Deze Delftse studenten deden nuttig werk afgelopen zomer. Ze onderzochten overstromingsproblematiek in Ghana, hielpen bij het ontwikkelen van een afwateringssysteem in Guyana, bekeken architectuur in Mexico en gaven les aan vluchtelingen in Beirut.
Accra, Ghana
Studenten civiele techniek Lexy Ratering Arntz, Caterina Marinetti, Evelien Martens en Nadi Modderman, samen team Flood Risk Accra, waren van eind april tot eind mei in Accra om het probleem van de overstromingen in kaart te brengen.
Overstromingen in de Ghanese hoofdstad Accra worden ieder jaar erger. Ze zagen met eigen ogen hoe de straten na een flinke regenbui veranderden in watervlakten waardoor diepe open goten en putten onzichtbaar werden. Auto’s vallen stil of rijden zich vast in een goot, mensen vallen soms in een put om nooit meer tevoorschijn te komen. Men is wel wat gewend in Accra. Maar sinds vorig jaar meer dan tweehonderd doden vielen tijdens een overstroming, staat het probleem hoog op de agenda van de plaatselijke overheid en hulporganisaties. Bij het opstellen van een hydrologisch model van een wijk zagen de studentes dat veel duikers en goten verstopt waren door vuilniszakken. ‘Als alle goten schoon waren, zouden er geen overstromingen optreden’, was een van hun conclusies. Hun hoogleraar prof.dr.ir. Nick van de Giesen (faculteit CiTG) bevestigt dat het ontbreken van afvalinzameling het risico op overstromingen vergroot.
floodriskaccra.com
Mexico City, Mexico
Bouwkundestudente Jennifer Pels reisde deze zomer met 21 studiegenoten af naar Mexico voor een studiereis. De studenten reisden drie weken lang door het land, dat ze gekozen hadden om zijn variëteit aan architectuur, zoals moderne hoogbouw, eeuwenoude Maya-tempels en koloniale stadjes. Wat Pels het meeste is bijgebleven, is het bezoek aan een sloppenwijk met ontwikkelingsorganisatie Techo. “Zij werken samen met gemeenschappen om woonhuizen te bouwen. Ook geven ze de les, over gender equality bijvoorbeeld. Mensen hebben zo weinig en leven toch zo mooi.” De bouwkundestudenten reisden met de bus van Mexico City naar badplaats Cancún, een reis van bijna tweeduizend kilometer. “Zo konden we een heel andere cultuur beleven én architectuur zien die je in de studieboeken niet terugvindt.” Gevraagd naar wat Pels aan de reis heeft overgehouden, moet ze even nadenken: “Ik moet het nog laten bezinken, maar ik ben gelukkig dat ik een eigen kamer van elf vierkante meter heb.”
facebook.com//D.B.S.G.Stylos
Beirut, Libanon
Masterstudente watermanagement Marijke Panis ging zes weken naar een vluchtelingenkamp in Beirut, Libanon, om les te geven aan Syrische kinderen tussen de 6 en 14 jaar. Als deelnemer aan het project Nour van AEISEC wil ze wederzijds begrip kweken tussen de Arabische en de Westerse wereld. “Dat leek mij een mooie uitdaging en een goed doel.”
Drie dagen in de week gaf ze lessen over gendergelijkheid, respect en het uiten van emoties. Daarnaast leerde ze de kinderen met allerlei materialen spelletjes maken en samenwerken en probeerde ze hen hun emoties op een positieve manier te laten uiten via theater, muziek en dans. “Je zag dat die Syrische kinderen veel agressie en energie in zich hadden. Door dans en samenwerking konden ze hun energie uiten. In het begin wilden de jongens niet met de meisjes dansen, maar aan het eind vonden ze het leuk en waren ze meer één groep.”
Panis denkt dat de kinderen nu wat opener naar elkaar zijn. “We probeerden ze hoop te geven en ze te laten zien dat ze dromen mogen hebben, maar ook om gewoon nog kind te mogen zijn.” Zelf leerde ze dat Beirut een ‘behoorlijk Westerse stad is’.
delta.tudelft.nl/blog/bridge-the-gap
Georgetown, Guyana
Zeven Delftse masterstudenten civiele techniek vertrokken eind juli naar Georgetown. Kanalen vol rotzooi en pompen op onlogische plekken; het afwateringssysteem van Georgetown in Guyana laat te wensen over. Vorig jaar stond deze Zuid-Amerikaanse stad blank na flinke regenbuien. De instanties riepen de hulp in van Nederlandse ingenieurs. “We zijn hier zeven weken lang om de infrastructuur in kaart te brengen en een afwateringsmodel te ontwikkelen”, vertelt Jos Muller. De stad ligt in de oksel van de rivier de Demerara en de Atlantische Oceaan. Via een enorme wirwar aan kanaaltjes moet regenwater afvloeien naar de rivier of de zee, daarbij geholpen door pompen en sluizen. Door stadsuitbreidingen is het systeem zo complex geworden dat niemand het meer snapt. “Bijkomend probleem is dat meerdere instanties gaan over de waterhuishouding, en dat juist daardoor niemand het voortouw neemt”, aldus Muller.
De studenten (Siebe Dorrepaal, Joost Remmers, Thijmen Jaspers Focks, Peter Vijn, Martijn van Wijngaarden en Ruben van Montfort) leerden elkaar kennen via hun studievereniging Het Gezelschap Practische Studie. Eerder dit jaar werkten ze namelijk samen aan een grote bierkrattenbrug. “De samenwerking beviel goed. We hadden zin in een nieuw project.”
Comments are closed.