Las vier fietsen, twee bedden en zes meter verwarmingsbuis naar eigen inzicht aan elkaar, en je krijgt de nachtmerrie van iedere verkeersagent. Wolbodo’s Dubbeldekker smeekt om een proces-verbaal, maar voldoet wonderlijk genoeg aan de wettelijke eisen.
En volgens de bouwers, merendeels industrieel ontwerpers, is hij ,,veiliger dan menige fiets in Delft”.
,,Hij is minder dan 4 meter hoog en 75 centimeter breed, er zit een goede stuur- en reminrichting op, en de constructie is deugdelijk”, somt Koert Lagendijk op, waarna hij de onvermijdelijke conclusie trekt: ,,Deze fiets is in principe legaal.”
Wie het voorwereldlijke staketsel langs ziet komen kan zich dat moeilijk voorstellen. De Dubbeldekker oogt als een snel verlaten zijpad in de fietsevolutie: schijnbaar willekeurig aangebrachte driehoeksconstructies lijken de spot te drijven met de meest elementaire ontwerpregels. Pas als de berijders plaatsnemen krijgt alles weer zin: terwijl de onderste zijn benen spreidt om het gevaarte in evenwicht te houden, klimt de ander via diverse uitsteeksels in de bovenste zitplaats.
,,Je kan ook boven in je eentje fietsen”, merkt geestelijke vader Dirk-Jan Reder op. ,,Als we een beetje op gang zijn gekomen kan de onderste zich eruit wringen en fietst de ander gewoon verder. Maar als je dan een rood stoplicht tegenkomt ben je de lul.”
Lagendijk: ,,Je moet weer opnieuw leren fietsen. Voor het maken van een bocht heb je meer ruimte nodig, en in het begin ben ik wel een keer tegen een verkeersbord geknald. Er zijn ook mensen vanaf gevallen, waarvan enkele erg hard. Maar ik weet nu wel hoe een bus er van boven uitziet. Vies!”
De Dubbeldekker of ‘Exorbitandem’ heeft er al ruim achthonderd kilometer opzitten en begint nu ook nationaal belangstelling te trekken. Twee juni geeft hij acte de présence op een fietsfeest in het Vondelpark. Afgezien van verbijsterde blikken heeft de fiets nergens in het land problemen met de politie opgeleverd. Behalve in Delft.
,,We zijn hier een keer aangehouden door een agent die gelijk begon te dreigen met een proces-verbaal en inbeslagname”, herinnert Reder zich. ,,Maar toen we naar het bureau gingen voor opheldering was er een vent die het allemaal prachtig vond, en die heeft het wetboek erbij gehaald. Daaruit bleek dat ze ons niets kunnen maken. Er moest alleen nog een bel op. Eerst hadden we die boven geplaatst, dus als je alleen onder fietste kon je er niet bij. Maar dat maakt voor de wet niet uit want die zegt niet wáár de bel moet zitten.”
Het idee voor de Dubbeldekker ontstond uiteraard aan de borreltafel. ,,Twee fietsen boven elkaar is al eens eerder vertoond, maar Dirk-Jan zag er wel wat in om de stuurstang door te laten lopen”, vertelt bouwer Jeroen Hammer. ,,We hebben toen op een bierviltje even een krabbeltje gemaakt, endaarna zijn we eigenlijk gelijk gaan bouwen. Het maken zelf was niet zo ingewikkeld. Er zitten aardig wat educated guesses in, maar ik had al enige ervaring met het bouwen van ligfietsen. En verder ben je erg afhankelijk van het beschikbare materiaal.”
Co-lasser Ward van der Houwen: ,,Dat plan om de vaste grofvuilophaaldag af te schaffen is een ramp. Dinsdagavond is voor ons echt een beetje koopavond.”
