Dr.ir. Louis de Smet (1) universitair docent bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen (TNW), gaat onderzoek doen naar filters waarmee hij stoffen uit afvalwater wil terugwinnen. “Door een elektrisch veld te creëren op een vloeistof kan ik ionen (geladen deeltjes) uit een vloeistof trekken. Met het filter zorg ik ervoor dat ik telkens één specifiek ion uit het water vis. Op deze manier wil ik onder meer fosfaat uit het water halen.”
Minder wrijving en slijtage, dat is waar dr.ir. Lucia Nicola (2) op uit is. Die twee zorgen voor kostenposten die met smering zijn te voorkomen. De materiaalkundige van 3mE gaat met computer-simulaties de wrijving tussen koper en multilaags-grafeen onderzoeken. “Het multilaags grafeen fungeert als smeermiddel”, zegt Nicola. “Ik wil kijken naar metaalwrijving en smering, van het atomaire tot het macroscopische niveau.”
Op het atomaire niveau gelden de quantumwetten. Deze stellen onder meer dat een deeltje op twee plekken tegelijk kan zijn of twee kanten tegelijk op kan draaien. Quantumsuperpositie heet dit verschijnsel. Maar hoe zit het met grotere objecten? Tot welke grootte gelden deze wetten? Dat is niet bekend. Dr. Gary Steele (3)
(TNW) wil daarom proberen een immens object – een membraan van een millimeter doorsnede – in een soort van quantumsuperpositie-trilling te brengen door hem met microgolf-licht te beschieten. “Ik ga dit doen in een kleine magnetron, die tot enkele tiende graden boven het absolute nulpunt gekoeld is.”
Comments are closed.