De Internetsite van de TU is jammerlijk achterhaald. Het digitale visitekaartje verdient een betere behandeling.De hooggespannen verwachtingen rond Internet zijn weer tot normale proporties geslonken.
Het Net heeft de wereldvrede niet dichterbij gebracht, zal voorlopig ook niet leiden tot het uiteenvallen van de maatschappij, en biedt behalve voor oplichters weinig mogelijkheden om snel rijk te worden. Toch is Internet in zeer korte tijd onderdeel geworden van de samenleving, en doet dienst als speersnelle postbode, ongestructureerde informatiebron en brenger van middelmatig amusement.
Maar veruit de belangrijkste reden om op het Net te zitten, is om je visitekaartje te tonen. De TU Delft presenteerde haar homepage ongeveer twee jaar geleden, toen Internet een buzz word was waar slechts weinigen het fijne van wisten. Alles wat op het world wide web werd geplempt was nog mooi, leuk en aardig, vooral vanwege een schrijnend gebrek aan vergelijkingsmateriaal. Maar nu elke zichzelf respecterende instelling een digitale voorgevel heeft opgetrokken, wordt het eens tijd om de balans op te maken.
Aldi
Het gemeenschappelijke deel van de TU website is het resultaat van een ontwerpwedstrijd in 1995, die slechts drie inzendingen opleverde. Het winnende ontwerp kreeg de tweede prijs van de teleurgestelde jury. ,,We hadden grotere verwachtingen (…), maar geen van de inzendingen springt er echt uit”, vermeldde zij dan ook.
Na deze upgrade van de homepage, die zoveel bandbreedte vreet dat de meeste Internetters haar mijden als de pest, werd het echter stil op www.tudelft.nl. Alleen individuele faculteiten steken nog energie in het beheer van hun site, maar wat juist de uitnodigende pui van de TU zou moeten zijn, oogt als de ingang van de Aldi.
Het HTML-bestand van de TU-homepage moet zeker bewaard worden, want als tijdsdocument wordt het straks vast interessant. Het toont Internet immers zoals het drie jaar geleden was: wat links, een paar rudimentaire functies en verder niets aan doen. If it works, don’t fix it.
Voor een instituut dat pretendeert van wereldniveau te zijn, is dit echter een onhandig signaal aan de rest van de planeet. De Delftse website doorstaat een vergelijking binnen de grenzen al niet. Andere Nederlandse universiteiten presenteren zich door de bank genomen aantrekkelijker en meer zelfverzekerd, terwijl ook de structuur van de aangeboden informatie duidelijker is en meer samenhang vertoont. De TU voldoet met haar homepage dus aan de aanwezigheidsplicht, maar toont verder weinig enthousiasme voor de zaak.
Versplintering
Een serieuze website heeft de functie van visitekaartje, nieuws- en informatiebron, en platform voor de uitwisselingvan kennis en ideeën. Op al deze punten scoort de TU-site bedroevend slecht: de vormgeving is achterhaald, de informatie is weggestopt in ellenlange tekstbestanden, en een vitrine voor grensverleggend en inspirerend onderzoek is het al helemaal niet. Het is een losse schil die de versplintering van de universiteit weerspiegelt.
Hoe het Internet zich de komende jaren zal ontwikkelen is onduidelijk. Het Net is het web van een besluiteloze spin die voorzichtig de openliggende mogelijkheden aftast, en daarbij geholpen wordt door kleinschalige maar interessante innovaties op het gebied van datacompressie, programmeertalen en softwareontwikkeling. Deze langzame evolutie is één van de fascinerende kanten van Internet, en iedereen kan er elke dag getuige van zijn.
Het zou jammer zijn als de TU verzuimt haar steentje aan deze evolutie bij te dragen. Een wat dynamischer beheer van haar website is al een goede stap in die richting.
(De auteur is redacteur van Delta)
De Internetsite van de TU is jammerlijk achterhaald. Het digitale visitekaartje verdient een betere behandeling.
De hooggespannen verwachtingen rond Internet zijn weer tot normale proporties geslonken. Het Net heeft de wereldvrede niet dichterbij gebracht, zal voorlopig ook niet leiden tot het uiteenvallen van de maatschappij, en biedt behalve voor oplichters weinig mogelijkheden om snel rijk te worden. Toch is Internet in zeer korte tijd onderdeel geworden van de samenleving, en doet dienst als speersnelle postbode, ongestructureerde informatiebron en brenger van middelmatig amusement.
Maar veruit de belangrijkste reden om op het Net te zitten, is om je visitekaartje te tonen. De TU Delft presenteerde haar homepage ongeveer twee jaar geleden, toen Internet een buzz word was waar slechts weinigen het fijne van wisten. Alles wat op het world wide web werd geplempt was nog mooi, leuk en aardig, vooral vanwege een schrijnend gebrek aan vergelijkingsmateriaal. Maar nu elke zichzelf respecterende instelling een digitale voorgevel heeft opgetrokken, wordt het eens tijd om de balans op te maken.
Aldi
Het gemeenschappelijke deel van de TU website is het resultaat van een ontwerpwedstrijd in 1995, die slechts drie inzendingen opleverde. Het winnende ontwerp kreeg de tweede prijs van de teleurgestelde jury. ,,We hadden grotere verwachtingen (…), maar geen van de inzendingen springt er echt uit”, vermeldde zij dan ook.
Na deze upgrade van de homepage, die zoveel bandbreedte vreet dat de meeste Internetters haar mijden als de pest, werd het echter stil op www.tudelft.nl. Alleen individuele faculteiten steken nog energie in het beheer van hun site, maar wat juist de uitnodigende pui van de TU zou moeten zijn, oogt als de ingang van de Aldi.
Het HTML-bestand van de TU-homepage moet zeker bewaard worden, want als tijdsdocument wordt het straks vast interessant. Het toont Internet immers zoals het drie jaar geleden was: wat links, een paar rudimentaire functies en verder niets aan doen. If it works, don’t fix it.
Voor een instituut dat pretendeert van wereldniveau te zijn, is dit echter een onhandig signaal aan de rest van de planeet. De Delftse website doorstaat een vergelijking binnen de grenzen al niet. Andere Nederlandse universiteiten presenteren zich door de bank genomen aantrekkelijker en meer zelfverzekerd, terwijl ook de structuur van de aangeboden informatie duidelijker is en meer samenhang vertoont. De TU voldoet met haar homepage dus aan de aanwezigheidsplicht, maar toont verder weinig enthousiasme voor de zaak.
Versplintering
Een serieuze website heeft de functie van visitekaartje, nieuws- en informatiebron, en platform voor de uitwisselingvan kennis en ideeën. Op al deze punten scoort de TU-site bedroevend slecht: de vormgeving is achterhaald, de informatie is weggestopt in ellenlange tekstbestanden, en een vitrine voor grensverleggend en inspirerend onderzoek is het al helemaal niet. Het is een losse schil die de versplintering van de universiteit weerspiegelt.
Hoe het Internet zich de komende jaren zal ontwikkelen is onduidelijk. Het Net is het web van een besluiteloze spin die voorzichtig de openliggende mogelijkheden aftast, en daarbij geholpen wordt door kleinschalige maar interessante innovaties op het gebied van datacompressie, programmeertalen en softwareontwikkeling. Deze langzame evolutie is één van de fascinerende kanten van Internet, en iedereen kan er elke dag getuige van zijn.
Het zou jammer zijn als de TU verzuimt haar steentje aan deze evolutie bij te dragen. Een wat dynamischer beheer van haar website is al een goede stap in die richting.
(De auteur is redacteur van Delta)
Comments are closed.