Dinsdag 21 mei kiezen studenten hun vertegenwoordigers in de universiteitsraad. Aag en Oras strijden om de verdeling van acht van de dertig zetels in de raad.
Vorig jaar deed ook een derde lijst mee (‘De Andere Partij’), maar die kon de gevestigde posities niet bedreigen. Al jarenlang sleept de Oras vijf zetels binnen en de Aag drie. Zal het dit jaar anders worden? Vorige week kwamen de lijsttrekkers en de nieuwe kandidaten aan het woord. Voor het laatste nummer voor de verkiezingen hielden de twee ‘zittende’ fractievoorzitters Wytze de Vries (Oras) en Toine Kempen (Aag) een dagboek bij, om te laten zien wat studentenpolitiek inhoudt.
Toine Kempen (Aag): ‘Als de student zijn kroket maar krijgt’
Student materiaalkunde uit Kamerik, lid van Jansbrug, zat in het bestuur van studievereniging Tubalkain en in de vaste commissie wetenschapsbeoefening van de faculteit Scheikundige Technologie en Materiaalkunde. ,,In de universiteitsraad moet je geduld hebben. Je werk heeft wel gevolgen maar die moet je niet op korte termijn verwachten. Stem Aag, want wij zetten ons voor de volle honderd procent in.”
Maandag 15 april
’s Morgens een vergadering van de commissie financiën en planning. De collegevoorzitter blijkt niet op de hoogte te zijn van de gang van zaken over de bouw van de bibliotheek in samenhang met de overlast van Gimme Shelter. Sterker nog, hij vertelt onjuistheden. Bijzonder frustrerend om te zien dat de verantwoordelijkheden zo verdeeld zijn dat iedereen je van het kastje naar de muur stuurt. Het college verwijst je naar de eigenaar van Gimme Shelter of de gemeente. Daar kunnen wij als universiteitsraad niet mee praten. Gelukkig steunt een groot deel van de vergadering ons. ’s Middags vergadering met een personeelsfractie. Gezellig, ze zijn graag bereid te horen wat de studenten vinden. Daarna biertje drinken op Jansbrug om de frustratie kwijt te raken. Bijna geen woord gezegd over universiteitspolitiek.
Dinsdag 16 april
In de fractievergadering een beetje brak van gisteravond, maar het voorzitten lukt wel. Gelukkig is deze vergadering gezellig, onze opvolgers zijn er zoals bijna altijd bij. Ik zie op tegen de presidiumbijeenkomst met de fractievoorzitters en de collegevoorzitter van vanmiddag. De verhouding met de laatste is verslechterd.
Ja hoor, de vergadering was niet best. Alle fracties tegen collegegeldverhoging, maar het college is voor, want we moeten de faam die we ten onrechte in het buitenland genieten koste wat het kost behouden. Alle fracties hebben wél goede argumenten, maar het college beslist. Collegevoorzitter krijgtlaatste woord in discussie en gaat daarna weg, laat ons ontevreden achter. Ook frustrerend dat de collegevoorzitter eraan twijfelt of de Aag de feiten wel kent (over de bouw van de bibliotheek), terwijl gisteren bleek dat hij ze zelf niet kent!
’s Avonds verkiezingscommissievergadering. Erg veel te doen nog, maar het begint vorm te krijgen.
Woensdag 17 april
Vroeg op weg naar studiedagen. De eerste dag gaat over de huisvesting van de TU, erg leerzaam, en je leert mensen kennen in een andere omgeving. ’s Avonds is er geen programma, wel een biertje drinken met collega’s uit de raad in de bar. Personeelsleden vinden dat studenten dit niet horen te betalen. Ik stribbel niet tegen.
Donderdag 18 april
Voortzetting studiedagen, nu over wachtgelden. Jammer genoeg slecht voorbereid door de organisatie. De laatste sheet van de dag die we zagen had als uitgangspunt moeten dienen. ’s Middags op de Aag nagepraat met Jurn. De tweede dag vonden we slecht. Hou ik er toch nog een onbevredigend gevoel aan over. Voor het eerst deze week ’s avonds thuis. Stukjes schrijven, poster maken voor verkiezingen, stukken lezen.
Als ik in bed lig kan ik niet slapen. Zou het komen door zorgen over de universiteitsraad, de financiën van de universiteit, of moet ik eindelijk mijn stille liefde bekennen?
Vrijdag 19 april
Uitslapen! Ik heb pas om twaalf uur een vergadering in Utrecht. We spreken met de andere progressieve studentenfracties over het wetsvoorstel van de minister om de universiteitsraad af te schaffen. We schrijven op dit uitgekiende moment een brief naar de Tweede Kamer.
Af en toe ga ik wat achterover zitten om te kijken waar we mee bezig zijn: de ene keer lijkt het heel gewichtig, de andere keer is het een stel kinderen dat doet alsof ze volwassen zijn. Gelukkig geldt dit voor bijna iedere vergadering. Zeker als er over zaken gesproken wordt die je voorstellingsvermogen te boven gaan. Een begroting van 700 miljoen bijvoorbeeld. Vergelijk maar eens met je maandelijks te besteden bedrag.
Het is ook altijd leuk om te zien dat onderwerpen van totaal verschillende importantie eenzelfde behandeling krijgen. Van die begroting van 700 miljoen stap je gerust over naar het uitbetalen van enkele duizenden guldens aan het een of ander. Het is dan ook goed te begrijpen dat sommige mensen de grote lijn niet altijd in de gaten kunnen houden.
Maandag 22 april
’s Ochtends begonnen met het opstellen van het verkiezingsprogramma, met de oude en de nieuwe fractie bij elkaar. ’s Middags vergaderd met personeelsfractie. Gelukkig kostte het weinig moeite ze te overtuigen van de noodzaak een motie in te dienen over Gimme Shelter. De raadsvergadering van woensdag kon wel eens zwaar worden. ’s Avonds naar François Guyon.
Dinsdag 23 april
Een hectische dag. Eerst fractievergadering, waarbij we onze motie over de parkeerplaatsen op de plaats van Gimme Shelter nog moesten afronden. Afspreken wie waar het woord over voert. Daarna zou ik naar de demonstratie tegen de verhoging van de collegegelden gaan, maar het liep allemaal een beetje uit. Toen ik aankwam was de actie afgelopen. De sfeer was nogal grimmig. Binnen kwam ik de collegevoorzitter tegen met een stinkbommetje. Toen hij vroeg of ik dat op wilde ruimen heb ik geweigerd.
’s Middags druk bezig met het verkiezingsprogramma. Moeilijk om de complexe materie die speelt op universitair niveau begrijpelijk op te schrijven voor de kiezers.
Woensdag 24 april
De raadsvergadering duurt inclusief schorsingen en pauze zeven uur! Inderdaad botsingen met het college. Toch is er één verschil met een hoop andere raadsvergaderingen. Op de buiten- universitaire leden na is de raad redelijk eensgezind. Ik vraag me af of de Aag minder kritisch wordt of dat de raad kritischer wordt. Ik denk dat het laatste het geval is. Dit wordt veroorzaakt door een (af en toe) wat arrogante houding van het college. Het lijkt erop of er af en toe een voorschot wordt genomen op het wetsvoorstel om de universiteitsraad af te schaffen.
Jammer dat er slechts twintig studenten aanwezig waren bij het agendapunt collegegelden. Dat is heel frustrerend. Hoeveel werk je er ook insteekt om mensen te betrekken bij de (universiteits-)politiek, slechts weinigen reageren.
Er ligt een advies op tafel van het college van decanen dat de Aag sterkt in zijn mening. Al ruim een jaar roepen we dat geld betalen op basis van de produktie van faculteiten ten koste zal gaan van de kwaliteit. Het college van decanen vindt dat nu ook. Nu het college van bestuur nog.
