​’Compleet andere insteek voor aardwetenschap’

Delftse studenten aardwetenschappen hebben volgens de Keuzegids moeite met de studielast. De opleiding scoort op dit vlak als een van de zwakste groepen vergeleken met het gemiddelde van alle voltijd-opleidingen in het wetenschappelijk onderwijs: 46 uit 100 punten.

Volgens commissaris onderwijs Jesse de Jong van de Mijnbouwkundige Vereeniging heeft dat waarschijnlijk te maken met het afsluitende vak field exploration project, een vak van vijf studiepunten en dus 140 uur in de laatste periode van het derde jaar. “Voor dit vak geldt een aanwezigheidsplicht en studenten zijn er veel tijd mee kwijt”, aldus De Jong. Hoewel het aantal te behalen studiepunten volgens hem overeenkomt met de studielast, lopen studenten er vaak mee uit in de zomervakantie.

Dat komt omdat het vak samenvalt met het bachelor eindproject, dat studenten volgens De Jong eigenlijk al vooraf zouden moeten voorbereiden. “Als je daar pas in de periode zelf mee begint, zit je elke dag van 9 tot 6 op de TU. Dit speelt al langer. We hebben gekeken of het mogelijk is om dit field exploration project over twee periodes te verdelen of in te korten. Je haalt dan wel je studiepunten, maar die voldoen dan niet meer aan het aantal uur waar een studiepunt voor staat.”

Verschoolsing

Opleidingsdirecteur technische aardwetenschappen Timo Heimovaara wijst er op dat de opleiding bij de laatste onderwijsvisitatie als voldoende werd beoordeeld en brengt nog even de nota Koersen op studiesucces in herinnering. “Voor de herziening van de bachelor hebben we toen maatregelen getroffen die nu tegen ons werken”, zegt hij.

Er werd namelijk voor gekozen om studenten niet te veel te sturen en geen aanwezigheidsplicht op te leggen. “Onze opleiding is gemaakt door en voor volwassenen”, zegt Heimovaara. “Studenten met een volwassen attitude zijn in staat om de studie nominaal af te ronden. Dat is achteraf misschien een slechte keuze geweest. De studentenraad wil geen verschoolsing, maar het blijkt dat eerstejaars dat niet aankunnen.”

De opleidingsdirecteur denkt dat ook het moment van afnemen van de Nationale Studenten Enquête een rol speelt in de slechte beoordeling. Hij beaamt dat de studie in het laatste jaar intensief is. “Dat wilde ik herschikken, maar studenten wilden het zo houden. Ik ben nu bezig met een herziening, maar dat gaat twee jaar duren.”

De zware studielast heeft volgens Heimovaara meer te maken met wat er op welk moment wordt verwacht van studenten. Sommige onderdelen zouden misschien niet in het eerste jaar moeten worden getoetst. Hij bestrijdt echter dat het programma ‘onvoldoende’ is, omdat hij daar geen klachten over hoort van partijen die studenten ‘afnemen’.

Wat Heimovaara wel zorgen baart, is de hoge studieuitval. “En nog meer zorgen heb ik over het feit dat maar 45 procent in staat is de bachelor in vier jaar af te ronden. Dat moet minstens 55 procent zijn en heeft te maken met studiehouding.”

Andere insteek

Er zijn nu gesprekken gaande over een oplossing. Een van de opties is de studie schoolser maken, maar Heimovaara denkt ook aan een ‘compleet andere insteek’. De opleiding richt zich volgens hem nu op kennis en vaardigheden, en minder op aandacht voor ethisch handelen, attitude en ervaring. “In het huidige tijdsgewricht wil ik me meer richten op de grand challenges zoals klimaatproblemen en grondstoffentransitie. We hebben maar één moeder Aarde: we kunnen die niet verkloten. Rentmeesterschap!”

Dilemma daarbij is de industrie die geld wil verdienen, aldus Heimovaara. Als dat ten koste gaat van de aarde is dat ‘in principe immoreel’, vindt de opleidingsdirecteur. “Wij moeten laten zien dat energieopwekking en grondstoffenwinning op een zo verantwoord mogelijke wijze moet gebeuren. Dat moet veel meer centraal staan. Studenten willen dat ook en dan hoeft het niet schoolser te worden.”

Lees ook: ‘Studielast bouwkunde is deels perceptie’