Een Belgische veldrijdster werd vorige week tijdens het WK-veldrijden in België betrapt met een motortje in haar fiets. ‘Het is de eerste keer dat mechanische doping is bevestigd in het wielrennen’, meldde nu.nl.
Delen
De slechts negentien jaar oude Femke Van den Driessche gold op het WK voor rensters onder de 23 jaar als een van de topfavorieten. Nu is haar carrière waarschijnlijk voorbij. Wielerunie UCI trof in de materiaalzone, waar crossers van fiets kunnen wisselen, een elektrische motor in het frame van een van haar fietsen. Zelf zegt ze dat het niet haar fiets is, maar die van een vriend. “Een van mijn mecaniciens moet gedacht hebben dat het mijn fiets was en heeft die schoongemaakt en meegenomen”, zei Van den Driessche tegen verslaggevers van Sporza tv. “Ik wist niet dat daar een motortje in zat.”
“Dat gelooft toch niemand”, lacht fietsonderzoeker dr.ir. Arend Schwab van de afdeling biomechanical engineering (3mE). “Wat een slap verhaal.”
Jokken konden sporters die met normale doping tegen de lamp liepen ook goed. Hebben we hier met een nieuwe trend te maken? Na ‘gewone doping’ nu ‘mechanische doping’? “Dat zou kunnen”, zegt Schwab desgevraagd. “Het is maar net hoe de instanties hierop reageren. Zo’n motor valt wel op. Met een röntgenscanner zie je die gemakkelijk. Vooral de accu heb je snel in de smiezen. Ik denk daarom dat mechanische doping niet veel gebeurt.”
Maar de technologie schrijdt voort. Kunnen die elektrische motortjes niet alsmaar verder verkleind worden waardoor ze op een gegeven moment nauwelijks meer opvallen? Schwab denkt van niet. “Accu’s blijven redelijk grote onderdelen.” TU-alumnus en fietsexpert dr.ir. Jodi Kooijman is minder optimistisch. “In Italië ontwikkelt een spin-off-bedrijf van de Politecnico di Milano een fietsondersteuning die je kwijt kunt in de naaf van het wiel. Dit systeem slaat de energie op die je overhoudt als je bergaf gaat middels een dynamo. Een kleine accu volstaat bij dit systeem, omdat je hem zelf continu oplaadt. Deze trapondersteuning kan misschien zo klein gemaakt worden dat hij moeilijk te detecteren is. Maar dat duurt nog jaren.”
Kooijman is zelf fervent mountainbiker en doet geregeld mee aan wedstrijden. Heeft hij wel eens het vermoeden gehad dat concurrenten die hem te snel af waren met een motortje reden? “Dat kun je natuurlijk altijd roepen. Maar waarschijnlijk hadden ze gewoon een betere conditie.”
Dat elektrische ondersteuning in de wielerwereld een grote vlucht maakt, daarvan is Kooij overigens wel overtuigd. En dan heeft hij het niet alleen over de toenemende populariteit van de elektrische motortjes bij recreanten. ” Je hebt tegenwoordig ook al een WK mountainbiken met trap-ondersteuning.” Wellicht kan Van den Driessche daar nog een comeback maken.
Comments are closed.