Mokken, tandenborstels, condooms, wuppies, sponzen en trainingspakken; Lars Oosterloo levert ze, eventueel met opdruk. Het enige dat hij niet verkoopt is ‘nee’.
Delen
Daarom moet de omzet van zijn bedrijf in relatiegeschenken, Acet Products, binnen drie jaar uit kunnen groeien tot een half miljoen.
Het begon met de Owee-tasjes van 1991. De toenmalige Owee-commissie wilde de tasjes niet, zoals het jaar daarvoor, uit Duitsland importeren, want dat was omslachtig en duur. De commissie wilde het zelf regelen. Margot de Jonge nam die taak op zich en schakelde haar vriend Lars Oosterloo in. Hij vertelt: ,,Op de een of andere manier werd bekend dat wij die tasjes deden en kregen we vanzelf meer bestellingen. Binnen enkele weken was het een complete dagtaak geworden.”
In september ’91 wilden Oosterloo en De Jonge v.o.f. ‘Asta’ laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Maar omdat de Kamer al vele ‘All Student Accessories’ in haar bestand had, werd de naam ter plekke veranderd in de afkorting van ‘Accessoires Etudiants’.
In diezelfde maand zou Oosterloo zesdejaars mijnbouwkunde worden, maar hij realiseerde zich dat hij meer geïnteresseerd was in economie. Daarom switchte hij naar Rotterdam. Met Acet had die keuze echter niets te maken. ,,Bij economie heb ik misschien een beetje leren boekhouden, maar verder heb ik alles in de praktijk geleerd.”.
Bijeenkomsten voor jonge ondernemers, georganiseerd door de Kamer van Koophandel, leverden hem lucratieve tips op over belastingvrije bedragen en de startersaftrek. En het jargon pikte hij op in de wandelgangen toen Acet in mei ’92 verhuisde van zijn huis naar een kantoor in de Torenhove, boven de Konmar.
,,Een kantoor aan huis is natuurlijk niet zo representatief”, vindt Oosterloo. De nieuwe ruimte, vier bij zes vierkante meter vol met bureau’s, archiefkasten, een vitrinekast met aardewerk en kledingrekken met bodywarmers en t-shirts, was geschikter. In katoenen broek met omslag en vouw kan Oosterloo zijn klanten hier in stijl ontvangen. Koffie krijgen zij natuurlijk in een kop met de opdruk ‘Acet’.
Ondertussen werd de cashflow steeds moeilijker te managen omdat het bedrag in de pipeline groeide, maar de winst was niet eens groot genoeg om van te kunnen leven. ,,Je moet natuurlijk eerst wat opbouwen”, legt Oosterloo uit. ,,Pas dit jaar hebben we echt winst gemaakt, zo’n twintigduizend gulden.” De omzet bedroeg twee ton en hij wil dat bedrag binnen drie jaar verdrie- of verviervoudigen. De markt is er volgens hem groot genoeg voor. Acet is namelijk het enige bedrijf in Delft in relatiegeschenken.
Een ander pluspunt van Acet is dat het dankzij contacten in Taiwan alles kan leveren. Bovendien kan bij een order van minimaal 25 stuks kleding worden aangepast aan de speciale wensen van de klant. Zo kan Oosterloo een knoopsluiting latenveranderen in een vetersluiting en een boord wel of niet van elastiek laten voorzien. Concurrenten bieden deze mogelijkheden volgens Oosterloo pas bij een afname van enkele honderen artikelen. ,,Het is een cliché, maar een klein bedrijf is gewoon flexibeler. Wij verkopen een klant nooit echt nee. Zo was er laatst iemand die vijftien buttons wilde bestellen. En die moesten ook nog binnen een dag klaar zijn. Goed, die vijftien buttons kosten dan opeens tweehonderd gulden, maar de klant krijgt ze wel.”
Goede reclame is natuurlijk onmisbaar bij de uitbreiding van het bedrijf. Acet staat zowel in de regionale als de landelijke Gouden Gids en sponsort regelmatig posters van studie- en studentenverenigingen. Daarnaast denkt Oosterloo af en toe eenmalige acties uit. Zo kwam hij enkele maanden geleden op het idee om garages in Delft een mailing te sturen, vergezeld van Car-Cletts, blokjes met klitteband om bagage in een kofferbak vast te zetten. Het bleek een succes.
