Campus

‘Domme schermers bestaan niet’

Etienne Van Cann sabelde zich afgelopen zomer tussen de beste vierenzestig sabelschermers van de wereld. Het lid van de TU-personeelsvereniging Prometheus behaalde zo als enige Nederlander een plaats op de wereldranglijst.

De uitschakeling op het in Den Haag georganiseerde wereldkampioenschap stelde hem dan ook niet zo teleur.

,,Ik ben wel tevreden vooral als je bedenkt dat ik van de aanstaande kampioen verloren heb. Die Rus Kirienko was bovendien al drie keer eerder wereldkampioen. Ik had hem gewoon niet zo vroeg in het toernooi tegen moeten komen”, zegt Van Cann.

,,Door een gebrek aan ervaring heb ik verloren. In het begin van de partij wist ik niet precies wat ik moest doen. Toen stond ik dus al met 7-0 achter. Dat was mijn manier van schermen: ik keek naar de tegenstander en paste mijn tactiek daarop aan. Dat kost treffers. Ik dacht altijd dat ik goed was om in een fractie van een seconde een tactische oplossing voor een aanval te bedenken. Volgende keer neem ik zelf meer het iniatief”, concludeert de Delftenaar.
Schaakstuk

,,Het is het mooiste als je de tegenstander niet atletisch maar tactisch uitschakelt. Een schaakspel waarin je zelf een schaakstuk bent. Op de loper daag je de rivaal uit en verdedig je. En die rivaal is precies met hetzelfde bezig”, aldus Van Cann over zijn hobby die hij in Nederland met ongeveer drieduizend anderen deelt.

,,Technisch gezien is het een moeilijke sport. Iedereen kan na een beetje oefenen plezier beleven met een voetbal. Bij schermen is dat wel anders. Beginnelingen zien ‘De Drie Musketiers’ op televisie en denken er even op los te hakken. Na een paar lessen knappen ze dan af op de techniek. In Japan proberen zakenmensen de tactieken zelfs op hun werk toe te passen. Je moet heel slim zijn om snel te besluiten. Domme schermers bestaan niet”, beweert de elektrotechnicus die het zogenaamde sabelschermen beoefent.

De schermsport is onderverdeeld in drie disciplines. Bij het degen- en floretschermen is alleen recht vooruit steken geoorloofd. Met het sabel daarentegen mag de schermer ook naar de tegenstander slaan. ,,De variatie in aanvalsbewegingen is dus veel groter”, legt Van Cann de aantrekkelijkheid van het wapen uit. ,,Er wordt veel meer op de loper bewogen. De lichaamssnelheid is hoger dan bij floret en degen. De spelers slaan spectaculair hard op elkaar in met het sabel. Daarom is het wapen ook alleen voor mannen. Voor vrouwen is het niet gezond om harde klappen te krijgen.”
Bloederig

,,Toch is schermen niet gevaarlijk. Alleen als er een keer een ongeluk gebeurt, ziet dat er meteen indrukwekkend bloederiguit. Gelukkig komt het nu maar zelden voor dat je iemand doorboort ziet. De tijd van dueleren met scherpe punt en zonder masker is voorbij”, zegt Van Cann over de sport die nog meer vooroordelen kent.

,,Sommigen hebben ook het idee dat je niet veel hoeft te trainen. Terwijl je juist heel explosieve handelingen verricht in een dik, zwaar pak. Ik moet hardlopen, sprinten en aan krachttraining doen om goed te presteren”, legt de dertigjarige topsporter uit. Ondanks zijn leeftijd ziet Van Cann zich nog eens een hogere positie op de wereldranglijst veroveren. Juist omdat ervaring en tactiek een doorslaggevende rol bij het schermen spelen. Zo zijn er voor de Olympische Spelen in Atlanta nog kwalificatiekansen.

,,Dat is de mooiste, de hoogst haalbare wedstrijd die er bestaat. Als schermer ga je wel langer mee dan bij andere sporten, maar toch durf ik geen voorspellingen te doen. Ik heb veel concurrentie van professionals uit Italië en het voormalige Oostblok. Daar zitten schermers in het leger om een keer per jaar hun uniform aan te trekken en een medaille te ontvangen. Ik win dan in België een glazen vaasje, dat ik in eerste instantie weg wilde geven. Gelukkig vertelde een kennis op tijd dat het kostbaar kristal was. Maar bovendien wil ik helemaal geen prof zijn. Acht uur per dag tegen de muren van een sporthal aankijken, verveelt snel. Na het WK in Den Haag heb ik gewoon twee weken niets gedaan. Het moet wel leuk blijven.”


