Veel studenten hebben een weinig origineel bijbaantje. Maurits Kroese pakte het anders aan. De vierdejaars student technische bestuurskunde heeft een bedrijfje in 3D-animaties.
Bijna nonchalant vertelt hij erover, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Vier jaar heeft TBM-student Maurits Kroese (22) nu zijn eigen bedrijfje in computeranimaties. Het begon met de TU-wedstrijd ‘Future Design’ voor scholieren van 6 vwo. De opdracht was om het voertuig van de toekomst te ontwerpen. Kroese bedacht een magneettrein en toonde zijn concept met een eigengemaakte animatie. De jury vond dat zo mooi dat Kroese de wedstrijd won. Niet veel later schreef hij zich in bij de Kamer van Koophandel. De naam van het bedrijfje dat toen het levenslicht zag: Ixion Animations.
Kroese maakte zijn eerste 3D-animaties toen hij vijftien was. Het werd een hobby, die nu is uitgegroeid tot werk. “Na de TU-wedstrijd kwam er een journalist naar me toe die zei dat hij animaties kon gebruiken. Maar dan moest ik wel een bedrijfje oprichten. Uiteindelijk deed ik mijn eerste opdracht voor Novem, dat zich met duurzame energie bezighield. Ik maakte een animatie van een duurzaam huis, met ondergrondse CO2-opslag.”
Inmiddels heeft de student voor allerlei opdrachtgevers gewerkt, zoals vastgoedinvesteerders, de TU en aanverwante bedrijfjes als de DreamTeams. Op zijn website staan voorbeelden van gemaakt werk, en op zijn in de Verenigde Staten gekochte iPad laat hij een gelikt promofilmpje zien. We zwenken door de kamers van een luxe mediterrane villa, via een middeleeuws kasteel naar een auto die transformeert tot een robot en zien de Delftse Stratos-raket de ruimte in gaan. Dramatische filmmuziek maakt het geheel af.
“Mensen hebben vaak geen idee hoeveel tijd het kost om zoiets te maken”, vertelt Kroese. “Met het animatiefilmpje dat ik van een vakantiehuis op Mallorca maakte, ben ik vijf maanden bezig geweest. Want zoiets moet heel gedetailleerd, tot de lepeltjes op de schoteltjes van de koffie.”
Kroese werkt vanuit huis. Op één computer maakt hij de animaties, de andere computer staat soms weken achtereen te rekenen om de ontwerpen er zo echt mogelijk uit te laten zien. Hij verdient er aardig mee, heeft een auto en verruilde zijn studentenkamer voor een studio. “Mijn winst is ongeveer tienduizend euro per jaar. Ik wil onder de norm van de studiefinanciering blijven, want als ik die kwijtraak moet ik opeens heel veel meer verdienen om het verlies goed te maken.”
Lonkt het grote geld dat in de animatiewereld omgaat? Kroese lijkt er niet om te malen. “Sommige bedrijven vragen voor een technische animatie zestigduizend euro. Daarmee kan ik als 22-jarige student toch niet aankomen? Mensen die in dit vak afstuderen zijn heel duur. Die gaan werken voor Pixar en maken vooral poppetjes die ze leuke dingen laten zeggen. Dat is niets voor mij.”
“Bovendien, er zijn niet zo veel mensen die technische animaties maken, het is een beetje een gat in de markt.”
Zolang het werk zich aandient en hij nog studeert, is Kroese van plan door te gaan met Ixion Animations. Het gaat goed samen met zijn studie, vindt hij, ook al loopt hij niet nominaal. “Het gaat met pieken en dan is het echt aanpoten. Gemiddeld kost het me zo’n twintig uur in de week.”
Als hij zijn diploma over een paar jaar binnen heeft, wil de student iets anders gaan doen. “Er is dan zoveel mogelijk.” Maar er is één vak waarvoor de student nu al alles uit zijn handen zou laten vallen; dat van piloot. Hij kwam vorig jaar met succes door de selectie en staat nu op een lange lijst kandidaten voor de opleiding. “Helaas moet eerst de economische crisis voorbij gaan, voordat er weer nieuwe piloten nodig zijn.”
The accident slightly injured a few dozen people and caused about a million euro in damage. The Netherlands’ national transportation investigative body (Inspectie Verkeer en Waterstaat – IVW), which compiled the official report on the accident, concluded that the train driver should be held responsible for the accident because he was not paying sufficient attention and failed to brake in time for a red stop signal. Last week however a judge ruled that the signaling system was not functioning as clearly and properly as the IVW had claimed. An article in De Telegraaf newspaper on September 5th stated that ‘TU Delft researchers have been pointing out to ProRail [the national rail service company – ed.] flaws in the Dutch train signaling system for some time, but ProRail refuses to do anything about it. What’s the deal here?’
The TU Delft researcher in question turns out to be Jaap van den Top, who, for his PhD thesis, is investigating the safety of the Dutch railroad system. “Railroad signals can show one of three colors,” he explains, “which is a bit like traffic lights, but slightly different: greens means ‘go’ and red means ‘stop’, but yellow means ‘slow down and expect a red signal coming up, so be ready to brake’. So far there has been no problem with this, but there are a few places in the Netherlands, like the spot in Arnhem where this accident occurred, where the distance between two successive signals is too short for a train to brake and come to a complete stop in time. The current solution for this problem is that a short stop is preceded by two yellow signals in a row.”