Donderdag 25 april
Maar weer eens college gevolgd, het enige vakje dat ik dit collegejaar doe. Daarna de verkiezingsposter. ’s Avonds verkiezingscommissie. De verkiezingen zijn vlakbij, en er moet hard aan gewerkt worden. Gelukkig zit er schot in de zaak. Ik vind de verkiezingen nooit zo’n leuke tijd. Je moet proberen jezelf en de Aag te verkopen. Er zijn altijd mensen die zeggen: ,,We horen nooit wat van jullie, alleen als jullie onze stem nodig hebben.” Leg dan maar eens uit dat zij hun faculteitsblad, verenigingsblad en Delta niet goed lezen. Het lijkt wel of het de meeste studenten niets interesseert wat er gebeurt op de universiteit. Als ze tussen de middag maar hun kroket in de kantine krijgen.
Vrijdag 26 april
Op naar de drukker, twee drukopdrachten voor de verkiezingen. Jammer genoeg loopt het minder soepel dan verwacht. Ik kan dus niet op de vakgroep aan het werk.
’s Middags is de commissie financiën en planning van de u-raad uitgenodigd bij Werktuigbouw voor een rondleiding en een uiteenzetting over de problemen van de faculteit. Die doet betrekkelijk veel aan het enthousiasmeren van de studenten. In de eerste drie jaar ‘fröbel’-opdrachten die voorwerktuigbouwstudenten onweerstaanbaar zijn. Verder vindt ook deze faculteit dat het outputgestuurd geld betalen ten koste zal gaan van de kwaliteit.
Het mooie van zo’n ‘excursie’ is dat je een ander beeld krijgt van een faculteit dan op grond van vergaderstukken. Je krijgt wat meer voeling met de werkelijkheid. Uit de u-raadstukken blijkt bijvoorbeeld alleen maar dat WbMT slecht draait en te groot behuisd is. Nu we er langs geweest zijn heb ik het idee dat WbMT vrij veel aan onderwijsinnovatie doet. Goed voorbeeld hiervoor is de aansluiting van hun opleidingen, en die van het hbo, voor studenten die tussentijds overstappen.
Het mooie van de universiteitsraad is dat er vanuit iedere faculteit wel mensen in zitten die weten hoe het in elkaar zit. Door het befaamde contact met de werkvloer. Bovendien zijn er ook nog mensen die op een andere manier met de universiteit te maken hebben: studenten. Dit bij-elkaar-geraapte-zooitje kan er voor zorgen dat beleidsbeslissingen breed gedragen worden. Hoewel er natuurlijk ook af en toe beslissingen genomen moeten worden waar je niet populair van wordt.
Volgens mij werkt het dan ook niet zo slecht. Als ik bekijk welke iniatieven uit de raad zijn gekomen, en welke andere initiatieven zijn tegengehouden door de raad, dan kunnen we tevreden zijn.
Wytze de Vries (Oras): ‘Scherp zijn tijdens het theeleuten’
Student industrieel ontwerpen uit Stavoren, lid van Virgiel, organiseerde het symposium ‘Liefde voor Techniek’, werkte aan de Meer-Dan-Konsumentengids en deed een Diescommissie. ,,In de universiteitsraad moet je inbreng hebben uit alle niveaus, omdat anders te simpel en gemakkelijk met onderwijs en onderzoek wordt omgegaan. Stem Oras, want wij willen een leukere TU-wijk en een grotere betrokkenheid van de studenten.”
Maandag 15 april
De fractievergadering is naar vanavond verplaatst. Zowel mijn studentenhuis als jaarclub borrelen dan. Die zullen wel weer afknappen, maar het is een legitieme reden. Als iedereen mij nou gewoon accepteert in de dingen die ik doe… Fundamentele discussies op de agenda (technologiebeleid, hoogte collegegeld), waardoor we pas om half elf klaar zijn. Ook nog mijn volleybaltraining gemist. Zo hou ik weinig vrienden over. Na middernacht werken we nog aan een voorlichtingsboekje over studieregelingen in Delft. We besluiten nog één biertje te drinken.
Dinsdag 16 april
’s Middags eerst presidiumvergadering, het theekransje met de fractievoorzitters van de universiteitsraad en het college van bestuur. Het ‘ene biertje’ van gisteravond ligt mij niet lekker op de maag, maar tijdens het theeleuten moet ik toch scherp zijn: het betoog dat collegegeld geen marktinstrument moet zijn, maar een betaling om te mogen studeren komt goedover tafel. Na de vergadering kom ik Magda Veenendaal (cvb) tegen in het hoofdgebouw. We praten kort over het technologiebeleid. Even informeel en stiekem veel horen.
Woensdag – vrijdag
Eerst studiedagen over de huisvesting van de TU en over de wachtgeldproblematiek, big issues. Omdat volgend jaar mijn opvolger hier zit, heb ik enige afstand tot de onderwerpen, maar ik voel ik me wel verantwoordelijk. Twee ideale dagen: fantastische discussies, slapen in een hotel in Noordwijk, lekker ontbijten en lunchen.
Vrijdag in de Aula een conferentie over ethiek. Allemaal profs, blijkbaar begaan met dit onderwerp. Zo’n dag is vooral tijdens de koffie en lunch interessant: filosoferen over techniek en ethiek met ‘belangrijke bazen’. Ik vraag me af in hoeverre de ontwerper eindverantwoordelijkheid draagt voor zijn produkt. Ook deze vraag wordt omarmd in de discussie.
Na deze dagen is het tijd voor een biertje op de Beestenmarkt, maar ik móét volleyballen. We verliezen en de kans op promotie daalt. Mijn hele team zit stuk. Toch een feestje bouwen, denk ik: vakkendisco!
Zaterdag – zondag
Mijn hoofd zegt dat het gezellig was. Toch moet het verkiezingsprogramma af. Occo komt langs – ook brak -, maar de formuleringen rollen er gemakkelijk uit. We hebben een kleine discussie over kantineprijzen. Wat doen we ermee in de raadsvergadering? Door subsidieverlaging worden de kantines efficiënter, maar de kostenverhoging belandt op het bord van de student. Dan gaat-ie thuis eten, terwijl wij juist willen dat hij zich betrokken voelt bij de TU.
Al mijn huisgenoten zijn op pad. Kan ik lekker werken, maar ik ben blij als huisgenoot Gerben ’s avonds komt eten. Zondags maken Mireille en ik de verkiezingsflyer op het stoepje in de zon. Ambtenaargebrabbel in levendige studententaal opschrijven. Verder werk ik aan plannen voor duurzame ontwikkeling en de toekomst van de milieusectie van IO. Wel wat twijfels. Ben ik wel objectief genoeg om dit zo te benadrukken? Ik ben zelf nogal zo’n ethische milieubaas. De zon heeft mijn kamer tot een sauna gemaakt. Om toch lekker te slapen gooi ik een matrasje op het dakterras.
Maandag 22 april
Even langs IO. Ik probeer nog een vakje in te plannen, maar zie mezelf alweer nachten zwoegen. Ik bereid de fractievergadering van morgen voor en verheug me op de avond. Eindelijk weer een voltallige club en ook weer eens volleybaltraining (ziekte en drukte hebben dat laatste verhinderd). Maar half acht ’s avonds grijpen Bas en Steffen me in de kraag: meehelpen met het verkiezingsprogramma! Zij beginnen ook een beetje stuk te zitten over de tijd die het vergt. Esther heeft gebeld: Delta wil morgen al een interview. Tijdens de volleybaltraining kan ik alle drukte even van me af spelen, maar het maalt toch door.
Dinsdag 23 april
Negen uur op de fractiekamer. De agenda is indrukwekkend: collegegelden, Gimme Shelter, subsidie kantines, typischestudentenzaken verweven met algemene belangen. Lange discussies volgen, waarbij we heftig tegen elkaar ingaan. Occo en Mireille vliegen elkaar in de haren, Marlene bekijkt het allemaal graag van de defensieve kant. Ik vind het veel te leuk om me te mengen in de discussie, zodat ik met moeite door de bomen het bos zie. Wel komen we altijd tot een gezamenlijk standpunt. Vervolgens moeten alle amendementen direct naar het hoofdgebouw. Flinke werkdruk.
