Debat Sebastiaansbrug: opeens lijkt alles mogelijk

Gemopper was er wel, maar ook nieuwe inzichten. Waardoor het gevoel opkwam: die brug komt er nooit en de TU kan fluiten naar tramlijn 19.

Stadsbouwmeester Wytze Patijn zei het maar meteen aan het begin van het door hem georganiseerde Architectuurcafé op woensdagavond 24 juni: “We gaan niet zitten mopperen over wat er mis is gegaan. Laten we open nadenken over de kansen die er zijn voor de toekomst.”

Redenen voor gemopper zijn er genoeg, wisten alle aanwezigen in het zaaltje in het Prinsenkwartier, voornamelijk vertegenwoordigers van belangenverenigingen en gemeenteraadsleden. Ook TU-rector magnificus Karel Luyben was aanwezig, maar niet in functie. Gevraagd naar zijn mening over de brug en de noodzaak voor een tramlijn naar de TU-campus hield hij zich afzijdig: “Ik zeg liever niets, want mijn privémening is anders dan de TU-mening.” De universiteit is altijd voorstander geweest van tramlijn 19.

Streefdatum
De korte feitelijke terugblik van Iwan de Vries, hoofd van het ingenieursbureau van de gemeente Delft, maakte pijnlijk duidelijk waarover er zoal gemopperd kon worden de afgelopen jaren. Op besluiten volgden niet zelden bezwaarprocedures. De streefdatum waarop tramlijn 19 (over de brug) moest gaan rijden, schoof steeds mee en ligt inmiddels in 2019:

• In 2004 besluit de gemeente dat tramlijn 19 vanaf 2007 van station Delft over de Sint Sebastiaansbrug via de TU-campus naar bedrijventerrein Technopolis moet gaan rijden.
• Vanaf 2008 wordt vrachtverkeer van de brug geweerd, omdat er scheuren in zitten. In hetzelfde jaar besluit de gemeente de brug te vervangen.
• In 2009 volgt het besluit dat de nieuwe brug hoger moet worden dan de huidige.
• In 2009 en 2010 volgen twee aanbestedingen. De eerste wordt stilgelegd, omdat zich maar één aannemer inschrijft. De tweede komt stil te liggen omdat de vergunningenverlening ‘kwetsbaar’ is en de vrees bestaat dat dat in de toekomst tot grote vertragingen zal leiden.
• De gemeente Delft draagt haar leidende rol vervolgens over op de provincie, omdat die meer ervaring heeft. Er volgt een ontwerpproces.
• In 2013 is er een voorlopig ontwerp voor een zogeheten tafelbrug, een brug die over de volle breedte recht omhoog schuift. Steeds blijkt weer dat het ontwerp moet worden aangepast vanwege te hoge kosten.
• In april 2015 schieten gemeente, provincie en de metropoolregio Rotterdam-Den Haag het idee voor een tafelbrug af, mede doordat zij het niet eens kunnen worden over de verdeling van de kosten.
• In juni 2015 maken bovenstaande drie partijen bekend dat de nieuwe Sint Sebastiaansbrug net als de huidige een zogeheten basculebrug moet worden. Er zijn twee varianten in hoogte: 4,5 meter en 5,5 meter (de huidige doorvaarthoogte is 4,40 meter). De breedte is nog variabel.

Het laatste besluit klinkt harder dan het is, blijkt tijdens het Architectuurcafé. Volgens hoofdingenieur De Vries is de druk van de planning. De gemeente wil volgens hem eerst ‘de communicatie verbeteren, kennis mobiliseren en het proces goed inrichten’. Alles om nieuwe tegenvallers en bezwaarprocedures te voorkomen.

Manifest
De haast, die altijd een rol speelde in de besluitvorming, lijkt daarmee verleden tijd. En hoewel de debatavond van de 24ste geen officiële inspraakavond was, bleek wel dat er opeens weer allerlei basisvragen gesteld mogen worden. Zoals: is die tram eigenlijk wel nodig en kan Delft niet zonder Sebastiaansbrug?

Niet voor niets sloeg het advies van TU-alumnus Caspar Lysen en TU-promovenda Myrthe Vermoolen, aan. “Kijk breder, kijk verder”, zeiden zij. Met hun ‘out-of-the-box-ideeën’ deden ze daarmee verschillende aanzetten. Wat te denken van het omleggen van het Schiekanaal langs de A13, zodat er geen binnenvaart meer door Delft gaat en de Sint Sebastiaansbrug op maaiveldniveau kan worden aangelegd? Of waarom het tramtracé niet verleggen naar de Abtwoudseweg, waardoor de Spoorzone in direct contact komt te staan met de TU-campus? Of als je dan toch een hoge Sint Sebastiaansbrug wilt bouwen, maak er dan een ‘wijkje op zichzelf’ van met bebouwing op de brug.

Belangengroep ‘De brug moet beter‘, bestaande uit allerlei belangenverenigingen, kan tevreden zijn. De groep drukt de gemeente in een manifest op het hart de tijd te nemen, alle belanghebbenden bij het proces te betrekken en meerdere opties in overweging te nemen. ‘De brug moet beter’ wil een ‘smallere, stillere, lagere en goedkopere brug’. Maar na de avond in het Prinsenkwartier komt het gevoel op dat die nieuwe brug er misschien helemaal nooit gaat komen en dat de TU kan fluiten naar haar felbegeerde tramlijn 19.