Mevrouw Engbers schrijft dat haar kinderen het zo zwaar hebben in Delft bij het zoeken naar een kamer. Een beestenmarkt is het hier. Een van de telgen van huize Engbers moest maar liefst vijf keer naar Delft reizen en nog had hij niets gevonden.
Het is weer de schuld van die stomme buitenlanders, daar moet Duwo iets aan doen, roept de verbijsterde moeder. ‘Moet dat kind elke keer helemaal uit Zuid-Limburg naar Delft komen’, dacht ik toen ik het las, ‘die arme ziel, met zo’n Wilders-moeder daarbij, wat zielig…’ Toen las ik verder, tot het einde van de column. Mevrouw bleek PvdA-raadslid te zijn. Elders, in een gelikte integratienotafolder van haar partij, schrijft raadslid Engbers dat ‘evengoed blijkt de houding van slachtoffer soms taai…leggen ouders opnieuw de verantwoordelijkheid elders, ditmaal bij de woningcorporatie’. Wat moest ik toch lachen toen ik de twee stukken van mevrouw Engbers naast elkaar zag. Blijkbaar is het anders als jouw kind niet leuk genoeg blijkt te zijn om ingestemd te worden. En dat arme kind van haar moet maar liefst uit Gouda reizen. Zwaar hoor, drie kwartier met de trein.
Destijds was ik echt de tel kwijt naar hoeveel instemmingen ik was geweest. Meestal is het lekkerste wijf de eerste keuze en een Turk maakt geen kans. Ik ben ook naar nare instemmingen geweest, met de vreemdste opdrachten en vragen. Maar iedereen is vrij om weg te lopen. Ik deed niet alsof ik zielig ben. Mijn beleid was destijds om twee instemmingen op een avond te plannen en als er bij de ene geen gratis bier was liep ik meteen door naar de andere. Uiteindelijk deed ik gewoon een keer alsof ik iemand anders was en was ik ingestemd. Wat hadden mijn huisgenoten daarna spijt, maar het was te laat. Enfin, nadat ik ingestemd was, heb ik met het grootste plezier zelf aan de vleeskeuring mee gedaan, zoals elke student dat doet nadat hij of zij ingestemd is. Bij ons in huis was een instemming altijd een vrolijke boel, met gratis bier in overvloed. Ik denk dat er reality-tv van valt te maken. Met mevrouw Engbers in de jury. Wordt lachen.

Comments are closed.