In de middag paniek. Rennen naar het hoofdgebouw, actie tegen verhoging van het collegegeld, brieven schrijven, mensen bellen, lijst van faculteitsraden en de Delftse StudentenRaad completeren, wegbrengen, campagnecommissie mobiliseren… . Hijgend kom ik een uur te laat bij het forum met Wakker en Ritzen op Virgiel. Die twee zijn te dikke maatjes en in Delft is het studentenleven en de studie goed geregeld. Er ontstaat geen echte discussie.
’s Avonds komt de campagnecommissie langs om het Delta-interview voor te bereiden. Opeengepakt in een kleine kamer lichten Occo en ik hen voor. Iedereen, met name Esther, is zenuwachtig, net als wij vorig jaar. ’s Avonds heb ik een leuke discussie met mijn huisgenoten over het collegegeld. Alsof ik al in de vergadering van morgen zit pleit ik met vuur tegen een verhoging. Gelukkig zijn ze het uiteindelijk met me eens.
Woensdag 24 april
Om halftien met de fractie even bijkletsen. Om tien uur gaan we los. Veel studenten op de tribune, dus extra lading in de vergadering. Het college doet kleine concessies aan de hoogte van het collegegeld, die in ieder geval negatieve publiciteit kunnen wegnemen. Een kleine overwinningsroes. Dan de Gimme Shelter, weer oorlog. Een motie over heroverweging van het weghalen van de blokken wordt door het college in beraadgenomen. Dat is een begin, denk ik, de publieke tribune applaudisseert. In een mondelinge mededeling vertelt de rector plots dat het verdwijnen van twee modulen de kwaliteit van de opleiding niet schaadt. Dat had-ie niet moeten zeggen. Wij kijken elkaar allemaal aan, dan drukt Occo net voor Mireille de microfoon in voor een knallend betoog.
Tijdens de volgende punten veel schorsingen waarin we de andere fracties proberen mee te trekken met onze amendementen. De subsidieverlaging van de restauratieve voorzieningen gaat toch door, voorstellen over het onderwijs in het technologiebeleid krijgen meer aandacht. Zo gaat het de hele dag door. Smullen. Om zes uur zitten we goed gaar aan een biertje in de Wijnhaven. Iedereen enthousiast, ja, dit was pas een leuke vergadering. ’s Avonds laat kan ik de lange zit compenseren met volleybal.
Donderdag 25 april
Even rust. Langzaam zullen we op gang komen in de nieuwe cyclus naar de raadsvergadering van 29 mei. Ik verheug me op de avond: thuis een boek van Depak Chopra lezen. In het hectische wereldje van Delft zijn de relativerende levensbeschouwingen van deze Indiase medicus zeer welkom. ’s Middags bel ik naar het ISO over de ontwikkelingen rond de nieuwe universitaire bestuursstructuur. Het Oras-bestuur bel ik om te horen hoe het staat met de enquêtes overstudiebegeleiding. Op de TU neem ik een Delta mee. De raadsvergadering wordt breeduit aangehaald – leuk. Na lange tijd kook ik weer eens voor mijn huis, even bijkletsen. Ik drink nog even een paar biertjes op Virgiel.
Vrijdag 26 april
Een ochtendje computerpracticum en dan naar het afstudeerpraatje van Diederik, over de bekende klapschaats. Er zijn veel IO-vrienden die ik een tijd niet heb gezien. Ik ben bijna verrast door de gezelligheid, het praatje is erg goed. Eindelijk heb ik de kans om lang volleybal te spelen (door een enkelblessure en een hersenschudding heb ik een half jaar nauwelijks gespeeld).
Zaterdag – dinsdag
Met m’n tweelingbroer Piet naar het hoge Noorden om onze verjaardag vieren, ouders te ondersteunen omdat oma het slecht maakt en vakantieverhalen van mijn ouders te beluisteren. Eigenlijk een druk weekend (ha, ha). Het is altijd prima om thuis te komen. Niet alleen over andere dingen praten, maar ook bezinnen op de drukke activiteiten in Delft. Geeft extra energie.
Woensdag 1 mei
Fractievergadering. De stukken voor mei zijn nog niet binnen dus vooral even wat afspraken doornemen. Iedereen stemt de agenda af op de verkiezingen en de raadsvergadering van mei. ’s Middags heeft de campagnecommissie een vergadering, ik besluit om onverwachts langs te gaan. Bas is een weekje zeilen, maar het regelwerk loopt gewoon door. In een half uur worden alle acties doorgenomen en afspraken gemaakt: een kop van jut (Ritzen), stickers op geld, terrasje, alles loopt lekker. Ik heb best zin in nog zo’n jaar universiteitsraad.
Donderdag 2 mei
Om negen uur uit bed gebeld, Edward Mouw van het CICAT. ,,Ik heb een stageplaats voor je in Sri Lanka.” Of ik maandag tijd heb voor een gesprek. Het leven lacht mij toe. Ja, maandagmiddag ben ik er…
,
Dinsdag 21 mei kiezen studenten hun vertegenwoordigers in de universiteitsraad. Aag en Oras strijden om de verdeling van acht van de dertig zetels in de raad. Vorig jaar deed ook een derde lijst mee (‘De Andere Partij’), maar die kon de gevestigde posities niet bedreigen. Al jarenlang sleept de Oras vijf zetels binnen en de Aag drie. Zal het dit jaar anders worden? Vorige week kwamen de lijsttrekkers en de nieuwe kandidaten aan het woord. Voor het laatste nummer voor de verkiezingen hielden de twee ‘zittende’ fractievoorzitters Wytze de Vries (Oras) en Toine Kempen (Aag) een dagboek bij, om te laten zien wat studentenpolitiek inhoudt.
Toine Kempen (Aag): ‘Als de student zijn kroket maar krijgt’
Student materiaalkunde uit Kamerik, lid van Jansbrug, zat in het bestuur van studievereniging Tubalkain en in de vaste commissie wetenschapsbeoefening van de faculteit Scheikundige Technologie en Materiaalkunde. ,,In de universiteitsraad moet je geduld hebben. Je werk heeft wel gevolgen maar die moet je niet op korte termijn verwachten. Stem Aag, want wij zetten ons voor de volle honderd procent in.”
Maandag 15 april
’s Morgens een vergadering van de commissie financiën en planning. De collegevoorzitter blijkt niet op de hoogte te zijn van de gang van zaken over de bouw van de bibliotheek in samenhang met de overlast van Gimme Shelter. Sterker nog, hij vertelt onjuistheden. Bijzonder frustrerend om te zien dat de verantwoordelijkheden zo verdeeld zijn dat iedereen je van het kastje naar de muur stuurt. Het college verwijst je naar de eigenaar van Gimme Shelter of de gemeente. Daar kunnen wij als universiteitsraad niet mee praten. Gelukkig steunt een groot deel van de vergadering ons. ’s Middags vergadering met een personeelsfractie. Gezellig, ze zijn graag bereid te horen wat de studenten vinden. Daarna biertje drinken op Jansbrug om de frustratie kwijt te raken. Bijna geen woord gezegd over universiteitspolitiek.
Dinsdag 16 april
In de fractievergadering een beetje brak van gisteravond, maar het voorzitten lukt wel. Gelukkig is deze vergadering gezellig, onze opvolgers zijn er zoals bijna altijd bij. Ik zie op tegen de presidiumbijeenkomst met de fractievoorzitters en de collegevoorzitter van vanmiddag. De verhouding met de laatste is verslechterd.
