Hij stond al bekend als de architect van Naturalis, het Nationaal Natuurhistorisch Museum in Leiden. Binnenkort komt ook het wetenschapsmuseum in Sana’a, de hoofdstad van Jemen, op naam van architect en hoogleraar bouwtechnisch ontwerpen prof.ir. Fons Verheijen.
Van mijlenver moet het nieuwe wetenschapsmuseum dat Verheijen (Bouwkunde) voor Sana’a ontwierp straks te zien zijn. Op de tekeningen van de Delftse architect en TU-onderzoeker torent een groot Imax-theater als een baken uit boven de weg. Het wordt het architectonische hoogtepunt van het museum.
“Het wordt vergelijkbaar met de Arc de Triomphe in Parijs”, zegt Verheijen, die het koepelvormige theater net als het Franse bouwwerk op een grote rotonde heeft ontworpen.
Een jaar geleden reageerde Verheijen op een oproep van Sana’a om ontwerpen in te sturen voor een nationaal wetenschapsmuseum. Twee andere architectenbureaus dongen mee: een Frans en een Duits bedrijf. Deze maand kreeg Verheijen te horen dat zijn ontwerp was uitgekozen.
“Het was een stedenbouwkundige uitdaging”, zegt Verheijen. “Het gebouw moest achttienduizend vierkante meter aan vloeroppervlak krijgen, een Imax-theater en een grote tuin. En dit alles op een driehoekig lapje grond van anderhalve hectare. Dat past niet.”
Op Google Earth zag Verheijen dat er twee grote verkeersaders langs het terrein lopen, die elkaar kruisen op een grote rotonde. “Rotondes zijn altijd een probleem”, zegt de architect. “Want wat doe je met het midden? Vaak worden er lullige kunstwerken neergezet of wat dode boompjes.”
Een koepelvormig theater op die plaats leek de Delftenaar ideaal. Een deel van de expositieruimte van het museum loopt in zijn ontwerp onder de grond naar de koepel. Hierdoor blijft ook veel ruimte over voor een tuin.
De overheid van Jemen en Unesco financieren het gebouw en de inrichting daarvan, naar schatting goed voor zo’n dertig miljoen euro. Verheijen: “Ze willen dat de jeugd zich meer in de wetenschap verdiept. Zeker in Jemen, waar veel jongeren de hele dag qad kauwen, vinden ze dat van groot belang.”
Wanneer het museum klaar is, durft Verheijen niet te zeggen. “Het kan anderhalf jaar duren, maar net zo goed vijf jaar.”
“De arbeidskosten zijn in Jemen een stuk lager dan hier”, vervolgt de architect. “Ik kan natuursteen met de hand laten uithouwen. Het museum wordt hierdoor veel mooier dan wanneer ik een soortgelijk gebouw in Nederland zou laten maken.”
In juli was Verheijen in Jemen om de cultuur te proeven. “Ik moest iets maken wat goed bij de islamitische cultuur paste, maar het moest ook modern zijn.” Het Imax-theater heeft hij daarom op een dubbele rij schuin oplopende pilaren gezet, die samen een lijnenspel vormen dat lijkt op een veelvoorkomend islamitisch motief. “Maar het is toch eigenzinnig”, aldus de ontwerper. “De museumcommissie heeft deze aanpak erg gewaardeerd.”
Het theater torent uit als een baken boven het verkeer. (Illustratie: Fons Verheijen)
Van mijlenver moet het nieuwe wetenschapsmuseum dat Verheijen (Bouwkunde) voor Sana’a ontwierp straks te zien zijn. Op de tekeningen van de Delftse architect en TU-onderzoeker torent een groot Imax-theater als een baken uit boven de weg. Het wordt het architectonische hoogtepunt van het museum.
“Het wordt vergelijkbaar met de Arc de Triomphe in Parijs”, zegt Verheijen, die het koepelvormige theater net als het Franse bouwwerk op een grote rotonde heeft ontworpen.
Een jaar geleden reageerde Verheijen op een oproep van Sana’a om ontwerpen in te sturen voor een nationaal wetenschapsmuseum. Twee andere architectenbureaus dongen mee: een Frans en een Duits bedrijf. Deze maand kreeg Verheijen te horen dat zijn ontwerp was uitgekozen.
“Het was een stedenbouwkundige uitdaging”, zegt Verheijen. “Het gebouw moest achttienduizend vierkante meter aan vloeroppervlak krijgen, een Imax-theater en een grote tuin. En dit alles op een driehoekig lapje grond van anderhalve hectare. Dat past niet.”
Op Google Earth zag Verheijen dat er twee grote verkeersaders langs het terrein lopen, die elkaar kruisen op een grote rotonde. “Rotondes zijn altijd een probleem”, zegt de architect. “Want wat doe je met het midden? Vaak worden er lullige kunstwerken neergezet of wat dode boompjes.”
Een koepelvormig theater op die plaats leek de Delftenaar ideaal. Een deel van de expositieruimte van het museum loopt in zijn ontwerp onder de grond naar de koepel. Hierdoor blijft ook veel ruimte over voor een tuin.
De overheid van Jemen en Unesco financieren het gebouw en de inrichting daarvan, naar schatting goed voor zo’n dertig miljoen euro. Verheijen: “Ze willen dat de jeugd zich meer in de wetenschap verdiept. Zeker in Jemen, waar veel jongeren de hele dag qad kauwen, vinden ze dat van groot belang.”
Wanneer het museum klaar is, durft Verheijen niet te zeggen. “Het kan anderhalf jaar duren, maar net zo goed vijf jaar.”
“De arbeidskosten zijn in Jemen een stuk lager dan hier”, vervolgt de architect. “Ik kan natuursteen met de hand laten uithouwen. Het museum wordt hierdoor veel mooier dan wanneer ik een soortgelijk gebouw in Nederland zou laten maken.”
In juli was Verheijen in Jemen om de cultuur te proeven. “Ik moest iets maken wat goed bij de islamitische cultuur paste, maar het moest ook modern zijn.” Het Imax-theater heeft hij daarom op een dubbele rij schuin oplopende pilaren gezet, die samen een lijnenspel vormen dat lijkt op een veelvoorkomend islamitisch motief. “Maar het is toch eigenzinnig”, aldus de ontwerper. “De museumcommissie heeft deze aanpak erg gewaardeerd.”
Het theater torent uit als een baken boven het verkeer. (Illustratie: Fons Verheijen)
Comments are closed.