Café de TU

br />
Toch vraag ik mij af hoe dat hier zit, op de universiteit? Is de TU Delft geen nog grotere poel der liefde? Ik denk namelijk dat veel relaties dankzij de universiteit ontstaan zijn. Sterker nog, er is bijna geen student die zijn of haar liefde ergens a’nders gevonden heeft.

Simpel bekeken kan de student die liefde op twee plekken ontmoet hebben. Of op één van de vele gênante studentenfeestjes bij Speakers, Lorre of zelfs de Koornbeurs, óf op de TU, tussen het keiharde studeren door.

Volgens mij is de gemiddelde Delftenaar in enigszins beschonken toestand pas een echte Casanova. Want dat vele Delftse relaties onder de bar zijn begonnen, dat staat vast. Of het op een vereniging, in het studiecafé of op een uit de hand gelopen nieuwjaarsreceptie is, uiteindelijk komt het neer op de borrels en dan vooral de daarmee samenhangende alcohol. In de kroeg is het nou eenmaal simpel, zonder schaamte worden de makkelijkste openingszinnen gebruikt.

Op de TU zit dat anders, aan een projectgenootje kan je tijdens de lunch moeilijk vragen: “Zeg, heb ik jou hier niet eens eerder gezien?”

Mijn projectgenootje is van mening dat het heel simpel is. “Ik laat gewoon mijn pen vallen, in de hoop dat hij hem voor me oppakt.” Geschokt vraag ik of dat soort clichés echt in mijn faculteit plaatsvinden. Al nagelvijlend antwoord ze droogjes: “Jahoor, en anders kijk ik iemand gewoon zo lang mogelijk aan, uiteindelijk heeft hij het echt wel door.”

Eerlijk gezegd is een dergelijke ‘daad van affectie’ mij nooit overkomen. Misschien wek ik van niemand interesse of misschien ben ik daar niet romantisch genoeg voor. Tenslotte heb ik drie jaar geleden mijn vriendin ontmoet tijdens de . hoe jammer het ook klinkt . ‘Ladies Intro’ bij de Delftsche Studenten Bond.

Maar de verhalen bewijzen het; niet alleen in de kroeg of in de discotheek, ook daarnaast is het af en toe raak. Practica, colleges of zelfs tentamens maken, het is allemaal één groot regelfeest. Dus als je straks weer fanatiek in de UB gaat zitten, laat Kanstat dan even voor wat het is en let goed op. Want voor je het weet, laat iemand plots een pen naast je vallen.

Thomas van Leeuwen

Iedereen weet dat de meeste relaties beginnen op het werk. 15 Procent van de Nederlandse werknemers met een relatie, heeft zijn of haar partner via de werkvloer gevonden.

Toch vraag ik mij af hoe dat hier zit, op de universiteit? Is de TU Delft geen nog grotere poel der liefde? Ik denk namelijk dat veel relaties dankzij de universiteit ontstaan zijn. Sterker nog, er is bijna geen student die zijn of haar liefde ergens a’nders gevonden heeft.

Simpel bekeken kan de student die liefde op twee plekken ontmoet hebben. Of op één van de vele gênante studentenfeestjes bij Speakers, Lorre of zelfs de Koornbeurs, óf op de TU, tussen het keiharde studeren door.

Volgens mij is de gemiddelde Delftenaar in enigszins beschonken toestand pas een echte Casanova. Want dat vele Delftse relaties onder de bar zijn begonnen, dat staat vast. Of het op een vereniging, in het studiecafé of op een uit de hand gelopen nieuwjaarsreceptie is, uiteindelijk komt het neer op de borrels en dan vooral de daarmee samenhangende alcohol. In de kroeg is het nou eenmaal simpel, zonder schaamte worden de makkelijkste openingszinnen gebruikt.

Op de TU zit dat anders, aan een projectgenootje kan je tijdens de lunch moeilijk vragen: “Zeg, heb ik jou hier niet eens eerder gezien?”

Mijn projectgenootje is van mening dat het heel simpel is. “Ik laat gewoon mijn pen vallen, in de hoop dat hij hem voor me oppakt.” Geschokt vraag ik of dat soort clichés echt in mijn faculteit plaatsvinden. Al nagelvijlend antwoord ze droogjes: “Jahoor, en anders kijk ik iemand gewoon zo lang mogelijk aan, uiteindelijk heeft hij het echt wel door.”

Eerlijk gezegd is een dergelijke ‘daad van affectie’ mij nooit overkomen. Misschien wek ik van niemand interesse of misschien ben ik daar niet romantisch genoeg voor. Tenslotte heb ik drie jaar geleden mijn vriendin ontmoet tijdens de . hoe jammer het ook klinkt . ‘Ladies Intro’ bij de Delftsche Studenten Bond.

Maar de verhalen bewijzen het; niet alleen in de kroeg of in de discotheek, ook daarnaast is het af en toe raak. Practica, colleges of zelfs tentamens maken, het is allemaal één groot regelfeest. Dus als je straks weer fanatiek in de UB gaat zitten, laat Kanstat dan even voor wat het is en let goed op. Want voor je het weet, laat iemand plots een pen naast je vallen.

Thomas van Leeuwen