Een kamer vinden in Delft is geen spelletje. Menig eerstejaars komt na de eerste instemming een stuk volwassener bij zijn ouders thuis. Alle middelen om je kansen op een kamer te vergroten zijn geoorloofd.
Delen
Dat ondervond de verslaggever die drie instemmingen undercover bezocht. Locatie een: het studentenhuis boven snackbar Alev. Tweede huis met vacante kamer: een verdieping in het getto aan de E. du Perronlaan. En voor het landelijke aspect: een boerderij tussen de A13 en de rest van Delft.
Allereerst een bezoek gebracht aan boekhandel Waltman. Meerdere eerstejaars turen naar de opgehangen briefjes. Een kamer in het centrum boven een snackbar is in de aanbieding. Ideaal voor sjaars die niet kunnen koken. En er is een kamer vrij in een hoog boven Delft oprijzende studentenflat. Bang voor flatneurose? Neem dan die kamer in de rustig gelegen boerderij. Aantrekkelijk voor sjaars die hun propaedeuse in een keer willen halen. Met dit lijstje gaan we op stap.
Drie trappen beklimmen in het schemerdonker. Dit is zo’n uitgeleefd pand in het centrum, waar je struikelt over de fietsen in de gang en dat alleen nog geschikt is voor studenten. Twee jongens en twee meisjes wonen hier samen met twee Turkse frietbakkers boven snackbar Alev. Op de bovenste verdieping, waar de felbegeerde lege kamer zich bevindt, is geen frituurlucht meer waarneembaar. Voor vierhonderd gulden zwart wordt er geen onderhoud gepleegd. Bewoner Pieter vertelt: ,,We hebben zelf extra wasbakken opgehangen en het elektra vernieuwd.” De beschimmelde muren en het lekkende kozijn moeten nog gedaan worden.
,,Oh, ik ben dol op oude huizen”, slijmt de eerste eerstejaars al. Een Edwin-spijkerbroek en gaatjesschoenen liggen achteloos door de kamer getrapt. Verder niets kostbaars in de rommelige kamer, of het moet op de hoogslaper van sloophout liggen. Corps-lid Pieter heeft geen moeite genomen zijn kamer voor het bezoek op te ruimen.
Geen fietsen op de gang en schoongemaakte w.c. ’s op de vierde verdieping van de E. du Perron-flat. De studentenflat in de wijk Voorhof telt in totaal achttien verdiepingen met uitzicht op Albert Heijn. De kamer is vier bij vier. Met het bureau, het oma-dressoir en het bed moet voorzichtig worden omgesprongen, want het is het meubilair van de echte huurder. Deze instemming heeft namelijk als hoofdprijs slechts twee-en-halve maand onderhuur.
Bij de boerderij aan de Delfgauwseweg is een kamer voor altijd in de aanbieding. Het vervallen pand ligt bijna onvindbaar verscholen in de bossages. De tijd heeft hier stil gestaan. Alleen Nederlamnd 1, 2 en 3 op de TV. ,,’s Nachts lopen hiergrote naaktslakken over het tapijt.” Bewoner Bas benadrukt: ,,Alléén ’s nachts.” De w.c. bevindt zich in een aangebouwde schuur en het warm water komt uit een oliegestookte ketel. De twee te verhuren kamertjes meten beide vier vierkante meter en zijn verbonden met een poortje. Ondanks de schappelijke huurprijs van 250 gulden neemt een eerstejaars meteen na de rondleiding de benen.
Taart
We zitten met z’n twintigen boven snackbar Alev. Onze toekomstige medebewoners zijn Pieter, Kim en Marieke. Pieter leidt het introductie-rondje. Met alleen het onthullen van je studie, leeftijd en reistijd naar je ouders kom je er niet. Kamerbehoeftige vierdejaars Joanne neemt een voorsprong door meteen, goed gebekt, over haar wereldreis te vertellen. ,,Tijdens mijn reis door Australië en Indonesië mocht ik mijn oude kamer niet in onderhuur doen van mijn huisbaas. Voor die kamer had ik dertig instemmingen gelopen”, vertelt de bouwkundestudente die nu weer terug bij af is.