Ja hoor, de vergadering was niet best. Alle fracties tegen collegegeldverhoging, maar het college is voor, want we moeten de faam die we ten onrechte in het buitenland genieten koste wat het kost behouden. Alle fracties hebben wél goede argumenten, maar het college beslist. Collegevoorzitter krijgtlaatste woord in discussie en gaat daarna weg, laat ons ontevreden achter. Ook frustrerend dat de collegevoorzitter eraan twijfelt of de Aag de feiten wel kent (over de bouw van de bibliotheek), terwijl gisteren bleek dat hij ze zelf niet kent!
’s Avonds verkiezingscommissievergadering. Erg veel te doen nog, maar het begint vorm te krijgen.
Woensdag 17 april
Vroeg op weg naar studiedagen. De eerste dag gaat over de huisvesting van de TU, erg leerzaam, en je leert mensen kennen in een andere omgeving. ’s Avonds is er geen programma, wel een biertje drinken met collega’s uit de raad in de bar. Personeelsleden vinden dat studenten dit niet horen te betalen. Ik stribbel niet tegen.
Donderdag 18 april
Voortzetting studiedagen, nu over wachtgelden. Jammer genoeg slecht voorbereid door de organisatie. De laatste sheet van de dag die we zagen had als uitgangspunt moeten dienen. ’s Middags op de Aag nagepraat met Jurn. De tweede dag vonden we slecht. Hou ik er toch nog een onbevredigend gevoel aan over. Voor het eerst deze week ’s avonds thuis. Stukjes schrijven, poster maken voor verkiezingen, stukken lezen.
Als ik in bed lig kan ik niet slapen. Zou het komen door zorgen over de universiteitsraad, de financiën van de universiteit, of moet ik eindelijk mijn stille liefde bekennen?
Vrijdag 19 april
Uitslapen! Ik heb pas om twaalf uur een vergadering in Utrecht. We spreken met de andere progressieve studentenfracties over het wetsvoorstel van de minister om de universiteitsraad af te schaffen. We schrijven op dit uitgekiende moment een brief naar de Tweede Kamer.
Af en toe ga ik wat achterover zitten om te kijken waar we mee bezig zijn: de ene keer lijkt het heel gewichtig, de andere keer is het een stel kinderen dat doet alsof ze volwassen zijn. Gelukkig geldt dit voor bijna iedere vergadering. Zeker als er over zaken gesproken wordt die je voorstellingsvermogen te boven gaan. Een begroting van 700 miljoen bijvoorbeeld. Vergelijk maar eens met je maandelijks te besteden bedrag.
Het is ook altijd leuk om te zien dat onderwerpen van totaal verschillende importantie eenzelfde behandeling krijgen. Van die begroting van 700 miljoen stap je gerust over naar het uitbetalen van enkele duizenden guldens aan het een of ander. Het is dan ook goed te begrijpen dat sommige mensen de grote lijn niet altijd in de gaten kunnen houden.
Maandag 22 april
’s Ochtends begonnen met het opstellen van het verkiezingsprogramma, met de oude en de nieuwe fractie bij elkaar. ’s Middags vergaderd met personeelsfractie. Gelukkig kostte het weinig moeite ze te overtuigen van de noodzaak een motie in te dienen over Gimme Shelter. De raadsvergadering van woensdag kon wel eens zwaar worden. ’s Avonds naar François Guyon.
Dinsdag 23 april
Een hectische dag. Eerst fractievergadering, waarbij we onze motie over de parkeerplaatsen op de plaats van Gimme Shelter nog moesten afronden. Afspreken wie waar het woord over voert. Daarna zou ik naar de demonstratie tegen de verhoging van de collegegelden gaan, maar het liep allemaal een beetje uit. Toen ik aankwam was de actie afgelopen. De sfeer was nogal grimmig. Binnen kwam ik de collegevoorzitter tegen met een stinkbommetje. Toen hij vroeg of ik dat op wilde ruimen heb ik geweigerd.
’s Middags druk bezig met het verkiezingsprogramma. Moeilijk om de complexe materie die speelt op universitair niveau begrijpelijk op te schrijven voor de kiezers.
Woensdag 24 april
De raadsvergadering duurt inclusief schorsingen en pauze zeven uur! Inderdaad botsingen met het college. Toch is er één verschil met een hoop andere raadsvergaderingen. Op de buiten- universitaire leden na is de raad redelijk eensgezind. Ik vraag me af of de Aag minder kritisch wordt of dat de raad kritischer wordt. Ik denk dat het laatste het geval is. Dit wordt veroorzaakt door een (af en toe) wat arrogante houding van het college. Het lijkt erop of er af en toe een voorschot wordt genomen op het wetsvoorstel om de universiteitsraad af te schaffen.
Jammer dat er slechts twintig studenten aanwezig waren bij het agendapunt collegegelden. Dat is heel frustrerend. Hoeveel werk je er ook insteekt om mensen te betrekken bij de (universiteits-)politiek, slechts weinigen reageren.
Er ligt een advies op tafel van het college van decanen dat de Aag sterkt in zijn mening. Al ruim een jaar roepen we dat geld betalen op basis van de produktie van faculteiten ten koste zal gaan van de kwaliteit. Het college van decanen vindt dat nu ook. Nu het college van bestuur nog.
Donderdag 25 april
Maar weer eens college gevolgd, het enige vakje dat ik dit collegejaar doe. Daarna de verkiezingsposter. ’s Avonds verkiezingscommissie. De verkiezingen zijn vlakbij, en er moet hard aan gewerkt worden. Gelukkig zit er schot in de zaak. Ik vind de verkiezingen nooit zo’n leuke tijd. Je moet proberen jezelf en de Aag te verkopen. Er zijn altijd mensen die zeggen: ,,We horen nooit wat van jullie, alleen als jullie onze stem nodig hebben.” Leg dan maar eens uit dat zij hun faculteitsblad, verenigingsblad en Delta niet goed lezen. Het lijkt wel of het de meeste studenten niets interesseert wat er gebeurt op de universiteit. Als ze tussen de middag maar hun kroket in de kantine krijgen.
Vrijdag 26 april
Op naar de drukker, twee drukopdrachten voor de verkiezingen. Jammer genoeg loopt het minder soepel dan verwacht. Ik kan dus niet op de vakgroep aan het werk.
’s Middags is de commissie financiën en planning van de u-raad uitgenodigd bij Werktuigbouw voor een rondleiding en een uiteenzetting over de problemen van de faculteit. Die doet betrekkelijk veel aan het enthousiasmeren van de studenten. In de eerste drie jaar ‘fröbel’-opdrachten die voorwerktuigbouwstudenten onweerstaanbaar zijn. Verder vindt ook deze faculteit dat het outputgestuurd geld betalen ten koste zal gaan van de kwaliteit.
Het mooie van zo’n ‘excursie’ is dat je een ander beeld krijgt van een faculteit dan op grond van vergaderstukken. Je krijgt wat meer voeling met de werkelijkheid. Uit de u-raadstukken blijkt bijvoorbeeld alleen maar dat WbMT slecht draait en te groot behuisd is. Nu we er langs geweest zijn heb ik het idee dat WbMT vrij veel aan onderwijsinnovatie doet. Goed voorbeeld hiervoor is de aansluiting van hun opleidingen, en die van het hbo, voor studenten die tussentijds overstappen.
Het mooie van de universiteitsraad is dat er vanuit iedere faculteit wel mensen in zitten die weten hoe het in elkaar zit. Door het befaamde contact met de werkvloer. Bovendien zijn er ook nog mensen die op een andere manier met de universiteit te maken hebben: studenten. Dit bij-elkaar-geraapte-zooitje kan er voor zorgen dat beleidsbeslissingen breed gedragen worden. Hoewel er natuurlijk ook af en toe beslissingen genomen moeten worden waar je niet populair van wordt.
