Er is veel te zeggen voor het Latijnse gezegde mens sana in corpore sano (een gezonde geest in een gezond lichaam). Het is een citaat van de Romeinse dichter Juvenalis, uit wiens koker ook de uitdrukking panem et circenses (brood en spelen) afkomstig is.
Het is dan ook logisch dat de TU Delft de gezondheid van zijn werknemers belangrijk vindt en daartoe allerlei initiatieven ontplooit. Ik vraag me alleen af of over sommige acties wel goed (of überhaupt) is nagedacht.
Vorige week werd mijn faculteit bezocht door Sinterklaas, vergezeld door een zwarte piet, een roze piet, een gele piet en een witte piet. In plaats van de traditionele jutezak had Zwarte Piet er ditmaal voor gekozen om de cadeautjes in twee plastic pedaalemmerzakken mee te sjouwen. Voor iedereen had de Goedheiligman iets meegebracht. Geen chocoladeletter of speculaaspop, want dat is natuurlijk niet gezond. Nee, we kregen allemaal een springtouw: ‘This rope is offered to you by the TU Delft Health Initiative. The TU Delft Health Initiative aims to promote and support health research at TU Delft.‘ This rope bleek een veel te kort lichtgewicht plastic springtouw met twee plastic handvaten te zijn.
Het is sowieso al de vraag of het verstandig is om mensen spontaan te laten touwtjespringen, want voor je het weet verdraai je een knie of verzwik je een enkel. En met een te kort springtouw neemt die kans aanzienlijk toe, als ook het risico om vakkundig je nek te breken. Bovendien is het springtouw zo licht dat het niet fatsoenlijk rond kan draaien. Er zat een Engelstalig gedicht bij van de hand van een professionele tekstschrijver (€250), want je zou toch zelf eens aan de slag moeten, nietwaar?
De sticker op het plastic zakje waarin het plastic springtouw was verpakt, leidde me naar de bron van deze ellende: Van Helden Relatiegeschenken. Op de website vond ik het terug als Springtouw Jump met de pakkende slogans ‘Zorgt voor ontspanning’, ‘Nog altijd even populair’ en ‘Circa 2 meter lang’. Veel te kort dus.
De website rxssmartgear geeft een overzicht van de lengte van een springtouw als functie van de lichaamslengte. Zo moet iemand van 1 meter 37 al een springtouw van 224 cm gebruiken. Voor mijn collega Victor, die 2 meter lang is, moet het springtouw 292 cm zijn. Springtouw Jump is met 200 cm optimaal geschikt voor iemand van 1 meter 14. Dat is de gemiddelde lengte van een kind van 5. Hier schoot de health research van het Delft Health Initiative dus enigszins tekort – pun intended.
Zo’n te kort springtouw heeft gelukkig ook een klein prijsje, te weten €0,43. Ja, u leest het goed, als het om de gezondheid van de werknemers gaat, worden kosten noch moeite gespaard door het Delft Health Initiative. En het gedicht was maar liefst 581 springtouwen waard. Ik heb het Delft Health Initiative gevraagd hoeveel springtouwen er campus breed zijn uitgedeeld, maar daarop kreeg ik helaas geen antwoord. Net zo min als op mijn vraag of een sinterklaascadeau van €0,43 niet een beetje extravagant is. Een kleine steekproef bij andere faculteiten lijkt uit te wijzen dat zij deze misère bespaard zijn gebleven.
Een plastic springtouw van 43 cent, zou dat wel duurzaam wezen? Ik nam contact op met Van Helden Relatiegeschenken.
“Waar wordt Springtouw Jump gefabriceerd?”
“Goedemorgen, dat ga ik even voor u nakijken”
Ik vroeg natuurlijk naar de bekende weg, maar ik wilde het zeker weten.
Drie minuten later.
“Dit artikel wordt geproduceerd in China.”
“Is dat wel duurzaam?”
“Nee, de meeste artikelen uit China worden niet duurzaam geproduceerd.”
Op de website vond ik bovendien de volgende disclaimer: “Van Helden Relatiegeschenken realiseert zich dat een deel van de door haar aangeboden producten nog niet aan [sic] als milieuvriendelijk valt te kwalificeren.Dit heeft te maken met het karakter van het bedrijf: het is een handelsbedrijf dat vraag en aanbod bij elkaar brengt. Opdrachtgevers letten daarbij niet altijd op milieuaspecten.”
In gewone mensentaal: als u milieu-onvriendelijke troep wilt hebben, dan leveren wij gewetenloos milieu-onvriendelijke troep. Dus je moet als klant gewoon zélf je verantwoordelijkheid nemen. Daarom dringt de vraag zich op waarom het Delft Health Initative namens de TU Delft in vredesnaam zulke goedkope niet-duurzame plastic troep uit China koopt? Want ik dacht toch echt dat de TU Delft zwaar had ingezet op duurzaamheid. Dan mag je daar ook wel naar handelen, lijkt me.
Touwtjespringen met Springtouw Jump is dus onmogelijk, maar wellicht is de trekbelasting voldoende om je ermee te verhangen. Als dat ook geen uitkomst biedt, belandt Springtouw Jump onverbiddelijk in de vuilnisbak. Als het Delft Health Initiative écht iets voor de gezondheid van TU medewerkers wil doen, waarom geven ze dan niet iedereen een sportkaart? Dan kun je zelf een activiteit kiezen die bij je past en daarmee werken aan een corpore sano. Als iedere werknemer zich één dag per jaar minder ziek meldt, heeft de TU Delft die sportkaart al terugverdiend. Om nog maar te zwijgen over de meerwaarde van die mens sana in dat corpore sano.
Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
l.hartmann@tudelft.nl
Comments are closed.