Op de E. du Perronlaan is de kans om ingestemd te worden aanzienlijk groter. Er zijn maar drie kandidaten op komen dagen. ,,Misschien komt het doordat ik gisteren alle opbellers de verkeerde datum heb verteld”, bedenkt bewoonster Debby zich opeens. Het wordt een koetjes-en-kalfjes-instemming waarbij de gegadigden elkaar niet proberen af te troeven. Tusssen de ditjes en datjes zegt kandidaat Quirine dat hij van ,,genezende muziek” en ,,alternatieve house” houdt. Bewoner Christophe schiet blij verrast naar voren. Een-nul voor Quirine. Vervolgens snijdt een jarige bewoner de taart aan.
In de boerderij deelt Gerbrand bij het instemmen Brand-bier uit. Het percentage staartjes onder de jongens is hoog. Degene met de meest parate kennis van dumpkleding gaat hier scoren. De gemeenschappelijke ruimte is veel te klein voor alle kamerzoekenden. ,,Er hebben zestien mensen gebeld, maar we hadden geen idee hoeveel er zouden komen”, merkt bewoner Jurgen onnozel op. Medebewoner Gerbrand vervolgt: ,,In mei was er hier een instemming met één gegadigde. Die hebben we toen niet ingestemd”.
Een lange stilte volgt en het lijkt erop dat we met z’n allen de rest van de avond naar de radio gaan zitten luisteren. Een eerstejaars verbaast zich: ,,Ik drink wel veel bier hier en dit is pas mijn eerste instemming. Ik dacht dat zoiets een half uurtje duurde. Morgenavond heb ik twee afspraken gemaakt. Ik denk dat ik er maar eentje afzeg.”
Riek
Eerstejaars moeten de eerste weken inderdaad nog veel leren. Corps-lid Marieke van boven Alev onthult al vast: ,,Het Corps belooft iedere feut een kamer. Nou, vergeet het maar. Alleen de allergaafsten krijgen onderdak. Ik moest zeventien instemmingen lopen voordat ik hier kwam.”
,,En wie wordt er hier lid van het Corps?” vraagt Christophe van de E. du Perronlaan, met een ondertoon waaaruit ieder zijn conclusies trekt. ,,Ik ga scheikunde doen en word dus lid van het Technologisch Gezelschap”, antwoordt een eerstejaars die er niets van begrepen heeft. Een meer geroutineerdekamerzoekende verklapt naderhand: ,,Ik bel van tevoren altijd even op om de voorkeur voor bepaalde verenigingen te peilen.”
Informeren naar het sociale leven zoals gezamenlijk koken doet het ook altijd wel goed. Hoewel het antwoord soms teleur stelt. ,,Ik zit vaak bij mijn vriendje. Ik kook en douche hier zelden”, zegt Marieke van boven de snackbar. ,,We delen de keuken, douche en w.c. met die twee snachbarmedewerkers. Als ik net de vloer heb gedweild, veegt die Turk rustig zijn etensresten van het aanrecht op de vloer.”
De boerderij bij de A13 wordt uitgebaat door een handelaar in veevoeder en strobalen. ,,Ik ben de huisbaas”, schreeuwt de uitbater gewapend met een riek plotseling vanuit de deuropening. ,,Vier stevige jongens helpen mij nù, voordat het gaat regenen met het lossen van mijn vrachtwagen met stro. Want ik bepaal toch wie er hier komt.” Van het gezicht van de huidige bewoners valt af te lezen dat op deze manier een wit voetje halen, niet gewaardeerd wordt. De aspiranten begrijpen het signaal en de huisbaas druipt vloekend af.
Taktiek
,,Ik doe mij niet anders voor dan ik ben”, zegt kamerzoekende Joanne na het bezoek aan Alev. ,,Ik ga er gewoon heen voor een gezellig avondje.” Maar zo kom je er dus niet. Eerstejaars Sander pakte het bij de snackbar anders aan. ,,Ik heb verteld dat ik twee-en-een-half uur moest reizen vanuit Sittard, terwijl ik gewoon bij een kennis in Delft logeer. En daar kan ik best tot kerst blijven. Ook heb ik maar verzwegen dat ik trompet speel.” Marjo van de boerderij-instemming: ,,Meteen als ik binnenkom, ga ik naast een bewoner zitten en begin een gesprek. Wat concurrerende eestejaars mij te vertellen hebben, interesseert me geen biet.” De aanstaande studente scheikunde heeft die avond nog iets taktisch achter de hand voor het jongensgezelschap. ,,Het is net uit met mijn vriendje”, treurt ze.
