In de aarde was de Schouw, het thuis van de Hobbits. Eén van deze hobbits, Frodo, werd opgevoed door zijn oom, die op een dag een mysterieuze ring in een rivier vond.
Delen
Gandalf, de goochelende charlatan die halfjaarlijks de hobbits kwam vermaken met zijn kunsten, zag de ring, en herkende in deze ring een eeuwenoud verloren relikwie, waarin duistere krachten huizen. “Frodo”, zei Gandalf, “je moet die ring in de vulkaan werpen bij het oog van Sauron.”
Frodo had weinig eigen mening en volgde de bevelen van Gandalf klakkeloos op. Hij maakte zich op voor de reis en vroeg zijn homoseksuele vriendjes Sam, Merry en Pippin om mee te komen.
Tijdens de reis kwamen zij voor veel gevaren te staan. Trollen, Orcs en zelfs Paul de Leeuw werd op Frodo afgestuurd om de ring van hem af te nemen, maar Frodo was dapper en slim, en hij wist al zijn vijanden te ontlopen. De hoogste berg werd overwonnen, de grootste legers werden om de tuin geleid.
Op een ochtend, toen zij verder gingen met hun welhaast oneindig lijkende voetreis kwamen zij door de Mekelweg. “Wat een onheilspellende plaats”, merkte Pippin op. “Laten we snel doorlopen.” Gelukkig kregen ze hulp van de Nerds. Met eindeloos geklets over materiaaleigenschappen, integraalrekeningen en André Kuipers, waren zij een ietwat vermoeiende maar dankbare reispartner. De Nerds waren, in tegenstelling tot de Uruk-Hai en de Orcs, vriendelijk en behulpzaam, en, hoewel af en toe wat wereldvreemd, hielpen ze met een door hen revolutionair op zonne-energie ontworpen oorlogsmachine om de dictatuur van Sauron en Saruman omver te werpen. Arwen zegende de Nerds voor hun belangrijke bijdrage.
Helaas stierf het volk van de Nerds uit, omdat hoewel zij de moeilijkste machines konden repareren en lastigste theorieën konden bewijzen, ze nooit het communiceren met vrouwen onder de knie kregen. En terwijl Arwen de hand van de laatste Nerd vasthield toen hij zijn laatste adem uitblies treurde ze om hen, die alleen met hun hoofd werken, en niet met hun hart.
THE END
In de aarde was de Schouw, het thuis van de Hobbits. Eén van deze hobbits, Frodo, werd opgevoed door zijn oom, die op een dag een mysterieuze ring in een rivier vond. Gandalf, de goochelende charlatan die halfjaarlijks de hobbits kwam vermaken met zijn kunsten, zag de ring, en herkende in deze ring een eeuwenoud verloren relikwie, waarin duistere krachten huizen. “Frodo”, zei Gandalf, “je moet die ring in de vulkaan werpen bij het oog van Sauron.”
Frodo had weinig eigen mening en volgde de bevelen van Gandalf klakkeloos op. Hij maakte zich op voor de reis en vroeg zijn homoseksuele vriendjes Sam, Merry en Pippin om mee te komen.
Tijdens de reis kwamen zij voor veel gevaren te staan. Trollen, Orcs en zelfs Paul de Leeuw werd op Frodo afgestuurd om de ring van hem af te nemen, maar Frodo was dapper en slim, en hij wist al zijn vijanden te ontlopen. De hoogste berg werd overwonnen, de grootste legers werden om de tuin geleid.
Op een ochtend, toen zij verder gingen met hun welhaast oneindig lijkende voetreis kwamen zij door de Mekelweg. “Wat een onheilspellende plaats”, merkte Pippin op. “Laten we snel doorlopen.” Gelukkig kregen ze hulp van de Nerds. Met eindeloos geklets over materiaaleigenschappen, integraalrekeningen en André Kuipers, waren zij een ietwat vermoeiende maar dankbare reispartner. De Nerds waren, in tegenstelling tot de Uruk-Hai en de Orcs, vriendelijk en behulpzaam, en, hoewel af en toe wat wereldvreemd, hielpen ze met een door hen revolutionair op zonne-energie ontworpen oorlogsmachine om de dictatuur van Sauron en Saruman omver te werpen. Arwen zegende de Nerds voor hun belangrijke bijdrage.
Helaas stierf het volk van de Nerds uit, omdat hoewel zij de moeilijkste machines konden repareren en lastigste theorieën konden bewijzen, ze nooit het communiceren met vrouwen onder de knie kregen. En terwijl Arwen de hand van de laatste Nerd vasthield toen hij zijn laatste adem uitblies treurde ze om hen, die alleen met hun hoofd werken, en niet met hun hart.
THE END
Comments are closed.