Cao rond

De bonden lieten vlak voor kerst weten dat het in december gesloten cao-akkoord niet langer bestond, omdat de afspraak met collectieve zorgverzekeraar Zilveren Kruis Achmea afketste. Volgens de VSNU stelde de zorgverzekeraar onterechte voorwaarden achteraf, en waren de contracten die individuele universiteiten met andere zorgverzekeraars sloten nauwelijks duurder of zelfs goedkoper.

Maar de vakbonden waren daar minder gerust op. Zij eisten bij het overleg dat afgelopen week werd ingelast, dat gepensioneerde universiteitsmedewerkers, gezinsleden en studenten met de deals van individuele instellingen werden meegenomen. VSNU-onderhandelaar Hugo Levie: “Dat was voor ons geen enkel probleem. Vroeger was het voor zorgverzekeraars lucratief om bijvoorbeeld ouderen buiten te houden, maar tegenwoordig is er een zorgvereveningsfonds waarmee extra kosten voor deze groepen worden gecompenseerd.”
Loonsverhoging

Overigens zijn de onderhandelingsresultaten die buiten de zorgpolis vielen intact gebleven: de overeenkomst gaat . met terugwerkende kracht . in op 1 januari 2006 en loopt tot september 2007. Er is onder meer een getrapte loonsverhoging afgesproken: 1,6 procent in april 2006 en nog eens 1,2 procent in april 2007. De eindejaarsuitkering gaat met ingang van 2006 met één procent omhoog naar drie procent.

Aanvullende verzekeringspakketten ontbreken in de aangepaste versie van het cao-akkoord, terwijl in het aanvankelijke akkoord met Zilveren Kruis was afgesproken dat aanvullende verzekeringen werden aangeboden met een korting van 15 procent. Arno Lammeretz (Abvakabo-FNV): “Iedere zorgverzekeraar heeft andere aanvullende pakketten. Per universiteit gelden andere afspraken. Vandaar dat we met de VSNU hebben afgesproken dat de maandelijkse tegemoetkoming in de extra verzekeringskosten niet op 20 maar op 26 euro wordt gesteld.” Volgens Levie zijn universiteitsmedewerkers daarmee beter af: “Geen enkel alternatief was meer dan twee euro duurder.”

Lammeretz is tevreden met het onderhandelingsresultaat. “Maar ik had liever gezien dat het oorspronkelijke akkoord intact was gebleven. Een collectieve verzekering waar iedereen in het wetenschappelijk onderwijs op kon terugvallen, was voor ons een duidelijk ankerpunt.” (HOP/TdO)

De bonden lieten vlak voor kerst weten dat het in december gesloten cao-akkoord niet langer bestond, omdat de afspraak met collectieve zorgverzekeraar Zilveren Kruis Achmea afketste. Volgens de VSNU stelde de zorgverzekeraar onterechte voorwaarden achteraf, en waren de contracten die individuele universiteiten met andere zorgverzekeraars sloten nauwelijks duurder of zelfs goedkoper.

Maar de vakbonden waren daar minder gerust op. Zij eisten bij het overleg dat afgelopen week werd ingelast, dat gepensioneerde universiteitsmedewerkers, gezinsleden en studenten met de deals van individuele instellingen werden meegenomen. VSNU-onderhandelaar Hugo Levie: “Dat was voor ons geen enkel probleem. Vroeger was het voor zorgverzekeraars lucratief om bijvoorbeeld ouderen buiten te houden, maar tegenwoordig is er een zorgvereveningsfonds waarmee extra kosten voor deze groepen worden gecompenseerd.”
Loonsverhoging

Overigens zijn de onderhandelingsresultaten die buiten de zorgpolis vielen intact gebleven: de overeenkomst gaat . met terugwerkende kracht . in op 1 januari 2006 en loopt tot september 2007. Er is onder meer een getrapte loonsverhoging afgesproken: 1,6 procent in april 2006 en nog eens 1,2 procent in april 2007. De eindejaarsuitkering gaat met ingang van 2006 met één procent omhoog naar drie procent.

Aanvullende verzekeringspakketten ontbreken in de aangepaste versie van het cao-akkoord, terwijl in het aanvankelijke akkoord met Zilveren Kruis was afgesproken dat aanvullende verzekeringen werden aangeboden met een korting van 15 procent. Arno Lammeretz (Abvakabo-FNV): “Iedere zorgverzekeraar heeft andere aanvullende pakketten. Per universiteit gelden andere afspraken. Vandaar dat we met de VSNU hebben afgesproken dat de maandelijkse tegemoetkoming in de extra verzekeringskosten niet op 20 maar op 26 euro wordt gesteld.” Volgens Levie zijn universiteitsmedewerkers daarmee beter af: “Geen enkel alternatief was meer dan twee euro duurder.”

Lammeretz is tevreden met het onderhandelingsresultaat. “Maar ik had liever gezien dat het oorspronkelijke akkoord intact was gebleven. Een collectieve verzekering waar iedereen in het wetenschappelijk onderwijs op kon terugvallen, was voor ons een duidelijk ankerpunt.” (HOP/TdO)