Welke taktiek ook toegepast wordt, het gaat er uiteindelijk om dat jouw telefoon na de instemming rinkelt en niet die van een andere sjaars. Bij snackbar Alev beconcurreerden achttien jongens en drie meisjes elkaar. Mirjam werd dus gekozen. Bewoner Kim verklaarde later: ,,Eigenlijk hebben we tussen de meisjes gekozen omdat er ook een meisje verhuisde. We hebben jongens uitgenodigd omdat we het toch niet zeker wisten”.
Veertien jongens en twee meisjes waren op de boerderij-avond. De keuze viel op Mariet. Ja, ja, gewoon het meisje met de meeste interesse in legerkistjes dus. Het andere meisje, met modieuze paardrijlegging en als sport hockey vertelt later: ,,Ik wilde daar niet eens wonen. Veel te vies en luguber. En dan die drie jongens. Ze zagen er – laat ik zeggen – heel apart uit. Het is niet fair dat het weer een meisje is geworden. Of ze hadden die keuze voor een meisje van tevoren kunnen maken, dan hoefden er geen achttien jongens voor niks op te draven.”
De twee-en-halve maand onderhuur gingen naar de mannelijke Quirine. Maar bij die instemming waren dan ook geen meisjes. Bewoner Christophe legt later uit: ,,Het was eigenlijk al vóór de taart bekeken. Het was een relaxte, rustige jongen. Dit is nu eenmaal een verdieping zonder regels. We hebben unaniem voor hem gekozen”. Na het verstrijken van de onderhuur beginthet gedonder dus opnieuw. Quirine reageert: ,,Volgende week heb ik voor iedere dag weer een instemming. Daar ga ik gewoon naar toe want als ik iets voor vast vind, is dat mooi belangrijker.”
Hoe versier je een kamer
* Schrijf geen telefoonnummers over van het prikbord. Gris het hele papier weg. Dat vergroot je kansen aanzienlijk.
* Neem een flesopener mee. Bij het uitdelen van het bier ben dan je het midddelpunt.
* Informeer van tevoren naar de verenigingsvoorkeur.
* Geef nooit toe dat je meer dan drie instemmingen hebt gelopen. Zielige mensen worden niet ingestemd.
* Ga naast de meest dominante bewoner zitten.
* Voor jongens: niet flirten met de enige vrouwelijke bewoonster.
* Voor meisjes: Verzwijg dat je een vriendje hebt.
Een kamer vinden in Delft is geen spelletje. Menig eerstejaars komt na de eerste instemming een stuk volwassener bij zijn ouders thuis. Alle middelen om je kansen op een kamer te vergroten zijn geoorloofd. Dat ondervond de verslaggever die drie instemmingen undercover bezocht. Locatie een: het studentenhuis boven snackbar Alev. Tweede huis met vacante kamer: een verdieping in het getto aan de E. du Perronlaan. En voor het landelijke aspect: een boerderij tussen de A13 en de rest van Delft.
Allereerst een bezoek gebracht aan boekhandel Waltman. Meerdere eerstejaars turen naar de opgehangen briefjes. Een kamer in het centrum boven een snackbar is in de aanbieding. Ideaal voor sjaars die niet kunnen koken. En er is een kamer vrij in een hoog boven Delft oprijzende studentenflat. Bang voor flatneurose? Neem dan die kamer in de rustig gelegen boerderij. Aantrekkelijk voor sjaars die hun propaedeuse in een keer willen halen. Met dit lijstje gaan we op stap.
Drie trappen beklimmen in het schemerdonker. Dit is zo’n uitgeleefd pand in het centrum, waar je struikelt over de fietsen in de gang en dat alleen nog geschikt is voor studenten. Twee jongens en twee meisjes wonen hier samen met twee Turkse frietbakkers boven snackbar Alev. Op de bovenste verdieping, waar de felbegeerde lege kamer zich bevindt, is geen frituurlucht meer waarneembaar. Voor vierhonderd gulden zwart wordt er geen onderhoud gepleegd. Bewoner Pieter vertelt: ,,We hebben zelf extra wasbakken opgehangen en het elektra vernieuwd.” De beschimmelde muren en het lekkende kozijn moeten nog gedaan worden.
,,Oh, ik ben dol op oude huizen”, slijmt de eerste eerstejaars al. Een Edwin-spijkerbroek en gaatjesschoenen liggen achteloos door de kamer getrapt. Verder niets kostbaars in de rommelige kamer, of het moet op de hoogslaper van sloophout liggen. Corps-lid Pieter heeft geen moeite genomen zijn kamer voor het bezoek op te ruimen.
