[Column] Schrijven en technische studies

Op het moment van schrijven heb ik mijn masterthesis ingeleverd bij mijn afstudeercommissie. Een half jaar geleden waarschuwden vrienden mij voor veel obstakels. De mentale voorbereiding hierop voldeed echter niet altijd om de problemen voor te zijn. De ellenlange onderneming om de onderzoeksvragen correct te formuleren, het mismanagement in de (ogenschijnlijk) goed doordachte planning en het lezen van eindeloos ingewikkelde wetenschappelijke artikelen. De worstelingen lijken voor iedere masterstudent herkenbaar te zijn. Toch is er één belangrijke vaardigheid in de masterscriptie die wat mij betreft wordt onderschat: schrijven. Het is in het algemeen een ondergewaardeerde kwaliteit op de TU Delft, ik ben er echter van overtuigd dat juist op de TU hier meer de nadruk op moet liggen.

Waar de Delftse onderschatting van schrijfvaardigheid vandaan komt, weet ik niet precies. Wat ik wel weet: hoe hoger het ‘technische’ gehalte van een studie, hoe belangrijker de studie in het algemeen wordt beschouwd. En daar zijn best goede redenen voor. Binnen technische studies dagen complexe wiskundige of algoritmische opgaven studenten uit. Het is in die zin logisch dat de aandacht binnen deze studies meer op technische vaardigheden ligt. Alleen ben ik van mening dat een goede schrijfvaardigheid juist bijdraagt aan een betere presentatie van je kwaliteiten. Daarnaast getuigt het van een uitstekend begrip wanneer je in staat bent complexe materie in heldere taal op te schrijven.

Vaak worden technische en communicatieve vaardigheden als tegenpolen gezien

Zo hamerde de professor afgelopen jaar tijdens een college van een modelleervak opvallend vaak op de schrijfstijl van studenten. Hij legde in een korte presentatie uit hoe hij van ons verwachtte de alinea’s op te bouwen. Iedere alinea diende te beginnen met een zin die het onderwerp scherp aansneed. Daar voegt men één of meer argumenten aan toe en eindigt deze met een concluderende zin. Ik weet dat het ontzettend simpel klinkt voor de gemiddelde TU-student, maar deze methode vergt veel oefening. Ondanks dat ik zelf nog lang niet tevreden ben over mijn eigen schrijfkwaliteiten, heeft dit mij wel geholpen.

Vaak ziet men technische en communicatieve vaardigheden als tegenpolen. Studenten zijn óf goed in het één, óf in het ander. Het zou waardevol zijn als we leren inzien dat beide kwaliteiten elkaar juist versterken. Een goede schrijfvaardigheid is een onmisbare kwaliteit in de toekomstige carrière van de meeste studenten.

Daarbij levert het hopelijk een extra voordeel op: de volgende generatie onderzoekers zal artikelen schrijven die beter te begrijpen zijn voor toekomstige afstudeerders. Mogelijk dat afstudeerders dan iets minder worstelen bij het lezen van wetenschappelijke stukken. Al met al maakt het de wetenschap iets toegankelijker, een zeer welkome ontwikkeling wat mij betreft.

Can Yildiz is master student aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management. Vanwege zijn afstuderen is dit zijn laatste column.

Can Yildiz / Columnist