Leiden is de afgelopen tien jaar sterk geworden in het verwerven van onderzoeksbeurzen, terwijl de TU Eindhoven steeds meer geld van het bedrijfsleven krijgt. De TU Delft is nu ‘maatschappelijker’ dan ooit.
‘Werfkracht’ is één van de onderwerpen in het op donderdag 26 april gepubliceerde overzicht van het Rathenau Instituut over de Nederlandse universiteiten: hoe goed zijn universiteiten in het aanboren van geldbronnen? Werken ze veel samen met het bedrijfsleven (derde geldstroom) of scoren ze veel onderzoeksbeurzen (tweede geldstroom)?
Het Rathenau deelt de universiteiten vervolgens in allerlei groepen in, zoals ondernemend (goed in zowel de tweede als de derde geldstroom), maatschappelijk (vooral goed in derde geldstroom) en wetenschappelijk (vooral goed in de tweede geldstroom). Wie op beide aspecten matig scoort, heet een ‘onderwijzende universiteit’.
In 2001 stond Wageningen nog te boek als een ondernemende universiteit, terwijl Eindhoven en Leiden tussen de onderwijzende universiteiten stonden. Nu is Wageningen veranderd in een maatschappelijke universiteit, want in de tweede geldstroom wil het iets minder goed lukken dan voorheen. Eindhoven en Leiden zijn nu overduidelijk ondernemende universiteiten. Eindhoven werft vooral veel geld uit het bedrijfsleven en Leiden scoort veel onderzoeksbeurzen.
Zo zijn de meeste universiteiten in de loop der jaren gaan schuiven. De Universiteit Twente was een wetenschappelijke universiteit en lijkt nu meer maatschappelijk. Groningen valt niet meer onder de wetenschappelijke universiteiten, maar onder de onderwijzende, terwijl dat bij Utrecht net andersom is. Rotterdam is van maatschappelijk naar onderwijzend gegaan.
De Vrije Universiteit van een beetje onderwijzend naar een beetje ondernemend. Maastricht viel nipt in de maatschappelijke categorie, maar is nu een ‘onderwijzende’ universiteit.
Elders veranderde er minder. Nijmegen bleef ondernemend, de UvA wetenschappelijk, en Tilburg onderwijzend.
Censored
The Chinese authorities have censored the Chinese translation of a Dutch novel. The novel in question is titled, Komt een vrouw bij de dokter (Love Life), written by Dutch author Ray Kluun, who said that the majority of the changes had to do with sexual encounters in the novel, adding that he would have been angered if the changes had been political in nature. In one scene in the novel, a character says, “I’m going to watch porn”. The Chinese censors meanwhile translated that line as, “I’m going to comfort myself”.
Comments are closed.