Volgens mij werkt het dan ook niet zo slecht. Als ik bekijk welke iniatieven uit de raad zijn gekomen, en welke andere initiatieven zijn tegengehouden door de raad, dan kunnen we tevreden zijn.
Wytze de Vries (Oras): ‘Scherp zijn tijdens het theeleuten’
Student industrieel ontwerpen uit Stavoren, lid van Virgiel, organiseerde het symposium ‘Liefde voor Techniek’, werkte aan de Meer-Dan-Konsumentengids en deed een Diescommissie. ,,In de universiteitsraad moet je inbreng hebben uit alle niveaus, omdat anders te simpel en gemakkelijk met onderwijs en onderzoek wordt omgegaan. Stem Oras, want wij willen een leukere TU-wijk en een grotere betrokkenheid van de studenten.”
Maandag 15 april
De fractievergadering is naar vanavond verplaatst. Zowel mijn studentenhuis als jaarclub borrelen dan. Die zullen wel weer afknappen, maar het is een legitieme reden. Als iedereen mij nou gewoon accepteert in de dingen die ik doe… Fundamentele discussies op de agenda (technologiebeleid, hoogte collegegeld), waardoor we pas om half elf klaar zijn. Ook nog mijn volleybaltraining gemist. Zo hou ik weinig vrienden over. Na middernacht werken we nog aan een voorlichtingsboekje over studieregelingen in Delft. We besluiten nog één biertje te drinken.
Dinsdag 16 april
’s Middags eerst presidiumvergadering, het theekransje met de fractievoorzitters van de universiteitsraad en het college van bestuur. Het ‘ene biertje’ van gisteravond ligt mij niet lekker op de maag, maar tijdens het theeleuten moet ik toch scherp zijn: het betoog dat collegegeld geen marktinstrument moet zijn, maar een betaling om te mogen studeren komt goedover tafel. Na de vergadering kom ik Magda Veenendaal (cvb) tegen in het hoofdgebouw. We praten kort over het technologiebeleid. Even informeel en stiekem veel horen.
Woensdag – vrijdag
Eerst studiedagen over de huisvesting van de TU en over de wachtgeldproblematiek, big issues. Omdat volgend jaar mijn opvolger hier zit, heb ik enige afstand tot de onderwerpen, maar ik voel ik me wel verantwoordelijk. Twee ideale dagen: fantastische discussies, slapen in een hotel in Noordwijk, lekker ontbijten en lunchen.
Vrijdag in de Aula een conferentie over ethiek. Allemaal profs, blijkbaar begaan met dit onderwerp. Zo’n dag is vooral tijdens de koffie en lunch interessant: filosoferen over techniek en ethiek met ‘belangrijke bazen’. Ik vraag me af in hoeverre de ontwerper eindverantwoordelijkheid draagt voor zijn produkt. Ook deze vraag wordt omarmd in de discussie.
Na deze dagen is het tijd voor een biertje op de Beestenmarkt, maar ik móét volleyballen. We verliezen en de kans op promotie daalt. Mijn hele team zit stuk. Toch een feestje bouwen, denk ik: vakkendisco!
Zaterdag – zondag
Mijn hoofd zegt dat het gezellig was. Toch moet het verkiezingsprogramma af. Occo komt langs – ook brak -, maar de formuleringen rollen er gemakkelijk uit. We hebben een kleine discussie over kantineprijzen. Wat doen we ermee in de raadsvergadering? Door subsidieverlaging worden de kantines efficiënter, maar de kostenverhoging belandt op het bord van de student. Dan gaat-ie thuis eten, terwijl wij juist willen dat hij zich betrokken voelt bij de TU.
Al mijn huisgenoten zijn op pad. Kan ik lekker werken, maar ik ben blij als huisgenoot Gerben ’s avonds komt eten. Zondags maken Mireille en ik de verkiezingsflyer op het stoepje in de zon. Ambtenaargebrabbel in levendige studententaal opschrijven. Verder werk ik aan plannen voor duurzame ontwikkeling en de toekomst van de milieusectie van IO. Wel wat twijfels. Ben ik wel objectief genoeg om dit zo te benadrukken? Ik ben zelf nogal zo’n ethische milieubaas. De zon heeft mijn kamer tot een sauna gemaakt. Om toch lekker te slapen gooi ik een matrasje op het dakterras.
Maandag 22 april
Even langs IO. Ik probeer nog een vakje in te plannen, maar zie mezelf alweer nachten zwoegen. Ik bereid de fractievergadering van morgen voor en verheug me op de avond. Eindelijk weer een voltallige club en ook weer eens volleybaltraining (ziekte en drukte hebben dat laatste verhinderd). Maar half acht ’s avonds grijpen Bas en Steffen me in de kraag: meehelpen met het verkiezingsprogramma! Zij beginnen ook een beetje stuk te zitten over de tijd die het vergt. Esther heeft gebeld: Delta wil morgen al een interview. Tijdens de volleybaltraining kan ik alle drukte even van me af spelen, maar het maalt toch door.
Dinsdag 23 april
Negen uur op de fractiekamer. De agenda is indrukwekkend: collegegelden, Gimme Shelter, subsidie kantines, typischestudentenzaken verweven met algemene belangen. Lange discussies volgen, waarbij we heftig tegen elkaar ingaan. Occo en Mireille vliegen elkaar in de haren, Marlene bekijkt het allemaal graag van de defensieve kant. Ik vind het veel te leuk om me te mengen in de discussie, zodat ik met moeite door de bomen het bos zie. Wel komen we altijd tot een gezamenlijk standpunt. Vervolgens moeten alle amendementen direct naar het hoofdgebouw. Flinke werkdruk.
In de middag paniek. Rennen naar het hoofdgebouw, actie tegen verhoging van het collegegeld, brieven schrijven, mensen bellen, lijst van faculteitsraden en de Delftse StudentenRaad completeren, wegbrengen, campagnecommissie mobiliseren… . Hijgend kom ik een uur te laat bij het forum met Wakker en Ritzen op Virgiel. Die twee zijn te dikke maatjes en in Delft is het studentenleven en de studie goed geregeld. Er ontstaat geen echte discussie.
’s Avonds komt de campagnecommissie langs om het Delta-interview voor te bereiden. Opeengepakt in een kleine kamer lichten Occo en ik hen voor. Iedereen, met name Esther, is zenuwachtig, net als wij vorig jaar. ’s Avonds heb ik een leuke discussie met mijn huisgenoten over het collegegeld. Alsof ik al in de vergadering van morgen zit pleit ik met vuur tegen een verhoging. Gelukkig zijn ze het uiteindelijk met me eens.
Woensdag 24 april
Om halftien met de fractie even bijkletsen. Om tien uur gaan we los. Veel studenten op de tribune, dus extra lading in de vergadering. Het college doet kleine concessies aan de hoogte van het collegegeld, die in ieder geval negatieve publiciteit kunnen wegnemen. Een kleine overwinningsroes. Dan de Gimme Shelter, weer oorlog. Een motie over heroverweging van het weghalen van de blokken wordt door het college in beraadgenomen. Dat is een begin, denk ik, de publieke tribune applaudisseert. In een mondelinge mededeling vertelt de rector plots dat het verdwijnen van twee modulen de kwaliteit van de opleiding niet schaadt. Dat had-ie niet moeten zeggen. Wij kijken elkaar allemaal aan, dan drukt Occo net voor Mireille de microfoon in voor een knallend betoog.
Tijdens de volgende punten veel schorsingen waarin we de andere fracties proberen mee te trekken met onze amendementen. De subsidieverlaging van de restauratieve voorzieningen gaat toch door, voorstellen over het onderwijs in het technologiebeleid krijgen meer aandacht. Zo gaat het de hele dag door. Smullen. Om zes uur zitten we goed gaar aan een biertje in de Wijnhaven. Iedereen enthousiast, ja, dit was pas een leuke vergadering. ’s Avonds laat kan ik de lange zit compenseren met volleybal.