Geen fietsen op de gang en schoongemaakte w.c. ’s op de vierde verdieping van de E. du Perron-flat. De studentenflat in de wijk Voorhof telt in totaal achttien verdiepingen met uitzicht op Albert Heijn. De kamer is vier bij vier. Met het bureau, het oma-dressoir en het bed moet voorzichtig worden omgesprongen, want het is het meubilair van de echte huurder. Deze instemming heeft namelijk als hoofdprijs slechts twee-en-halve maand onderhuur.
Bij de boerderij aan de Delfgauwseweg is een kamer voor altijd in de aanbieding. Het vervallen pand ligt bijna onvindbaar verscholen in de bossages. De tijd heeft hier stil gestaan. Alleen Nederlamnd 1, 2 en 3 op de TV. ,,’s Nachts lopen hiergrote naaktslakken over het tapijt.” Bewoner Bas benadrukt: ,,Alléén ’s nachts.” De w.c. bevindt zich in een aangebouwde schuur en het warm water komt uit een oliegestookte ketel. De twee te verhuren kamertjes meten beide vier vierkante meter en zijn verbonden met een poortje. Ondanks de schappelijke huurprijs van 250 gulden neemt een eerstejaars meteen na de rondleiding de benen.
Taart
We zitten met z’n twintigen boven snackbar Alev. Onze toekomstige medebewoners zijn Pieter, Kim en Marieke. Pieter leidt het introductie-rondje. Met alleen het onthullen van je studie, leeftijd en reistijd naar je ouders kom je er niet. Kamerbehoeftige vierdejaars Joanne neemt een voorsprong door meteen, goed gebekt, over haar wereldreis te vertellen. ,,Tijdens mijn reis door Australië en Indonesië mocht ik mijn oude kamer niet in onderhuur doen van mijn huisbaas. Voor die kamer had ik dertig instemmingen gelopen”, vertelt de bouwkundestudente die nu weer terug bij af is.
Op de E. du Perronlaan is de kans om ingestemd te worden aanzienlijk groter. Er zijn maar drie kandidaten op komen dagen. ,,Misschien komt het doordat ik gisteren alle opbellers de verkeerde datum heb verteld”, bedenkt bewoonster Debby zich opeens. Het wordt een koetjes-en-kalfjes-instemming waarbij de gegadigden elkaar niet proberen af te troeven. Tusssen de ditjes en datjes zegt kandidaat Quirine dat hij van ,,genezende muziek” en ,,alternatieve house” houdt. Bewoner Christophe schiet blij verrast naar voren. Een-nul voor Quirine. Vervolgens snijdt een jarige bewoner de taart aan.
In de boerderij deelt Gerbrand bij het instemmen Brand-bier uit. Het percentage staartjes onder de jongens is hoog. Degene met de meest parate kennis van dumpkleding gaat hier scoren. De gemeenschappelijke ruimte is veel te klein voor alle kamerzoekenden. ,,Er hebben zestien mensen gebeld, maar we hadden geen idee hoeveel er zouden komen”, merkt bewoner Jurgen onnozel op. Medebewoner Gerbrand vervolgt: ,,In mei was er hier een instemming met één gegadigde. Die hebben we toen niet ingestemd”.
Een lange stilte volgt en het lijkt erop dat we met z’n allen de rest van de avond naar de radio gaan zitten luisteren. Een eerstejaars verbaast zich: ,,Ik drink wel veel bier hier en dit is pas mijn eerste instemming. Ik dacht dat zoiets een half uurtje duurde. Morgenavond heb ik twee afspraken gemaakt. Ik denk dat ik er maar eentje afzeg.”
Riek
Eerstejaars moeten de eerste weken inderdaad nog veel leren. Corps-lid Marieke van boven Alev onthult al vast: ,,Het Corps belooft iedere feut een kamer. Nou, vergeet het maar. Alleen de allergaafsten krijgen onderdak. Ik moest zeventien instemmingen lopen voordat ik hier kwam.”
,,En wie wordt er hier lid van het Corps?” vraagt Christophe van de E. du Perronlaan, met een ondertoon waaaruit ieder zijn conclusies trekt. ,,Ik ga scheikunde doen en word dus lid van het Technologisch Gezelschap”, antwoordt een eerstejaars die er niets van begrepen heeft. Een meer geroutineerdekamerzoekende verklapt naderhand: ,,Ik bel van tevoren altijd even op om de voorkeur voor bepaalde verenigingen te peilen.”
