Doener

r. Pieter Jan Stappers van de sectie design theory and techniques

Tussenstand : Keller hoopt eind 2004 te promoveren
Doener

,,De komst van ons eerste kind was voor mij een reden om promotieonderzoek te gaan doen. Ik vond dat het duidelijk moest zijn wie er naar huis gaat als het kind ziek is, wie kookt, enzovoorts. Dat ben ik dus geworden, ik werk vier dagen per week, verdien minder dan mijn vrouw, maar doe iets wat ik echt leuk vind. Mijn vrouw daarentegen heeft een goede baan en maakt carrière.

Voordat ik aan mijn promotieonderzoek begon, heb ik vijf jaar gewerkt bij industriële en internetontwerpbureaus. Vooral bij de laatste verdiende ik goed, maar ik wilde meer inhoudelijk bezig zijn. Dat is ook een beweegreden voor mijn promotiewerk geweest.

Van tevoren hoorde ik dat het zo zwaar is, promovendus zijn. Vanwege mijn werkervaring weet ik % in tegenstelling tot promovendi die net hun diploma hebben – al wat werken is. Promoveren is voor mij dan ook gewoon werk.

Ik heb een hulpmiddel gemaakt voor ontwerpers dat nog in ontwikkeling is, daarom wil ik er niet te veel over kwijt. Het helpt ontwerpers omgaan met plaatjes. De komende twee maanden heb ik afspraken met ontwerpbureaus om het te testen. Terwijl ik met het ontwerp bezig was, dacht ik vaak: misschien slaat het wel nergens op. Je zit als wetenschapper toch in een soort ivoren toren.

Eén ontwerpbureau heeft intussen afgezegd, daar kan ik mijn uitvinding dus niet testen. Het is ook moeilijk afspraken maken met bureaus als je niks substantieels te bieden hebt.

2002 was een moeilijk jaar voor mij omdat ik niets had gepubliceerd. Twee keer werd een artikel afgewezen, dat was vervelend. Schrijven vind ik niet makkelijk, terwijl het voor een onderzoeker heel belangrijk is om met je onderzoek naar buiten te treden.

De TU doet niet aan klassieke wetenschap, de wetenschap met als

enige doel artikelen schrijven zonder iets nuttigs toe te voegen aan onze manier van leven. Maar de wetenschap aan de TU Delft zorgt wel voor nuttige dingen, want als er een probleem is gaan de wetenschappers iets bouwen. Wat heel goed is, ik ben hier dan ook opgeleid als doener.

Talentvolle studenten die promovendus willen worden, raad ik aan eerst de wereld in te trekken en dan niet om te reizen, maar om in het buitenland onderzoek doen.

Ik heb nog geen idee wat ik na mijn promotie ga doen, dat is afhankelijk van mijn vrouw. In ieder geval wil ik meer tijd voor de kinderen, want dat is me de afgelopen jaren tegengevallen. Eigenlijk heb ik nog geen behoefte om te denken aan wat daarna komt. Ik zie wel.” (IL)

Naam : Ianus Keller (33)

Nationaliteit : Nederlands

Onderwerp : Keller ontwikkelt een hulpmiddel voor ontwerpers

Promotor : prof.dr. Pieter Jan Stappers van de sectie design theory and techniques

Tussenstand : Keller hoopt eind 2004 te promoveren
Doener

,,De komst van ons eerste kind was voor mij een reden om promotieonderzoek te gaan doen. Ik vond dat het duidelijk moest zijn wie er naar huis gaat als het kind ziek is, wie kookt, enzovoorts. Dat ben ik dus geworden, ik werk vier dagen per week, verdien minder dan mijn vrouw, maar doe iets wat ik echt leuk vind. Mijn vrouw daarentegen heeft een goede baan en maakt carrière.

Voordat ik aan mijn promotieonderzoek begon, heb ik vijf jaar gewerkt bij industriële en internetontwerpbureaus. Vooral bij de laatste verdiende ik goed, maar ik wilde meer inhoudelijk bezig zijn. Dat is ook een beweegreden voor mijn promotiewerk geweest.

Van tevoren hoorde ik dat het zo zwaar is, promovendus zijn. Vanwege mijn werkervaring weet ik % in tegenstelling tot promovendi die net hun diploma hebben – al wat werken is. Promoveren is voor mij dan ook gewoon werk.

Ik heb een hulpmiddel gemaakt voor ontwerpers dat nog in ontwikkeling is, daarom wil ik er niet te veel over kwijt. Het helpt ontwerpers omgaan met plaatjes. De komende twee maanden heb ik afspraken met ontwerpbureaus om het te testen. Terwijl ik met het ontwerp bezig was, dacht ik vaak: misschien slaat het wel nergens op. Je zit als wetenschapper toch in een soort ivoren toren.

Eén ontwerpbureau heeft intussen afgezegd, daar kan ik mijn uitvinding dus niet testen. Het is ook moeilijk afspraken maken met bureaus als je niks substantieels te bieden hebt.

2002 was een moeilijk jaar voor mij omdat ik niets had gepubliceerd. Twee keer werd een artikel afgewezen, dat was vervelend. Schrijven vind ik niet makkelijk, terwijl het voor een onderzoeker heel belangrijk is om met je onderzoek naar buiten te treden.

De TU doet niet aan klassieke wetenschap, de wetenschap met als

enige doel artikelen schrijven zonder iets nuttigs toe te voegen aan onze manier van leven. Maar de wetenschap aan de TU Delft zorgt wel voor nuttige dingen, want als er een probleem is gaan de wetenschappers iets bouwen. Wat heel goed is, ik ben hier dan ook opgeleid als doener.

Talentvolle studenten die promovendus willen worden, raad ik aan eerst de wereld in te trekken en dan niet om te reizen, maar om in het buitenland onderzoek doen.

Ik heb nog geen idee wat ik na mijn promotie ga doen, dat is afhankelijk van mijn vrouw. In ieder geval wil ik meer tijd voor de kinderen, want dat is me de afgelopen jaren tegengevallen. Eigenlijk heb ik nog geen behoefte om te denken aan wat daarna komt. Ik zie wel.” (IL)