But that can be confusing, Van den Top states: “Just prior to the accident in 2006, the train driver received three yellow signals in a row. After the first signal, he slowed down, expecting a red signal to come next. But instead he got another yellow signal. And then another one. The last yellow signal confused him, so he focused on that, and when the red signal came just shortly after the third yellow signal, he couldn’t stop the train in time.”
Is it true that Van den Top had already pointed out this flaw to ProRail on multiple occasions? “Well, that was a bit boldly stated by De Telegraaf,” he says. “But it’s true that I spoke to them about it. Apart from that, it’s not like I’m the one who discovered the flaw. The rail service did that itself. I read about it in a book written by the former head of rail safety. They also already came up with a solution for the problem back in 1987: make a yellow signal that is followed closely by a red signal flash. Then the driver would know for sure that he should start braking before passing the signal. But this solution has never been implemented. Perhaps they will do so now.”
Bijna nonchalant vertelt hij erover, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Vier jaar heeft TBM-student Maurits Kroese (22) nu zijn eigen bedrijfje in computeranimaties. Het begon met de TU-wedstrijd ‘Future Design’ voor scholieren van 6 vwo. De opdracht was om het voertuig van de toekomst te ontwerpen. Kroese bedacht een magneettrein en toonde zijn concept met een eigengemaakte animatie. De jury vond dat zo mooi dat Kroese de wedstrijd won. Niet veel later schreef hij zich in bij de Kamer van Koophandel. De naam van het bedrijfje dat toen het levenslicht zag: Ixion Animations.
Kroese maakte zijn eerste 3D-animaties toen hij vijftien was. Het werd een hobby, die nu is uitgegroeid tot werk. “Na de TU-wedstrijd kwam er een journalist naar me toe die zei dat hij animaties kon gebruiken. Maar dan moest ik wel een bedrijfje oprichten. Uiteindelijk deed ik mijn eerste opdracht voor Novem, dat zich met duurzame energie bezighield. Ik maakte een animatie van een duurzaam huis, met ondergrondse CO2-opslag.”
Inmiddels heeft de student voor allerlei opdrachtgevers gewerkt, zoals vastgoedinvesteerders, de TU en aanverwante bedrijfjes als de DreamTeams. Op zijn website staan voorbeelden van gemaakt werk, en op zijn in de Verenigde Staten gekochte iPad laat hij een gelikt promofilmpje zien. We zwenken door de kamers van een luxe mediterrane villa, via een middeleeuws kasteel naar een auto die transformeert tot een robot en zien de Delftse Stratos-raket de ruimte in gaan. Dramatische filmmuziek maakt het geheel af.
“Mensen hebben vaak geen idee hoeveel tijd het kost om zoiets te maken”, vertelt Kroese. “Met het animatiefilmpje dat ik van een vakantiehuis op Mallorca maakte, ben ik vijf maanden bezig geweest. Want zoiets moet heel gedetailleerd, tot de lepeltjes op de schoteltjes van de koffie.”
Kroese werkt vanuit huis. Op één computer maakt hij de animaties, de andere computer staat soms weken achtereen te rekenen om de ontwerpen er zo echt mogelijk uit te laten zien. Hij verdient er aardig mee, heeft een auto en verruilde zijn studentenkamer voor een studio. “Mijn winst is ongeveer tienduizend euro per jaar. Ik wil onder de norm van de studiefinanciering blijven, want als ik die kwijtraak moet ik opeens heel veel meer verdienen om het verlies goed te maken.”
Lonkt het grote geld dat in de animatiewereld omgaat? Kroese lijkt er niet om te malen. “Sommige bedrijven vragen voor een technische animatie zestigduizend euro. Daarmee kan ik als 22-jarige student toch niet aankomen? Mensen die in dit vak afstuderen zijn heel duur. Die gaan werken voor Pixar en maken vooral poppetjes die ze leuke dingen laten zeggen. Dat is niets voor mij.”
“Bovendien, er zijn niet zo veel mensen die technische animaties maken, het is een beetje een gat in de markt.”
Zolang het werk zich aandient en hij nog studeert, is Kroese van plan door te gaan met Ixion Animations. Het gaat goed samen met zijn studie, vindt hij, ook al loopt hij niet nominaal. “Het gaat met pieken en dan is het echt aanpoten. Gemiddeld kost het me zo’n twintig uur in de week.”
Als hij zijn diploma over een paar jaar binnen heeft, wil de student iets anders gaan doen. “Er is dan zoveel mogelijk.” Maar er is één vak waarvoor de student nu al alles uit zijn handen zou laten vallen; dat van piloot. Hij kwam vorig jaar met succes door de selectie en staat nu op een lange lijst kandidaten voor de opleiding. “Helaas moet eerst de economische crisis voorbij gaan, voordat er weer nieuwe piloten nodig zijn.”

Comments are closed.