Dit raakt me in mijn ziel

Zelden voelde een criticaster zich zo ongemakkelijk in zijn rol. Dr.ir. Carlos Infante Ferreira (werktuigbouwkunde) treedt met tegenzin in de publiciteit, huiverig om zijn alma mater te beschadigen. Maar als publiciteit de enige mogelijkheid is om % misschien! – de opheffing van de kleine sectie koudetechniek en klimaatregeling af te wenden, dan moet het maar. Meer discrete noodsignalen misten immers hun effect: een brief aan het college bleek achteraf zelfs nooit te zijn gearriveerd.

Reorganiseren doet pijn en bezuinigingen zijn soms onontkoombaar, dat wil de universitair hoofddocent best erkennen. Veel moeilijker te verkroppen, want niet conform de werkelijkheid, vindt hij de deuken die de afgelopen maanden zijn geslagen in het imago van het onderzoeksprogramma. Dat doet pijn, en niet alleen omdat ‘K&K’ bij bedrijfsleven en subsidiegevers een reputatie te behouden heeft. ,,Ik houd van mijn vak, ik geloof in mijn vak. Dit raakt me in mijn ziel.”

Wie de portfoliodiscussie volgt, krijgt de indruk dat het onderzoek van K&K onder de maat is. Infante Ferreira komt met cijfers die dat beeld moeten doorbreken. Zo loopt bij de sectie een naar verhouding hoog aantal promotieonderzoeken. In de beoordeling van een Vsnu-visitatiecommissie liet K&K in 2000 drie andere secties van werktuigbouwkunde achter zich. De kwaliteit van het onderzoek werd als goed beoordeeld. Sinds die visitatie is het aantal wetenschappelijke publicaties door K&K-promovendi bovendien gestegen.

Ook het verwijt dat het onderzoeksprogramma weinig inhoudelijke samenhang vertoont met andere programma’s binnen het onderzoeksthema ‘Duurzame industriële processen en technologie’ wil hij weerleggen, door te wijzen op een aantal gezamenlijke projecten. Kortom: koudetechniek en klimaatregeling is kwalitatief zeker niet de slechtste sectie van werktuigbouwkunde. Waarom dan juist dit onderzoeksprogramma geschrapt?

Vreten

De vraag wint aan urgentie als je kijkt naar het maatschappelijk belang van het onderzoek bij K&K. Zaken als airconditioning en koeling van goederen zijn niet weg te denken uit de wereldeconomie. Ze vreten ook energie. Op termijn moeten de experimenten in het lab van K&K leiden tot grote energiebesparingen % of het nu om de eigen ijskast gaat, koelinstallaties van bedrijven of het gebruik van koeling in industriële processen. Grensverleggend is het onderzoek zeker, stelt Infante Ferriera: zo werkt men aan nieuwe concepten voor de warmtepomp: het volgende decennium mogelijk een geduchte concurrent van windmolens en zonnepanelen als het om de levering van duurzame energie gaat. Het researchprogramma voor 2002 vermeldtonder meer promotieonderzoek naar de mogelijkheden om zonne-energie aan te wenden voor airconditioningsystemen.

Zulke ‘groene hightech’ spreekt tot de verbeelding. Maar koudetechniek en klimaatregeling werd te licht bevonden en moet binnen enkele jaren verdwijnen. Infante Ferreira kan zich bij het raden naar de oorzaak slechts baseren op indirecte bronnen. Ook hier spreekt hij zich met grote aarzeling uit. ,,Dit is mijn universiteit, waar ik heb gestudeerd en al vele jaren werk. Ik wil de mensen hier kunnen vertrouwen. Maar ik ben bang dat iemand van werktuigbouwkunde % en ik weet werkelijk niet wie % de sectie koudetechniek en klimaatregeling stelselmatig heeft zwart gemaakt bij de commissie Dewilde. En met succes.”

Zelden voelde een criticaster zich zo ongemakkelijk in zijn rol. Dr.ir. Carlos Infante Ferreira (werktuigbouwkunde) treedt met tegenzin in de publiciteit, huiverig om zijn alma mater te beschadigen. Maar als publiciteit de enige mogelijkheid is om % misschien! – de opheffing van de kleine sectie koudetechniek en klimaatregeling af te wenden, dan moet het maar. Meer discrete noodsignalen misten immers hun effect: een brief aan het college bleek achteraf zelfs nooit te zijn gearriveerd.

Reorganiseren doet pijn en bezuinigingen zijn soms onontkoombaar, dat wil de universitair hoofddocent best erkennen. Veel moeilijker te verkroppen, want niet conform de werkelijkheid, vindt hij de deuken die de afgelopen maanden zijn geslagen in het imago van het onderzoeksprogramma. Dat doet pijn, en niet alleen omdat ‘K&K’ bij bedrijfsleven en subsidiegevers een reputatie te behouden heeft. ,,Ik houd van mijn vak, ik geloof in mijn vak. Dit raakt me in mijn ziel.”

Wie de portfoliodiscussie volgt, krijgt de indruk dat het onderzoek van K&K onder de maat is. Infante Ferreira komt met cijfers die dat beeld moeten doorbreken. Zo loopt bij de sectie een naar verhouding hoog aantal promotieonderzoeken. In de beoordeling van een Vsnu-visitatiecommissie liet K&K in 2000 drie andere secties van werktuigbouwkunde achter zich. De kwaliteit van het onderzoek werd als goed beoordeeld. Sinds die visitatie is het aantal wetenschappelijke publicaties door K&K-promovendi bovendien gestegen.

Ook het verwijt dat het onderzoeksprogramma weinig inhoudelijke samenhang vertoont met andere programma’s binnen het onderzoeksthema ‘Duurzame industriële processen en technologie’ wil hij weerleggen, door te wijzen op een aantal gezamenlijke projecten. Kortom: koudetechniek en klimaatregeling is kwalitatief zeker niet de slechtste sectie van werktuigbouwkunde. Waarom dan juist dit onderzoeksprogramma geschrapt?

Vreten

De vraag wint aan urgentie als je kijkt naar het maatschappelijk belang van het onderzoek bij K&K. Zaken als airconditioning en koeling van goederen zijn niet weg te denken uit de wereldeconomie. Ze vreten ook energie. Op termijn moeten de experimenten in het lab van K&K leiden tot grote energiebesparingen % of het nu om de eigen ijskast gaat, koelinstallaties van bedrijven of het gebruik van koeling in industriële processen. Grensverleggend is het onderzoek zeker, stelt Infante Ferriera: zo werkt men aan nieuwe concepten voor de warmtepomp: het volgende decennium mogelijk een geduchte concurrent van windmolens en zonnepanelen als het om de levering van duurzame energie gaat. Het researchprogramma voor 2002 vermeldtonder meer promotieonderzoek naar de mogelijkheden om zonne-energie aan te wenden voor airconditioningsystemen.

Zulke ‘groene hightech’ spreekt tot de verbeelding. Maar koudetechniek en klimaatregeling werd te licht bevonden en moet binnen enkele jaren verdwijnen. Infante Ferreira kan zich bij het raden naar de oorzaak slechts baseren op indirecte bronnen. Ook hier spreekt hij zich met grote aarzeling uit. ,,Dit is mijn universiteit, waar ik heb gestudeerd en al vele jaren werk. Ik wil de mensen hier kunnen vertrouwen. Maar ik ben bang dat iemand van werktuigbouwkunde % en ik weet werkelijk niet wie % de sectie koudetechniek en klimaatregeling stelselmatig heeft zwart gemaakt bij de commissie Dewilde. En met succes.”