Figuur 1 ,,De variatie in aanvalsbewegingen is groter”

Jeroen Rademaker

Etienne Van Cann sabelde zich afgelopen zomer tussen de beste vierenzestig sabelschermers van de wereld. Het lid van de TU-personeelsvereniging Prometheus behaalde zo als enige Nederlander een plaats op de wereldranglijst. De uitschakeling op het in Den Haag georganiseerde wereldkampioenschap stelde hem dan ook niet zo teleur.

,,Ik ben wel tevreden vooral als je bedenkt dat ik van de aanstaande kampioen verloren heb. Die Rus Kirienko was bovendien al drie keer eerder wereldkampioen. Ik had hem gewoon niet zo vroeg in het toernooi tegen moeten komen”, zegt Van Cann.

,,Door een gebrek aan ervaring heb ik verloren. In het begin van de partij wist ik niet precies wat ik moest doen. Toen stond ik dus al met 7-0 achter. Dat was mijn manier van schermen: ik keek naar de tegenstander en paste mijn tactiek daarop aan. Dat kost treffers. Ik dacht altijd dat ik goed was om in een fractie van een seconde een tactische oplossing voor een aanval te bedenken. Volgende keer neem ik zelf meer het iniatief”, concludeert de Delftenaar.
Schaakstuk

,,Het is het mooiste als je de tegenstander niet atletisch maar tactisch uitschakelt. Een schaakspel waarin je zelf een schaakstuk bent. Op de loper daag je de rivaal uit en verdedig je. En die rivaal is precies met hetzelfde bezig”, aldus Van Cann over zijn hobby die hij in Nederland met ongeveer drieduizend anderen deelt.

,,Technisch gezien is het een moeilijke sport. Iedereen kan na een beetje oefenen plezier beleven met een voetbal. Bij schermen is dat wel anders. Beginnelingen zien ‘De Drie Musketiers’ op televisie en denken er even op los te hakken. Na een paar lessen knappen ze dan af op de techniek. In Japan proberen zakenmensen de tactieken zelfs op hun werk toe te passen. Je moet heel slim zijn om snel te besluiten. Domme schermers bestaan niet”, beweert de elektrotechnicus die het zogenaamde sabelschermen beoefent.

De schermsport is onderverdeeld in drie disciplines. Bij het degen- en floretschermen is alleen recht vooruit steken geoorloofd. Met het sabel daarentegen mag de schermer ook naar de tegenstander slaan. ,,De variatie in aanvalsbewegingen is dus veel groter”, legt Van Cann de aantrekkelijkheid van het wapen uit. ,,Er wordt veel meer op de loper bewogen. De lichaamssnelheid is hoger dan bij floret en degen. De spelers slaan spectaculair hard op elkaar in met het sabel. Daarom is het wapen ook alleen voor mannen. Voor vrouwen is het niet gezond om harde klappen te krijgen.”
Bloederig

,,Toch is schermen niet gevaarlijk. Alleen als er een keer een ongeluk gebeurt, ziet dat er meteen indrukwekkend bloederiguit. Gelukkig komt het nu maar zelden voor dat je iemand doorboort ziet. De tijd van dueleren met scherpe punt en zonder masker is voorbij”, zegt Van Cann over de sport die nog meer vooroordelen kent.

,,Sommigen hebben ook het idee dat je niet veel hoeft te trainen. Terwijl je juist heel explosieve handelingen verricht in een dik, zwaar pak. Ik moet hardlopen, sprinten en aan krachttraining doen om goed te presteren”, legt de dertigjarige topsporter uit. Ondanks zijn leeftijd ziet Van Cann zich nog eens een hogere positie op de wereldranglijst veroveren. Juist omdat ervaring en tactiek een doorslaggevende rol bij het schermen spelen. Zo zijn er voor de Olympische Spelen in Atlanta nog kwalificatiekansen.

,,Dat is de mooiste, de hoogst haalbare wedstrijd die er bestaat. Als schermer ga je wel langer mee dan bij andere sporten, maar toch durf ik geen voorspellingen te doen. Ik heb veel concurrentie van professionals uit Italië en het voormalige Oostblok. Daar zitten schermers in het leger om een keer per jaar hun uniform aan te trekken en een medaille te ontvangen. Ik win dan in België een glazen vaasje, dat ik in eerste instantie weg wilde geven. Gelukkig vertelde een kennis op tijd dat het kostbaar kristal was. Maar bovendien wil ik helemaal geen prof zijn. Acht uur per dag tegen de muren van een sporthal aankijken, verveelt snel. Na het WK in Den Haag heb ik gewoon twee weken niets gedaan. Het moet wel leuk blijven.”


Figuur 1 ,,De variatie in aanvalsbewegingen is groter”

Jeroen Rademaker

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.