Tegenover successen staan echter ook strops. Dit jaar is Oosterloo voor 13.500 gulden opgelicht door een klant. ,,Een tijd terug heeft een crimineel vrij veel bij ons besteld en niets betaald. Dat bleek hij regelmatig te doen, daarom moet hij nog negen maanden zitten. Met een advocaat hebben we een deel van de artikelen teruggehaald, maar veel had hij al weggegeven. Misschien kunnen we een gedeelte van het geld via een civiele procedure terug krijgen.”
Oosterloo gebruikt steeds de meervoudsvorm als het om Acet gaat, uit gewoonte en omdat ‘we’ aan de telefoon beter klinkt, maar sinds het begin van dit jaar runt hij Acet in zijn eentje. De Jonge is uit het bedrijf gestapt, omdat ze met haar MBA-diploma (master of business administration) ergens anders veel meer kan verdienen. Oosterloo vat dit professioneel op.
Oosterloo heeft altijd het grootste deel van de werkzaamheden op zich genomen, maar zonder De Jonge zat hij deze zomer met zijn handen in het haar. In die drukke periode had hij eigenlijk wel hulp kunnen gebruiken. ,,Ik heb steeds in mijn achterhoofd gehouden dat ik via een uitzendbureau iemand aan kon trekken, ook al hebben we daar eigenlijk nog geen geld voor”, vertelt hij.
Maar nu de activiteiten sinds kort zijn uitgebreid met het maken van kopieën op t-shirts, is het misschien toch nodig om een extra kracht in te huren. Wellicht kan hij dan ook weer wat meer tijd aan zijn studie besteden. Op dit moment zit hij voornamelijk in de avonduren en het weekend achter de boeken en Oosterloo rekent voor dat hij op die manier nog zeker zes jaar bezig is. (S.G.)
Mokken, tandenborstels, condooms, wuppies, sponzen en trainingspakken; Lars Oosterloo levert ze, eventueel met opdruk. Het enige dat hij niet verkoopt is ‘nee’. Daarom moet de omzet van zijn bedrijf in relatiegeschenken, Acet Products, binnen drie jaar uit kunnen groeien tot een half miljoen.
Het begon met de Owee-tasjes van 1991. De toenmalige Owee-commissie wilde de tasjes niet, zoals het jaar daarvoor, uit Duitsland importeren, want dat was omslachtig en duur. De commissie wilde het zelf regelen. Margot de Jonge nam die taak op zich en schakelde haar vriend Lars Oosterloo in. Hij vertelt: ,,Op de een of andere manier werd bekend dat wij die tasjes deden en kregen we vanzelf meer bestellingen. Binnen enkele weken was het een complete dagtaak geworden.”
In september ’91 wilden Oosterloo en De Jonge v.o.f. ‘Asta’ laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Maar omdat de Kamer al vele ‘All Student Accessories’ in haar bestand had, werd de naam ter plekke veranderd in de afkorting van ‘Accessoires Etudiants’.
In diezelfde maand zou Oosterloo zesdejaars mijnbouwkunde worden, maar hij realiseerde zich dat hij meer geïnteresseerd was in economie. Daarom switchte hij naar Rotterdam. Met Acet had die keuze echter niets te maken. ,,Bij economie heb ik misschien een beetje leren boekhouden, maar verder heb ik alles in de praktijk geleerd.”.
Bijeenkomsten voor jonge ondernemers, georganiseerd door de Kamer van Koophandel, leverden hem lucratieve tips op over belastingvrije bedragen en de startersaftrek. En het jargon pikte hij op in de wandelgangen toen Acet in mei ’92 verhuisde van zijn huis naar een kantoor in de Torenhove, boven de Konmar.
