Op zoek naar de ideale handgreep

Een prototype maken voor een persoonlijk project, luidde de opdracht. Hij ging uit van een standaard degenhandvat, de zogeheten pistoolgreep, die hij met klei aanpaste. “Met mijn telefoon heb ik het resultaat van allerlei kanten gefotografeerd. Die foto’s heb ik ingevoerd in een computerprogramma, dat er op het scherm een ronddraaiend 3D-model van maakte. Daar ben ik mee gaan spelen tot ik een nieuw model had, waarvan de gebreken eerst nog werden gefinetuned in een ander programma. Daarna heb ik het nieuwe model in PLA (PolyLactic Acid) in 3D uitgeprint en getest tijdens trainingen.”

Met de analyses die hieruit voortkwamen maakte hij een nieuw, verbeterd prototype. Nu de minor is afgelopen, twaalf prototypes verder, gaat Van Nunen door met het testen en doorontwikkelen van de laatste modellen. Zijn doel is om binnenkort op wedstrijden aan te treden met zelfgemaakte ideale grepen.

“Er is een hele serie grepen op de markt, die allemaal voor- en nadelen hebben. Ik probeer alle voordelen bij elkaar te voegen in één, op mij afgestemde ideale greep. Het lijkt logisch om bij het ontwerpen van parameters uit te gaan, zoals de lengte van je vingers, maar dat is een idealistisch beeld. Zo werkt het niet. Het heeft ook te maken met je schermstijl en hoe je de greep vasthoudt.”

Hij deed aanpassingen die niet eerder gedaan zijn. “Ik heb er meer één geheel van gemaakt en de greep beter op de hand laten aansluiten, voor een betere grip. Ogenschijnlijk niet al te belangrijke details, maar ze maken wel een verschil. Ik heb ‘m ook esthetisch mooier gemaakt, hij ziet er een stuk dynamischer en moderner uit.”

Bang dat zijn aangepaste grepen onder de noemer mechanische doping geschaard worden is hij niet: “Ik heb ze ontworpen naar de regelgeving van de internationale schermbond. Ze bieden een nieuwe ergonomie die comfortabeler kan zijn, maar schermtechnisch zullen ze een zeer klein verschil maken.”