Donderdag 25 april
Even rust. Langzaam zullen we op gang komen in de nieuwe cyclus naar de raadsvergadering van 29 mei. Ik verheug me op de avond: thuis een boek van Depak Chopra lezen. In het hectische wereldje van Delft zijn de relativerende levensbeschouwingen van deze Indiase medicus zeer welkom. ’s Middags bel ik naar het ISO over de ontwikkelingen rond de nieuwe universitaire bestuursstructuur. Het Oras-bestuur bel ik om te horen hoe het staat met de enquêtes overstudiebegeleiding. Op de TU neem ik een Delta mee. De raadsvergadering wordt breeduit aangehaald – leuk. Na lange tijd kook ik weer eens voor mijn huis, even bijkletsen. Ik drink nog even een paar biertjes op Virgiel.
Vrijdag 26 april
Een ochtendje computerpracticum en dan naar het afstudeerpraatje van Diederik, over de bekende klapschaats. Er zijn veel IO-vrienden die ik een tijd niet heb gezien. Ik ben bijna verrast door de gezelligheid, het praatje is erg goed. Eindelijk heb ik de kans om lang volleybal te spelen (door een enkelblessure en een hersenschudding heb ik een half jaar nauwelijks gespeeld).
Zaterdag – dinsdag
Met m’n tweelingbroer Piet naar het hoge Noorden om onze verjaardag vieren, ouders te ondersteunen omdat oma het slecht maakt en vakantieverhalen van mijn ouders te beluisteren. Eigenlijk een druk weekend (ha, ha). Het is altijd prima om thuis te komen. Niet alleen over andere dingen praten, maar ook bezinnen op de drukke activiteiten in Delft. Geeft extra energie.
Woensdag 1 mei
Fractievergadering. De stukken voor mei zijn nog niet binnen dus vooral even wat afspraken doornemen. Iedereen stemt de agenda af op de verkiezingen en de raadsvergadering van mei. ’s Middags heeft de campagnecommissie een vergadering, ik besluit om onverwachts langs te gaan. Bas is een weekje zeilen, maar het regelwerk loopt gewoon door. In een half uur worden alle acties doorgenomen en afspraken gemaakt: een kop van jut (Ritzen), stickers op geld, terrasje, alles loopt lekker. Ik heb best zin in nog zo’n jaar universiteitsraad.
Donderdag 2 mei
Om negen uur uit bed gebeld, Edward Mouw van het CICAT. ,,Ik heb een stageplaats voor je in Sri Lanka.” Of ik maandag tijd heb voor een gesprek. Het leven lacht mij toe. Ja, maandagmiddag ben ik er…
Dinsdag 21 mei kiezen studenten hun vertegenwoordigers in de universiteitsraad. Aag en Oras strijden om de verdeling van acht van de dertig zetels in de raad. Vorig jaar deed ook een derde lijst mee (‘De Andere Partij’), maar die kon de gevestigde posities niet bedreigen. Al jarenlang sleept de Oras vijf zetels binnen en de Aag drie. Zal het dit jaar anders worden? Vorige week kwamen de lijsttrekkers en de nieuwe kandidaten aan het woord. Voor het laatste nummer voor de verkiezingen hielden de twee ‘zittende’ fractievoorzitters Wytze de Vries (Oras) en Toine Kempen (Aag) een dagboek bij, om te laten zien wat studentenpolitiek inhoudt.
Toine Kempen (Aag): ‘Als de student zijn kroket maar krijgt’
Student materiaalkunde uit Kamerik, lid van Jansbrug, zat in het bestuur van studievereniging Tubalkain en in de vaste commissie wetenschapsbeoefening van de faculteit Scheikundige Technologie en Materiaalkunde. ,,In de universiteitsraad moet je geduld hebben. Je werk heeft wel gevolgen maar die moet je niet op korte termijn verwachten. Stem Aag, want wij zetten ons voor de volle honderd procent in.”
Maandag 15 april
’s Morgens een vergadering van de commissie financiën en planning. De collegevoorzitter blijkt niet op de hoogte te zijn van de gang van zaken over de bouw van de bibliotheek in samenhang met de overlast van Gimme Shelter. Sterker nog, hij vertelt onjuistheden. Bijzonder frustrerend om te zien dat de verantwoordelijkheden zo verdeeld zijn dat iedereen je van het kastje naar de muur stuurt. Het college verwijst je naar de eigenaar van Gimme Shelter of de gemeente. Daar kunnen wij als universiteitsraad niet mee praten. Gelukkig steunt een groot deel van de vergadering ons. ’s Middags vergadering met een personeelsfractie. Gezellig, ze zijn graag bereid te horen wat de studenten vinden. Daarna biertje drinken op Jansbrug om de frustratie kwijt te raken. Bijna geen woord gezegd over universiteitspolitiek.
Dinsdag 16 april
In de fractievergadering een beetje brak van gisteravond, maar het voorzitten lukt wel. Gelukkig is deze vergadering gezellig, onze opvolgers zijn er zoals bijna altijd bij. Ik zie op tegen de presidiumbijeenkomst met de fractievoorzitters en de collegevoorzitter van vanmiddag. De verhouding met de laatste is verslechterd.
Ja hoor, de vergadering was niet best. Alle fracties tegen collegegeldverhoging, maar het college is voor, want we moeten de faam die we ten onrechte in het buitenland genieten koste wat het kost behouden. Alle fracties hebben wél goede argumenten, maar het college beslist. Collegevoorzitter krijgtlaatste woord in discussie en gaat daarna weg, laat ons ontevreden achter. Ook frustrerend dat de collegevoorzitter eraan twijfelt of de Aag de feiten wel kent (over de bouw van de bibliotheek), terwijl gisteren bleek dat hij ze zelf niet kent!
’s Avonds verkiezingscommissievergadering. Erg veel te doen nog, maar het begint vorm te krijgen.
Woensdag 17 april
Vroeg op weg naar studiedagen. De eerste dag gaat over de huisvesting van de TU, erg leerzaam, en je leert mensen kennen in een andere omgeving. ’s Avonds is er geen programma, wel een biertje drinken met collega’s uit de raad in de bar. Personeelsleden vinden dat studenten dit niet horen te betalen. Ik stribbel niet tegen.
Donderdag 18 april
Voortzetting studiedagen, nu over wachtgelden. Jammer genoeg slecht voorbereid door de organisatie. De laatste sheet van de dag die we zagen had als uitgangspunt moeten dienen. ’s Middags op de Aag nagepraat met Jurn. De tweede dag vonden we slecht. Hou ik er toch nog een onbevredigend gevoel aan over. Voor het eerst deze week ’s avonds thuis. Stukjes schrijven, poster maken voor verkiezingen, stukken lezen.
Als ik in bed lig kan ik niet slapen. Zou het komen door zorgen over de universiteitsraad, de financiën van de universiteit, of moet ik eindelijk mijn stille liefde bekennen?
Vrijdag 19 april
Uitslapen! Ik heb pas om twaalf uur een vergadering in Utrecht. We spreken met de andere progressieve studentenfracties over het wetsvoorstel van de minister om de universiteitsraad af te schaffen. We schrijven op dit uitgekiende moment een brief naar de Tweede Kamer.
Af en toe ga ik wat achterover zitten om te kijken waar we mee bezig zijn: de ene keer lijkt het heel gewichtig, de andere keer is het een stel kinderen dat doet alsof ze volwassen zijn. Gelukkig geldt dit voor bijna iedere vergadering. Zeker als er over zaken gesproken wordt die je voorstellingsvermogen te boven gaan. Een begroting van 700 miljoen bijvoorbeeld. Vergelijk maar eens met je maandelijks te besteden bedrag.
