China streeft Nederlandse wetenschap voorbij

Tussen 1999 en 2003 stond Nederland op de achtste plaats van landen met de meeste citaten per wetenschappelijk artikel. Citaten zijn een maatstaf voor het belang dat wetenschappers aan een bepaald onderzoek hechten: hoe belangrijker zij een artikel vinden, hoe vaker ze het aanhalen. Nederland was in die jaren goed voor 2,6 procent van alle citaten wereldwijd, aldus een rapport van de Britse Royal Society.

Maar tussen 2004 en 2008 is China de top tien binnengedrongen. Op de Verenigde Staten na publiceert geen enkel land zoveel wetenschappelijke artikelen als China. De kwaliteit houdt vooralsnog geen gelijke tred, maar China sleept 3,7 procent van alle citaten binnen en heeft zodoende de zevende plaats veroverd in de ranglijst van internationale wetenschappelijke impact. De Nederlandse impact groeide intussen met een tiende procentpunt tot 2,7 procent van alle citaten, maar dat was niet genoeg om China voor te blijven.

De opmars van China (en andere Aziatische landen buiten de top tien) gaat vooral ten koste van de Verenigde Staten. Dat land staat nog altijd stijf bovenaan, maar ging van 38,6 naar 30,4 procent van alle citaties. Ook de andere toplanden, waaronder Groot-Brittannië, Duitsland en Japan, verloren terrein.

Tegelijkertijd is de wetenschap steeds meer een internationale aangelegenheid geworden. Tegenwoordig wordt meer dan 35 procent van alle artikelen geschreven door auteurs die internationaal samenwerken. In 1996 was dat nog maar 25 procent. Daar is een goede reden voor: hoe meer nationaliteiten, hoe meer citaten een artikel oplevert.

In Nederland wordt tegenwoordig meer dan de helft van alle wetenschappelijke artikelen geschreven in samenwerking met een buitenlandse auteur. Vijftien jaar geleden was dat nog maar in een derde van de artikelen het geval.

Tijdens de eerste etappe op zaterdag passeerde hij de finish in Eindhoven na 112 kilometer koersen als tweede, in dezelfde tijd als winnaar Dennis Szekely uit het Vlaamse Neeroeteren. De beide renners hadden een voorsprong van vier seconden op de rest van het 140 man sterke veld. In de tweede etappe van deze klassieker, een rit over 132 kilometer op zondag, wist Houwers de leider van het klassement te verschalken door drie plekken voor de Belg als eerste te eindigen.

“Bij de eerste etappe stond er weinig wind”, verhaalt de Delftse student. “Daardoor bleef de hele groep tot aan de eindsprint bij elkaar. Ik zou eigenlijk de sprint aantrekken voor ploeggenoot Jos Koop, maar die zat op een gegeven moment niet meer in mijn wiel. Toen ben ik zelf gaan aanvallen, vlak voor de finish.” Het leverde hem een tweede plaats op, achter de Belg Szekely. “Szekely kwam mij achterna. Hij was veel sterker dan ik, won met overmacht.”

De tweede etappe, op zondag, was door de kasseienstroken een stuk zwaarder. Het peloton viel in groepjes uit elkaar, maar kwam uiteindelijk toch weer bijeen. Onder leiding van geletruidrager Szekely werd de ontsnapte Pool Piotr Kornafel vijf kilometer voor de meet door een groep van vijftien teruggehaald. Wat volgde was een massasprint. “Mijn doel was om twee plekken vóór Szekely te finishen, dan zou ik winnaar zijn. De laatste kilometer reed hij heel hard. Ik zat in zijn wiel. Tachtig meter voor de finish ben ik gaan sprinten en kwam ik als eerste binnen. Dennis dacht aan een plek in de voorhoede genoeg te hebben om te winnen en finishte als vierde.” Vanwege hun gelijke eindtijden gaven de behaalde posities op de twee etappes de doorslag.