,,Een kantoor aan huis is natuurlijk niet zo representatief”, vindt Oosterloo. De nieuwe ruimte, vier bij zes vierkante meter vol met bureau’s, archiefkasten, een vitrinekast met aardewerk en kledingrekken met bodywarmers en t-shirts, was geschikter. In katoenen broek met omslag en vouw kan Oosterloo zijn klanten hier in stijl ontvangen. Koffie krijgen zij natuurlijk in een kop met de opdruk ‘Acet’.
Ondertussen werd de cashflow steeds moeilijker te managen omdat het bedrag in de pipeline groeide, maar de winst was niet eens groot genoeg om van te kunnen leven. ,,Je moet natuurlijk eerst wat opbouwen”, legt Oosterloo uit. ,,Pas dit jaar hebben we echt winst gemaakt, zo’n twintigduizend gulden.” De omzet bedroeg twee ton en hij wil dat bedrag binnen drie jaar verdrie- of verviervoudigen. De markt is er volgens hem groot genoeg voor. Acet is namelijk het enige bedrijf in Delft in relatiegeschenken.
Een ander pluspunt van Acet is dat het dankzij contacten in Taiwan alles kan leveren. Bovendien kan bij een order van minimaal 25 stuks kleding worden aangepast aan de speciale wensen van de klant. Zo kan Oosterloo een knoopsluiting latenveranderen in een vetersluiting en een boord wel of niet van elastiek laten voorzien. Concurrenten bieden deze mogelijkheden volgens Oosterloo pas bij een afname van enkele honderen artikelen. ,,Het is een cliché, maar een klein bedrijf is gewoon flexibeler. Wij verkopen een klant nooit echt nee. Zo was er laatst iemand die vijftien buttons wilde bestellen. En die moesten ook nog binnen een dag klaar zijn. Goed, die vijftien buttons kosten dan opeens tweehonderd gulden, maar de klant krijgt ze wel.”
Goede reclame is natuurlijk onmisbaar bij de uitbreiding van het bedrijf. Acet staat zowel in de regionale als de landelijke Gouden Gids en sponsort regelmatig posters van studie- en studentenverenigingen. Daarnaast denkt Oosterloo af en toe eenmalige acties uit. Zo kwam hij enkele maanden geleden op het idee om garages in Delft een mailing te sturen, vergezeld van Car-Cletts, blokjes met klitteband om bagage in een kofferbak vast te zetten. Het bleek een succes.
Tegenover successen staan echter ook strops. Dit jaar is Oosterloo voor 13.500 gulden opgelicht door een klant. ,,Een tijd terug heeft een crimineel vrij veel bij ons besteld en niets betaald. Dat bleek hij regelmatig te doen, daarom moet hij nog negen maanden zitten. Met een advocaat hebben we een deel van de artikelen teruggehaald, maar veel had hij al weggegeven. Misschien kunnen we een gedeelte van het geld via een civiele procedure terug krijgen.”
Oosterloo gebruikt steeds de meervoudsvorm als het om Acet gaat, uit gewoonte en omdat ‘we’ aan de telefoon beter klinkt, maar sinds het begin van dit jaar runt hij Acet in zijn eentje. De Jonge is uit het bedrijf gestapt, omdat ze met haar MBA-diploma (master of business administration) ergens anders veel meer kan verdienen. Oosterloo vat dit professioneel op.
Oosterloo heeft altijd het grootste deel van de werkzaamheden op zich genomen, maar zonder De Jonge zat hij deze zomer met zijn handen in het haar. In die drukke periode had hij eigenlijk wel hulp kunnen gebruiken. ,,Ik heb steeds in mijn achterhoofd gehouden dat ik via een uitzendbureau iemand aan kon trekken, ook al hebben we daar eigenlijk nog geen geld voor”, vertelt hij.
Maar nu de activiteiten sinds kort zijn uitgebreid met het maken van kopieën op t-shirts, is het misschien toch nodig om een extra kracht in te huren. Wellicht kan hij dan ook weer wat meer tijd aan zijn studie besteden. Op dit moment zit hij voornamelijk in de avonduren en het weekend achter de boeken en Oosterloo rekent voor dat hij op die manier nog zeker zes jaar bezig is. (S.G.)
Comments are closed.