Het is ook altijd leuk om te zien dat onderwerpen van totaal verschillende importantie eenzelfde behandeling krijgen. Van die begroting van 700 miljoen stap je gerust over naar het uitbetalen van enkele duizenden guldens aan het een of ander. Het is dan ook goed te begrijpen dat sommige mensen de grote lijn niet altijd in de gaten kunnen houden.
Maandag 22 april
’s Ochtends begonnen met het opstellen van het verkiezingsprogramma, met de oude en de nieuwe fractie bij elkaar. ’s Middags vergaderd met personeelsfractie. Gelukkig kostte het weinig moeite ze te overtuigen van de noodzaak een motie in te dienen over Gimme Shelter. De raadsvergadering van woensdag kon wel eens zwaar worden. ’s Avonds naar François Guyon.
Dinsdag 23 april
Een hectische dag. Eerst fractievergadering, waarbij we onze motie over de parkeerplaatsen op de plaats van Gimme Shelter nog moesten afronden. Afspreken wie waar het woord over voert. Daarna zou ik naar de demonstratie tegen de verhoging van de collegegelden gaan, maar het liep allemaal een beetje uit. Toen ik aankwam was de actie afgelopen. De sfeer was nogal grimmig. Binnen kwam ik de collegevoorzitter tegen met een stinkbommetje. Toen hij vroeg of ik dat op wilde ruimen heb ik geweigerd.
’s Middags druk bezig met het verkiezingsprogramma. Moeilijk om de complexe materie die speelt op universitair niveau begrijpelijk op te schrijven voor de kiezers.
Woensdag 24 april
De raadsvergadering duurt inclusief schorsingen en pauze zeven uur! Inderdaad botsingen met het college. Toch is er één verschil met een hoop andere raadsvergaderingen. Op de buiten- universitaire leden na is de raad redelijk eensgezind. Ik vraag me af of de Aag minder kritisch wordt of dat de raad kritischer wordt. Ik denk dat het laatste het geval is. Dit wordt veroorzaakt door een (af en toe) wat arrogante houding van het college. Het lijkt erop of er af en toe een voorschot wordt genomen op het wetsvoorstel om de universiteitsraad af te schaffen.
Jammer dat er slechts twintig studenten aanwezig waren bij het agendapunt collegegelden. Dat is heel frustrerend. Hoeveel werk je er ook insteekt om mensen te betrekken bij de (universiteits-)politiek, slechts weinigen reageren.
Er ligt een advies op tafel van het college van decanen dat de Aag sterkt in zijn mening. Al ruim een jaar roepen we dat geld betalen op basis van de produktie van faculteiten ten koste zal gaan van de kwaliteit. Het college van decanen vindt dat nu ook. Nu het college van bestuur nog.
Donderdag 25 april
Maar weer eens college gevolgd, het enige vakje dat ik dit collegejaar doe. Daarna de verkiezingsposter. ’s Avonds verkiezingscommissie. De verkiezingen zijn vlakbij, en er moet hard aan gewerkt worden. Gelukkig zit er schot in de zaak. Ik vind de verkiezingen nooit zo’n leuke tijd. Je moet proberen jezelf en de Aag te verkopen. Er zijn altijd mensen die zeggen: ,,We horen nooit wat van jullie, alleen als jullie onze stem nodig hebben.” Leg dan maar eens uit dat zij hun faculteitsblad, verenigingsblad en Delta niet goed lezen. Het lijkt wel of het de meeste studenten niets interesseert wat er gebeurt op de universiteit. Als ze tussen de middag maar hun kroket in de kantine krijgen.
Vrijdag 26 april
Op naar de drukker, twee drukopdrachten voor de verkiezingen. Jammer genoeg loopt het minder soepel dan verwacht. Ik kan dus niet op de vakgroep aan het werk.
’s Middags is de commissie financiën en planning van de u-raad uitgenodigd bij Werktuigbouw voor een rondleiding en een uiteenzetting over de problemen van de faculteit. Die doet betrekkelijk veel aan het enthousiasmeren van de studenten. In de eerste drie jaar ‘fröbel’-opdrachten die voorwerktuigbouwstudenten onweerstaanbaar zijn. Verder vindt ook deze faculteit dat het outputgestuurd geld betalen ten koste zal gaan van de kwaliteit.
Het mooie van zo’n ‘excursie’ is dat je een ander beeld krijgt van een faculteit dan op grond van vergaderstukken. Je krijgt wat meer voeling met de werkelijkheid. Uit de u-raadstukken blijkt bijvoorbeeld alleen maar dat WbMT slecht draait en te groot behuisd is. Nu we er langs geweest zijn heb ik het idee dat WbMT vrij veel aan onderwijsinnovatie doet. Goed voorbeeld hiervoor is de aansluiting van hun opleidingen, en die van het hbo, voor studenten die tussentijds overstappen.
Het mooie van de universiteitsraad is dat er vanuit iedere faculteit wel mensen in zitten die weten hoe het in elkaar zit. Door het befaamde contact met de werkvloer. Bovendien zijn er ook nog mensen die op een andere manier met de universiteit te maken hebben: studenten. Dit bij-elkaar-geraapte-zooitje kan er voor zorgen dat beleidsbeslissingen breed gedragen worden. Hoewel er natuurlijk ook af en toe beslissingen genomen moeten worden waar je niet populair van wordt.
Volgens mij werkt het dan ook niet zo slecht. Als ik bekijk welke iniatieven uit de raad zijn gekomen, en welke andere initiatieven zijn tegengehouden door de raad, dan kunnen we tevreden zijn.
Wytze de Vries (Oras): ‘Scherp zijn tijdens het theeleuten’
Student industrieel ontwerpen uit Stavoren, lid van Virgiel, organiseerde het symposium ‘Liefde voor Techniek’, werkte aan de Meer-Dan-Konsumentengids en deed een Diescommissie. ,,In de universiteitsraad moet je inbreng hebben uit alle niveaus, omdat anders te simpel en gemakkelijk met onderwijs en onderzoek wordt omgegaan. Stem Oras, want wij willen een leukere TU-wijk en een grotere betrokkenheid van de studenten.”
Maandag 15 april
De fractievergadering is naar vanavond verplaatst. Zowel mijn studentenhuis als jaarclub borrelen dan. Die zullen wel weer afknappen, maar het is een legitieme reden. Als iedereen mij nou gewoon accepteert in de dingen die ik doe… Fundamentele discussies op de agenda (technologiebeleid, hoogte collegegeld), waardoor we pas om half elf klaar zijn. Ook nog mijn volleybaltraining gemist. Zo hou ik weinig vrienden over. Na middernacht werken we nog aan een voorlichtingsboekje over studieregelingen in Delft. We besluiten nog één biertje te drinken.
Dinsdag 16 april
’s Middags eerst presidiumvergadering, het theekransje met de fractievoorzitters van de universiteitsraad en het college van bestuur. Het ‘ene biertje’ van gisteravond ligt mij niet lekker op de maag, maar tijdens het theeleuten moet ik toch scherp zijn: het betoog dat collegegeld geen marktinstrument moet zijn, maar een betaling om te mogen studeren komt goedover tafel. Na de vergadering kom ik Magda Veenendaal (cvb) tegen in het hoofdgebouw. We praten kort over het technologiebeleid. Even informeel en stiekem veel horen.
Woensdag – vrijdag
Eerst studiedagen over de huisvesting van de TU en over de wachtgeldproblematiek, big issues. Omdat volgend jaar mijn opvolger hier zit, heb ik enige afstand tot de onderwerpen, maar ik voel ik me wel verantwoordelijk. Twee ideale dagen: fantastische discussies, slapen in een hotel in Noordwijk, lekker ontbijten en lunchen.
Vrijdag in de Aula een conferentie over ethiek. Allemaal profs, blijkbaar begaan met dit onderwerp. Zo’n dag is vooral tijdens de koffie en lunch interessant: filosoferen over techniek en ethiek met ‘belangrijke bazen’. Ik vraag me af in hoeverre de ontwerper eindverantwoordelijkheid draagt voor zijn produkt. Ook deze vraag wordt omarmd in de discussie.