Bij Wolbodo zagen eerder een buikligfiets en een vijfpersoonsstep het daglicht, en een nieuw alternatief vervoermiddel is reeds in de maak. Van der Houwen: ,,We zijn nou bezig met een ligwaterfietszeil-combinatie. Daar willen we straks mee op vakantie, maar we hebben er wel vier oude surfplanken voor nodig. Dus als je nog iemand weet…”
Las vier fietsen, twee bedden en zes meter verwarmingsbuis naar eigen inzicht aan elkaar, en je krijgt de nachtmerrie van iedere verkeersagent. Wolbodo’s Dubbeldekker smeekt om een proces-verbaal, maar voldoet wonderlijk genoeg aan de wettelijke eisen. En volgens de bouwers, merendeels industrieel ontwerpers, is hij ,,veiliger dan menige fiets in Delft”.
,,Hij is minder dan 4 meter hoog en 75 centimeter breed, er zit een goede stuur- en reminrichting op, en de constructie is deugdelijk”, somt Koert Lagendijk op, waarna hij de onvermijdelijke conclusie trekt: ,,Deze fiets is in principe legaal.”
Wie het voorwereldlijke staketsel langs ziet komen kan zich dat moeilijk voorstellen. De Dubbeldekker oogt als een snel verlaten zijpad in de fietsevolutie: schijnbaar willekeurig aangebrachte driehoeksconstructies lijken de spot te drijven met de meest elementaire ontwerpregels. Pas als de berijders plaatsnemen krijgt alles weer zin: terwijl de onderste zijn benen spreidt om het gevaarte in evenwicht te houden, klimt de ander via diverse uitsteeksels in de bovenste zitplaats.
,,Je kan ook boven in je eentje fietsen”, merkt geestelijke vader Dirk-Jan Reder op. ,,Als we een beetje op gang zijn gekomen kan de onderste zich eruit wringen en fietst de ander gewoon verder. Maar als je dan een rood stoplicht tegenkomt ben je de lul.”
Lagendijk: ,,Je moet weer opnieuw leren fietsen. Voor het maken van een bocht heb je meer ruimte nodig, en in het begin ben ik wel een keer tegen een verkeersbord geknald. Er zijn ook mensen vanaf gevallen, waarvan enkele erg hard. Maar ik weet nu wel hoe een bus er van boven uitziet. Vies!”
De Dubbeldekker of ‘Exorbitandem’ heeft er al ruim achthonderd kilometer opzitten en begint nu ook nationaal belangstelling te trekken. Twee juni geeft hij acte de présence op een fietsfeest in het Vondelpark. Afgezien van verbijsterde blikken heeft de fiets nergens in het land problemen met de politie opgeleverd. Behalve in Delft.
,,We zijn hier een keer aangehouden door een agent die gelijk begon te dreigen met een proces-verbaal en inbeslagname”, herinnert Reder zich. ,,Maar toen we naar het bureau gingen voor opheldering was er een vent die het allemaal prachtig vond, en die heeft het wetboek erbij gehaald. Daaruit bleek dat ze ons niets kunnen maken. Er moest alleen nog een bel op. Eerst hadden we die boven geplaatst, dus als je alleen onder fietste kon je er niet bij. Maar dat maakt voor de wet niet uit want die zegt niet wáár de bel moet zitten.”
Het idee voor de Dubbeldekker ontstond uiteraard aan de borreltafel. ,,Twee fietsen boven elkaar is al eens eerder vertoond, maar Dirk-Jan zag er wel wat in om de stuurstang door te laten lopen”, vertelt bouwer Jeroen Hammer. ,,We hebben toen op een bierviltje even een krabbeltje gemaakt, endaarna zijn we eigenlijk gelijk gaan bouwen. Het maken zelf was niet zo ingewikkeld. Er zitten aardig wat educated guesses in, maar ik had al enige ervaring met het bouwen van ligfietsen. En verder ben je erg afhankelijk van het beschikbare materiaal.”
Co-lasser Ward van der Houwen: ,,Dat plan om de vaste grofvuilophaaldag af te schaffen is een ramp. Dinsdagavond is voor ons echt een beetje koopavond.”
Bij Wolbodo zagen eerder een buikligfiets en een vijfpersoonsstep het daglicht, en een nieuw alternatief vervoermiddel is reeds in de maak. Van der Houwen: ,,We zijn nou bezig met een ligwaterfietszeil-combinatie. Daar willen we straks mee op vakantie, maar we hebben er wel vier oude surfplanken voor nodig. Dus als je nog iemand weet…”

Comments are closed.