De Starter: Oppas Madelief

Ze hing gewoon wat briefjes op in de lokale supermarkt en op basisscholen. ‘Middelbare scholier zoekt oppaskinderen.’ Ze maakte er zelfs een website bij met online agenda, nothing fancy, maar de reacties stroomden binnen. Het was 2010, Lyla Kok en haar tweelingzus Jasmijn (oud-Bouwkunde) waren 17, en voor ze het goed en wel beseften, stonden ze aan het hoofd van een bloeiend oppasbureau. Met vriendinnen die hielpen babysitten omdat ze de vraag met zijn tweeën niet meer aankonden, en een spaarrekening die langzaam maar zeker volliep met startkapitaal voor later. En ze moesten nog beginnen met hun studies.



Begin dit jaar studeerden de zussen – nu 24 – af. In de voetsporen van hun ouders, die ook industrieel ontwerpen en bouwkunde studeerden aan de TU. Jasmijn werkt inmiddels als architect in Rotterdam, en neemt daarnaast de marketing en financiële kant van Oppas Madelief voor haar rekening. Lyla neemt het onderhoud van de website, design en de communicatie met de vestigingen grotendeels op zich – al heeft ook zij sinds kort baan als industrieel ontwerper. “Voor 36 uur, zo is het goed te combineren.”

‘Houd contact met je klanten: ik doe alles telefonisch’

De stand van zaken: hun oppasbureau is een franchiseorganisatie met vestigingen in negen steden. Ouders kopen een maandabonnement om verzekerd te zijn van beschikbare oppas, en betalen daar bovenop een uurtarief aan de oppas zelf. Kok: “Binnenkort beginnen we met automatische incasso’s van abonnementen, zodat mensen niet actief hoeven verlengen, maar wel actief moeten opzeggen.”



Sinds 2012 kunnen ze ervan leven. Eruit stappen is dan ook geen optie: Kok beschouwt haar onderneming als haar kind. “Met het juiste personeel, runnen de vestigingsleiders – meestal studenten – hun zaak zelf, en hebben Jasmijn en ik tijd om ons bezig te houden met de strategie.”



Natuurlijk hebben Kok en haar zus veel te danken aan geluk. “Maar het schrijven van een businessplan en het bouwen van een goede interface zijn wel trucjes die we opstaken tijdens onze studies en het honors programma.” Ze lacht: “En verder hebben we gewoon heel veel gegoogeld.”



Haar grootste les: durf te investeren. “Hoe meer geld we in onze onderneming stopten, grotendeels op het gebied van promotie, hoe meer eruit kwam. Dat durfden we pas toen we in 2012 een programmeur inhuurden om een echt goede website voor ons te bouwen, maar dat heeft zich dubbel en dwars terugbetaald. En houd contact met je klanten: ik doe alles telefonisch. Zo weet ik echt wat ze willen en kunnen we het product leveren waar Jasmijn en ik ooit mee zijn begonnen.”