Na deze dagen is het tijd voor een biertje op de Beestenmarkt, maar ik móét volleyballen. We verliezen en de kans op promotie daalt. Mijn hele team zit stuk. Toch een feestje bouwen, denk ik: vakkendisco!
Zaterdag – zondag
Mijn hoofd zegt dat het gezellig was. Toch moet het verkiezingsprogramma af. Occo komt langs – ook brak -, maar de formuleringen rollen er gemakkelijk uit. We hebben een kleine discussie over kantineprijzen. Wat doen we ermee in de raadsvergadering? Door subsidieverlaging worden de kantines efficiënter, maar de kostenverhoging belandt op het bord van de student. Dan gaat-ie thuis eten, terwijl wij juist willen dat hij zich betrokken voelt bij de TU.
Al mijn huisgenoten zijn op pad. Kan ik lekker werken, maar ik ben blij als huisgenoot Gerben ’s avonds komt eten. Zondags maken Mireille en ik de verkiezingsflyer op het stoepje in de zon. Ambtenaargebrabbel in levendige studententaal opschrijven. Verder werk ik aan plannen voor duurzame ontwikkeling en de toekomst van de milieusectie van IO. Wel wat twijfels. Ben ik wel objectief genoeg om dit zo te benadrukken? Ik ben zelf nogal zo’n ethische milieubaas. De zon heeft mijn kamer tot een sauna gemaakt. Om toch lekker te slapen gooi ik een matrasje op het dakterras.
Maandag 22 april
Even langs IO. Ik probeer nog een vakje in te plannen, maar zie mezelf alweer nachten zwoegen. Ik bereid de fractievergadering van morgen voor en verheug me op de avond. Eindelijk weer een voltallige club en ook weer eens volleybaltraining (ziekte en drukte hebben dat laatste verhinderd). Maar half acht ’s avonds grijpen Bas en Steffen me in de kraag: meehelpen met het verkiezingsprogramma! Zij beginnen ook een beetje stuk te zitten over de tijd die het vergt. Esther heeft gebeld: Delta wil morgen al een interview. Tijdens de volleybaltraining kan ik alle drukte even van me af spelen, maar het maalt toch door.
Dinsdag 23 april
Negen uur op de fractiekamer. De agenda is indrukwekkend: collegegelden, Gimme Shelter, subsidie kantines, typischestudentenzaken verweven met algemene belangen. Lange discussies volgen, waarbij we heftig tegen elkaar ingaan. Occo en Mireille vliegen elkaar in de haren, Marlene bekijkt het allemaal graag van de defensieve kant. Ik vind het veel te leuk om me te mengen in de discussie, zodat ik met moeite door de bomen het bos zie. Wel komen we altijd tot een gezamenlijk standpunt. Vervolgens moeten alle amendementen direct naar het hoofdgebouw. Flinke werkdruk.
In de middag paniek. Rennen naar het hoofdgebouw, actie tegen verhoging van het collegegeld, brieven schrijven, mensen bellen, lijst van faculteitsraden en de Delftse StudentenRaad completeren, wegbrengen, campagnecommissie mobiliseren… . Hijgend kom ik een uur te laat bij het forum met Wakker en Ritzen op Virgiel. Die twee zijn te dikke maatjes en in Delft is het studentenleven en de studie goed geregeld. Er ontstaat geen echte discussie.
’s Avonds komt de campagnecommissie langs om het Delta-interview voor te bereiden. Opeengepakt in een kleine kamer lichten Occo en ik hen voor. Iedereen, met name Esther, is zenuwachtig, net als wij vorig jaar. ’s Avonds heb ik een leuke discussie met mijn huisgenoten over het collegegeld. Alsof ik al in de vergadering van morgen zit pleit ik met vuur tegen een verhoging. Gelukkig zijn ze het uiteindelijk met me eens.
Woensdag 24 april
Om halftien met de fractie even bijkletsen. Om tien uur gaan we los. Veel studenten op de tribune, dus extra lading in de vergadering. Het college doet kleine concessies aan de hoogte van het collegegeld, die in ieder geval negatieve publiciteit kunnen wegnemen. Een kleine overwinningsroes. Dan de Gimme Shelter, weer oorlog. Een motie over heroverweging van het weghalen van de blokken wordt door het college in beraadgenomen. Dat is een begin, denk ik, de publieke tribune applaudisseert. In een mondelinge mededeling vertelt de rector plots dat het verdwijnen van twee modulen de kwaliteit van de opleiding niet schaadt. Dat had-ie niet moeten zeggen. Wij kijken elkaar allemaal aan, dan drukt Occo net voor Mireille de microfoon in voor een knallend betoog.
Tijdens de volgende punten veel schorsingen waarin we de andere fracties proberen mee te trekken met onze amendementen. De subsidieverlaging van de restauratieve voorzieningen gaat toch door, voorstellen over het onderwijs in het technologiebeleid krijgen meer aandacht. Zo gaat het de hele dag door. Smullen. Om zes uur zitten we goed gaar aan een biertje in de Wijnhaven. Iedereen enthousiast, ja, dit was pas een leuke vergadering. ’s Avonds laat kan ik de lange zit compenseren met volleybal.
Donderdag 25 april
Even rust. Langzaam zullen we op gang komen in de nieuwe cyclus naar de raadsvergadering van 29 mei. Ik verheug me op de avond: thuis een boek van Depak Chopra lezen. In het hectische wereldje van Delft zijn de relativerende levensbeschouwingen van deze Indiase medicus zeer welkom. ’s Middags bel ik naar het ISO over de ontwikkelingen rond de nieuwe universitaire bestuursstructuur. Het Oras-bestuur bel ik om te horen hoe het staat met de enquêtes overstudiebegeleiding. Op de TU neem ik een Delta mee. De raadsvergadering wordt breeduit aangehaald – leuk. Na lange tijd kook ik weer eens voor mijn huis, even bijkletsen. Ik drink nog even een paar biertjes op Virgiel.
Vrijdag 26 april
Een ochtendje computerpracticum en dan naar het afstudeerpraatje van Diederik, over de bekende klapschaats. Er zijn veel IO-vrienden die ik een tijd niet heb gezien. Ik ben bijna verrast door de gezelligheid, het praatje is erg goed. Eindelijk heb ik de kans om lang volleybal te spelen (door een enkelblessure en een hersenschudding heb ik een half jaar nauwelijks gespeeld).
Zaterdag – dinsdag
Met m’n tweelingbroer Piet naar het hoge Noorden om onze verjaardag vieren, ouders te ondersteunen omdat oma het slecht maakt en vakantieverhalen van mijn ouders te beluisteren. Eigenlijk een druk weekend (ha, ha). Het is altijd prima om thuis te komen. Niet alleen over andere dingen praten, maar ook bezinnen op de drukke activiteiten in Delft. Geeft extra energie.
Woensdag 1 mei
Fractievergadering. De stukken voor mei zijn nog niet binnen dus vooral even wat afspraken doornemen. Iedereen stemt de agenda af op de verkiezingen en de raadsvergadering van mei. ’s Middags heeft de campagnecommissie een vergadering, ik besluit om onverwachts langs te gaan. Bas is een weekje zeilen, maar het regelwerk loopt gewoon door. In een half uur worden alle acties doorgenomen en afspraken gemaakt: een kop van jut (Ritzen), stickers op geld, terrasje, alles loopt lekker. Ik heb best zin in nog zo’n jaar universiteitsraad.
Donderdag 2 mei
Om negen uur uit bed gebeld, Edward Mouw van het CICAT. ,,Ik heb een stageplaats voor je in Sri Lanka.” Of ik maandag tijd heb voor een gesprek. Het leven lacht mij toe. Ja, maandagmiddag ben ik er…
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.