Desgevraagd

Een kapotte kabel leverde twee uur ongemak op voor inwoners van Delft, Pijnacker en Nootdorp.

Klein ongerief, meer niet. Voor omvangrijke stroomstoringen en totale ontwrichting is Amerika nog steeds het aangewezen land. Naar tijdsduur en het aantal getroffen burgers, is de stroomstoring die Oost-Canada en Noord-Amerika op 5 januari 1998 trof de zwaarste uit de geschiedenis. Een ijsstorm die over dit gebied raasde, haalde ruim duizend stroommasten en 35 duizend elektrapalen neer. Bij dik vijf miljoen mensen bleef het licht uit, een situatie die in sommige plaatsen 33 dagen aanhield.

Desgevraagd denkt Prof. L. van der Sluis, verbonden aan de sectie elektriciteitsvoorziening en hoogspanningstechniek van ITS, dat een dergelijk grootschalige uitval hier niet snel zal voorkomen. Stellig: ,,Door de bedrijfsvoering en het onderhoud heeft Nederland het meest betrouwbare elektriciteitsnet ter wereld. Dat komt ook doordat veel leidingen onder de grond liggen. Alles onder de 50 kilovolt gaat de bodem in. Maar als je gaat graven is er natuurlijk een kans in dat je een kabel kapot trekt.”
Keerzijde

Soms kan een black out erger voorkomen. Op 22 juni 1997 ging een deel van Midden-Nederland op zwart. De grootste onderbreking in Nederland tot nu toe, maar wel het gevolg van een tactische beslissing. ,,Door een storing was er tijdelijk niet genoeg vermogen om de vraag naar elektriciteit in de regio Utrecht op te vangen. Als je daar niet tijdig op inspringt, is het te laat.”

De stroomput wordt dan in ijltempo dieper. Zelfs als alle zeilen worden bijzet, is het tekort vaak niet meer aan te vullen. ,,Dat is potentieel gevaarlijk voor het landelijke netwerk, en zou zeker tot een totale uitval kunnen leiden. Daarom werd die regio toen bewust van het netwerk afgesneden. Een technisch verstandige keuze. Maar daar hebben ze in Utrecht natuurlijk geen boodschap aan. Toch vind ik dat we onze zaakjes in Nederland goed voor elkaar hebben.”

De stormachtige ontwikkelingen op de energiemarkt, zouden op termijn wel eens een einde kunnen maken aan dit storingsarme tijdperk. ,,Aan de huidige liberalisering zit een keerzijde”, meent Van der Sluis. ,,Bedrijven die winst moeten maken zullen tenslotte minder investeren in preventief onderhoud. Tja, met elektriciteit is het als met je gezondheid: je merkt pas dat er wat mis is als je ziek bent. We realiseren ons niet hoe afhankelijk we van de stroomvoorziening zijn. En dat is eigenlijk maar goed ook.”

De elektriciteitsvoorziening is de slagader van de samenleving, bleek maandag maar weer eens. Een kapotte kabel leverde twee uur ongemak op voor inwoners van Delft, Pijnacker en Nootdorp.

Klein ongerief, meer niet. Voor omvangrijke stroomstoringen en totale ontwrichting is Amerika nog steeds het aangewezen land. Naar tijdsduur en het aantal getroffen burgers, is de stroomstoring die Oost-Canada en Noord-Amerika op 5 januari 1998 trof de zwaarste uit de geschiedenis. Een ijsstorm die over dit gebied raasde, haalde ruim duizend stroommasten en 35 duizend elektrapalen neer. Bij dik vijf miljoen mensen bleef het licht uit, een situatie die in sommige plaatsen 33 dagen aanhield.

Desgevraagd denkt Prof. L. van der Sluis, verbonden aan de sectie elektriciteitsvoorziening en hoogspanningstechniek van ITS, dat een dergelijk grootschalige uitval hier niet snel zal voorkomen. Stellig: ,,Door de bedrijfsvoering en het onderhoud heeft Nederland het meest betrouwbare elektriciteitsnet ter wereld. Dat komt ook doordat veel leidingen onder de grond liggen. Alles onder de 50 kilovolt gaat de bodem in. Maar als je gaat graven is er natuurlijk een kans in dat je een kabel kapot trekt.”
Keerzijde

Soms kan een black out erger voorkomen. Op 22 juni 1997 ging een deel van Midden-Nederland op zwart. De grootste onderbreking in Nederland tot nu toe, maar wel het gevolg van een tactische beslissing. ,,Door een storing was er tijdelijk niet genoeg vermogen om de vraag naar elektriciteit in de regio Utrecht op te vangen. Als je daar niet tijdig op inspringt, is het te laat.”

De stroomput wordt dan in ijltempo dieper. Zelfs als alle zeilen worden bijzet, is het tekort vaak niet meer aan te vullen. ,,Dat is potentieel gevaarlijk voor het landelijke netwerk, en zou zeker tot een totale uitval kunnen leiden. Daarom werd die regio toen bewust van het netwerk afgesneden. Een technisch verstandige keuze. Maar daar hebben ze in Utrecht natuurlijk geen boodschap aan. Toch vind ik dat we onze zaakjes in Nederland goed voor elkaar hebben.”

De stormachtige ontwikkelingen op de energiemarkt, zouden op termijn wel eens een einde kunnen maken aan dit storingsarme tijdperk. ,,Aan de huidige liberalisering zit een keerzijde”, meent Van der Sluis. ,,Bedrijven die winst moeten maken zullen tenslotte minder investeren in preventief onderhoud. Tja, met elektriciteit is het als met je gezondheid: je merkt pas dat er wat mis is als je ziek bent. We realiseren ons niet hoe afhankelijk we van de stroomvoorziening zijn. En dat is eigenlijk maar goed ook.”