De wereld is verdeeld in twee soorten mensen: zij die op tijd komen en zij die te laat zijn. In Delft wordt deze verdeling vaak tot stand gebracht door scheepverkeer.
Delen
Twee bruggen in het bijzonder dragen hieraan bij: de Abtswoudsebrug (fietsersdraaibrug aan de Schieweg) en de Hambrug (fietsersophaalbrug aan de Kanaalweg). Half negen ’s ochtends: in het brugwachterhuis van laatstgenoemde brug laat de brugwachter de slagbomen dalen. En natuurlijk glipt een fietser op het laatste moment onder de dalende bomen door.
,,Iedereen heeft een hekel aan open bruggen. Ik ook als ik ervoor sta en zeker met dit pestweer. Een heleboel mensen, ik zeg met opzet niet studenten al zijn die het meestal, glippen op het laatste moment toch nog onder die bomen door. Ze jagen je de stuipen op het lijf. Inmiddels ben ik wat nonchalanter, doe ik gewoon de bomen aan de andere kant dicht. Dan kruipen ze er maar onderdoor.” Al zeventien jaar is hij reservist, zes uur ’s ochtends begint zijn dag, een collega maakt de dienst vol tot tien uur ’s avonds. ,,En dan de nachtbediening waarbij we op de boot meevaren en bij iedere brug uitstappen.” Tussen de zestig en zeventig keer per dag komt hij in actie. ,,Dat is twee keer zo vaak als een poosje geleden: er ligt nu een zandspuit van Rijswijk naar bouwplaats Ypenburg dus er varen nogal wat zandschepen.” Tussendoor puzzelt hij wat of verzint de badmeester nieuwe zwemoefeningen. ,,Anderen leren voor makelaar, de meesten studeren wel voor iets.” Door de intercom kraakt een stem: ,,Hambrug, mag ik weer een openingetje?” Een zandschip, voorop lift een reiger mee. Zodra de slagbomen weer omhoog gaan beginnen de fietsers recht tegen elkaar in te rijden om op het laatste moment toch nog in te voegen. ,,Er is wel eens gesproken over spertijden: tussen half negen en kwart voor negen vrije doorgang voor fietsers. Maar dan liggen hier kwart voor negen vijf schepen te wachten en staat de brug vervolgens twintig minuten aan een stuk open. Schip voor schip gaat een stuk sneller.” Behalve de Hambrug opent hij ook de Sebastiaansbrug. Met een druk op de knop worden verkeerslichten op rood of groen gezet. Op camera’s wordt het verkeer gevolgd om op het juiste moment de bomen te sluiten. Kort geleden ging het tot twee keer toe mis. De rode noodknop werkte niet waardoor een auto op de opengaande brug stond. De bestuurster zette de auto ook nog eens in de handrem waardoor deze niet van de brug afgleed maar ondersteboven kiepte. ,,Een computerstoring, normaal kan zoiets niet. Een collega is zo geschrokken dat hij nog thuis zit.” Het is inmiddels negen uur. De ochtendspits is voorbij, voor zandschip Casanova wordt de Sebastiaansbrug geopend. Geen omkiepende auto’s, geen spektakel voor alweer een meeliftende reiger.
,,Iedereen heeft een hekel aan open bruggen. Ik ook als ik ervoor sta en zeker met dit pestweer. Een heleboel mensen, ik zeg met opzet niet studenten al zijn die het meestal, glippen op het laatste moment toch nog onder die bomen door. Ze jagen je de stuipen op het lijf. Inmiddels ben ik wat nonchalanter, doe ik gewoon de bomen aan de andere kant dicht. Dan kruipen ze er maar onderdoor.” Al zeventien jaar is hij reservist, zes uur ’s ochtends begint zijn dag, een collega maakt de dienst vol tot tien uur ’s avonds. ,,En dan de nachtbediening waarbij we op de boot meevaren en bij iedere brug uitstappen.” Tussen de zestig en zeventig keer per dag komt hij in actie. ,,Dat is twee keer zo vaak als een poosje geleden: er ligt nu een zandspuit van Rijswijk naar bouwplaats Ypenburg dus er varen nogal wat zandschepen.” Tussendoor puzzelt hij wat of verzint de badmeester nieuwe zwemoefeningen. ,,Anderen leren voor makelaar, de meesten studeren wel voor iets.” Door de intercom kraakt een stem: ,,Hambrug, mag ik weer een openingetje?” Een zandschip, voorop lift een reiger mee. Zodra de slagbomen weer omhoog gaan beginnen de fietsers recht tegen elkaar in te rijden om op het laatste moment toch nog in te voegen. ,,Er is wel eens gesproken over spertijden: tussen half negen en kwart voor negen vrije doorgang voor fietsers. Maar dan liggen hier kwart voor negen vijf schepen te wachten en staat de brug vervolgens twintig minuten aan een stuk open. Schip voor schip gaat een stuk sneller.” Behalve de Hambrug opent hij ook de Sebastiaansbrug. Met een druk op de knop worden verkeerslichten op rood of groen gezet. Op camera’s wordt het verkeer gevolgd om op het juiste moment de bomen te sluiten. Kort geleden ging het tot twee keer toe mis. De rode noodknop werkte niet waardoor een auto op de opengaande brug stond. De bestuurster zette de auto ook nog eens in de handrem waardoor deze niet van de brug afgleed maar ondersteboven kiepte. ,,Een computerstoring, normaal kan zoiets niet. Een collega is zo geschrokken dat hij nog thuis zit.” Het is inmiddels negen uur. De ochtendspits is voorbij, voor zandschip Casanova wordt de Sebastiaansbrug geopend. Geen omkiepende auto’s, geen spektakel voor alweer een meeliftende reiger.
Comments are closed.