Informeren naar het sociale leven zoals gezamenlijk koken doet het ook altijd wel goed. Hoewel het antwoord soms teleur stelt. ,,Ik zit vaak bij mijn vriendje. Ik kook en douche hier zelden”, zegt Marieke van boven de snackbar. ,,We delen de keuken, douche en w.c. met die twee snachbarmedewerkers. Als ik net de vloer heb gedweild, veegt die Turk rustig zijn etensresten van het aanrecht op de vloer.”
De boerderij bij de A13 wordt uitgebaat door een handelaar in veevoeder en strobalen. ,,Ik ben de huisbaas”, schreeuwt de uitbater gewapend met een riek plotseling vanuit de deuropening. ,,Vier stevige jongens helpen mij nù, voordat het gaat regenen met het lossen van mijn vrachtwagen met stro. Want ik bepaal toch wie er hier komt.” Van het gezicht van de huidige bewoners valt af te lezen dat op deze manier een wit voetje halen, niet gewaardeerd wordt. De aspiranten begrijpen het signaal en de huisbaas druipt vloekend af.
Taktiek
,,Ik doe mij niet anders voor dan ik ben”, zegt kamerzoekende Joanne na het bezoek aan Alev. ,,Ik ga er gewoon heen voor een gezellig avondje.” Maar zo kom je er dus niet. Eerstejaars Sander pakte het bij de snackbar anders aan. ,,Ik heb verteld dat ik twee-en-een-half uur moest reizen vanuit Sittard, terwijl ik gewoon bij een kennis in Delft logeer. En daar kan ik best tot kerst blijven. Ook heb ik maar verzwegen dat ik trompet speel.” Marjo van de boerderij-instemming: ,,Meteen als ik binnenkom, ga ik naast een bewoner zitten en begin een gesprek. Wat concurrerende eestejaars mij te vertellen hebben, interesseert me geen biet.” De aanstaande studente scheikunde heeft die avond nog iets taktisch achter de hand voor het jongensgezelschap. ,,Het is net uit met mijn vriendje”, treurt ze.
Welke taktiek ook toegepast wordt, het gaat er uiteindelijk om dat jouw telefoon na de instemming rinkelt en niet die van een andere sjaars. Bij snackbar Alev beconcurreerden achttien jongens en drie meisjes elkaar. Mirjam werd dus gekozen. Bewoner Kim verklaarde later: ,,Eigenlijk hebben we tussen de meisjes gekozen omdat er ook een meisje verhuisde. We hebben jongens uitgenodigd omdat we het toch niet zeker wisten”.
Veertien jongens en twee meisjes waren op de boerderij-avond. De keuze viel op Mariet. Ja, ja, gewoon het meisje met de meeste interesse in legerkistjes dus. Het andere meisje, met modieuze paardrijlegging en als sport hockey vertelt later: ,,Ik wilde daar niet eens wonen. Veel te vies en luguber. En dan die drie jongens. Ze zagen er – laat ik zeggen – heel apart uit. Het is niet fair dat het weer een meisje is geworden. Of ze hadden die keuze voor een meisje van tevoren kunnen maken, dan hoefden er geen achttien jongens voor niks op te draven.”
De twee-en-halve maand onderhuur gingen naar de mannelijke Quirine. Maar bij die instemming waren dan ook geen meisjes. Bewoner Christophe legt later uit: ,,Het was eigenlijk al vóór de taart bekeken. Het was een relaxte, rustige jongen. Dit is nu eenmaal een verdieping zonder regels. We hebben unaniem voor hem gekozen”. Na het verstrijken van de onderhuur beginthet gedonder dus opnieuw. Quirine reageert: ,,Volgende week heb ik voor iedere dag weer een instemming. Daar ga ik gewoon naar toe want als ik iets voor vast vind, is dat mooi belangrijker.”
Hoe versier je een kamer
* Schrijf geen telefoonnummers over van het prikbord. Gris het hele papier weg. Dat vergroot je kansen aanzienlijk.
* Neem een flesopener mee. Bij het uitdelen van het bier ben dan je het midddelpunt.
* Informeer van tevoren naar de verenigingsvoorkeur.
* Geef nooit toe dat je meer dan drie instemmingen hebt gelopen. Zielige mensen worden niet ingestemd.
* Ga naast de meest dominante bewoner zitten.
* Voor jongens: niet flirten met de enige vrouwelijke bewoonster.
* Voor meisjes: Verzwijg dat je een vriendje hebt.
Comments are closed.