Doodstraf

Fick: ,,Mijn moeder gaf les aan anderstaligen dus ik hoorde al jong over vluchtelingen. Ik begreep gewoon niet hoe er op de wereld gemarteld en gemoord kon worden. Ik vond het goed dat Amnesty International daar tegen streed, maar nam nooit de stap me zelf als vrijwilliger aan te melden. In m’n tweede jaar aan de TU stuitte ik na een college in de Aula op een standje van Amnesty International. Ik meldde me aan als lid en een week later was ik actief.”

De bevrijdingsacties van Amnesty International zijn minder spectaculair dan die van het A-team. Ze eindigen niet altijd in een ondergang van de schurken en een romance voor Face. Ze zijn echter wel werkelijk en, volgens Fick, regelmatig aantoonbaar succesvol.

Fick is lid van een van de vier AI-teams in Delft. Het is de ‘studentengroep’, alhoewel Fick als enige nog niet afgestudeerd is. Ze legt uit hoe hun acties verlopen: ,,Het Amnesty-hoofdkantoor in Londen onderzoekt alle binnengekomen berichten over mensenrechtenschendingen. Als het Amnesty-werk blijkt, dan wordt de informatie over de zaak naar een van de vele AI-groepen gestuurd. De groepsleden verdelen dan onderling de werkzaamheden en gaan aan de slag.” Ficks groepje is dit jaar aan twee nieuwe acties begonnen. Een tegen de doodstraf en de andere tegen mensenrechtenschendingen in de Verenigde Staten.

,,Bij zoiets kun je bijvoorbeeld denken aan een e-mailactie. Als er in Texas iemand op de elektrische stoel moet, dan roepen we de bezoekers van onze internetsite op om een e-mail met een gratieverzoek naar de gouverneur van Texas te sturen. Twee weken geleden is zo’n actie mislukt: de executie ging gewoon door. Maar in december hebben we op de valreep de voltrekking van een doodvonnis weten te voorkomen.”

Ficks groep stuurt ook kaarten naar zo’n veertig politieke gevangenen om hen te laten weten dat er iemand is die zich voor hun lot inspant. ,,Dat geeft hen veel steun”, weet de IO’ster. ,,Soms komen gevangenen vrij en bedanken ze de AI-groep die hen geschreven heeft. Vaak hebben de kaarten hen door de ellende gesleurd. Daar doe je het voor.”

Ooit voor de buis gekluisterd gezeten om het A-team – de good guys – onschuldige slachtoffers uit de handen van de bad guys te zien redden? Ooit ook een held(in) willen zijn? Wel eens overwogen actief te worden bij Amnesty International?

Vijfdejaars studente industrieel ontwerpen Evelien Fick was al sinds de lagere school geïnteresseerd in het werk van Amnesty. Fick: ,,Mijn moeder gaf les aan anderstaligen dus ik hoorde al jong over vluchtelingen. Ik begreep gewoon niet hoe er op de wereld gemarteld en gemoord kon worden. Ik vond het goed dat Amnesty International daar tegen streed, maar nam nooit de stap me zelf als vrijwilliger aan te melden. In m’n tweede jaar aan de TU stuitte ik na een college in de Aula op een standje van Amnesty International. Ik meldde me aan als lid en een week later was ik actief.”

De bevrijdingsacties van Amnesty International zijn minder spectaculair dan die van het A-team. Ze eindigen niet altijd in een ondergang van de schurken en een romance voor Face. Ze zijn echter wel werkelijk en, volgens Fick, regelmatig aantoonbaar succesvol.

Fick is lid van een van de vier AI-teams in Delft. Het is de ‘studentengroep’, alhoewel Fick als enige nog niet afgestudeerd is. Ze legt uit hoe hun acties verlopen: ,,Het Amnesty-hoofdkantoor in Londen onderzoekt alle binnengekomen berichten over mensenrechtenschendingen. Als het Amnesty-werk blijkt, dan wordt de informatie over de zaak naar een van de vele AI-groepen gestuurd. De groepsleden verdelen dan onderling de werkzaamheden en gaan aan de slag.” Ficks groepje is dit jaar aan twee nieuwe acties begonnen. Een tegen de doodstraf en de andere tegen mensenrechtenschendingen in de Verenigde Staten.

,,Bij zoiets kun je bijvoorbeeld denken aan een e-mailactie. Als er in Texas iemand op de elektrische stoel moet, dan roepen we de bezoekers van onze internetsite op om een e-mail met een gratieverzoek naar de gouverneur van Texas te sturen. Twee weken geleden is zo’n actie mislukt: de executie ging gewoon door. Maar in december hebben we op de valreep de voltrekking van een doodvonnis weten te voorkomen.”

Ficks groep stuurt ook kaarten naar zo’n veertig politieke gevangenen om hen te laten weten dat er iemand is die zich voor hun lot inspant. ,,Dat geeft hen veel steun”, weet de IO’ster. ,,Soms komen gevangenen vrij en bedanken ze de AI-groep die hen geschreven heeft. Vaak hebben de kaarten hen door de ellende gesleurd. Daar doe je het voor.”