Eerste ingenieur in robotica: ‘Verkeersveiligheid zou geen voorrecht moeten zijn’

Voordat hij naar Delft kwam werkte Sriman, zoals zijn vrienden hem noemen, als servicemanager voor autofabrikant Maruti Suzuki. Een van zijn taken was het onderzoeken van wrakken van auto’s waarvan niet duidelijk was hoe ze waren verongelukt. Hij werd geconfronteerd met slachtoffers en met achtergebleven familieleden. Zo groeide zijn streven naar een betere verkeersveiligheid in landen in ontwikkeling, waar de infrastructuur van wegdek en verlichting vaak gebrekkig zijn.
Sriman Baratam wilde zijn kennis van de werktuigbouwkunde (bachelor aan het Birla Institute for Technology, Mesra) combineren met elektronica en informatica want “de beste oplossingen integreren alle drie die disciplines.” Hij besloot zich te verdiepen in de robotica en de mechatronica door de nieuwe master robotica aan de TU Delft te volgen. Afgelopen week, op 28 juni 2022, studeerde hij cum laude af, als eerste van zijn jaargang. 

Toen je aan de studie begon in 2020 was de universiteit in lockdown. Hoe was dat?
“Het eerste jaar verliep voornamelijk online door de covid-maatregelen. Ik had graag meer persoonlijke interactie gezien, maar daar kon de universiteit ook niets aan doen. In het eerste kwartaal kregen we een introductie van gereedschappen die we nodig zouden hebben bij het oplossen van de opdrachten waar we later mee te maken kregen. Met gereedschap leren omgaan is net zo belangrijk als het probleem te begrijpen. En eerlijk gezegd had ik nog nooit van open-source software gehoord en ook nog nooit geprogrammeerd. Je kunt zeggen dat ik vanaf nul begonnen ben. Tegen het eind van het eerste jaar kregen we een introductie in roboticatoepassingen zoals planning, waarneming of in mens-robot interactie.”

Welk onderwerp koos je voor je afstuderen?
“Ik besloot me te concentreren op het scannen van de omgeving en de detectie van voorwerpen op een betaalbare en betrouwbare manier. Ik wist al dat ik zou gaan werken met een combinatie van camera’s en radar. Radar was een dure technologie, maar is de laatste tijd verbazingwekkend goedkoop geworden. Nu is het een van de meest betaalbare sensors in de auto-industrie. Je kunt er tot 80 meter ver mee kijken.”

Wie was je begeleider?
“Mijn belangrijkste begeleider is professor Dariu Gavrilla. Hij leidt de onderzoeksgroep van intelligente voertuigen aan de TU Delft. Hij heeft meer dan twintig jaar bij Daimler gewerkt, en veel van zijn werk is toegepast in Mercedessen. Hij kijkt verder dan alleen het onderzoek; hij let ook op de toepasbaarheid en haalbaarheid van technologie. Maar hij is niet snel onder de indruk. Ik had heel goede cijfers gehaald in mijn eerste jaar en ik was bovendien erg gemotiveerd. Dat was voor hem reden om mij als afstudeerder toe te laten.”

Hoever ben je gekomen in de ontwikkeling van een goedkoop automatisch detectiesysteem?
“Wat je nodig hebt is betaalbare technologie die robuust en die goed in te bouwen is. Dat maakt video met radar een goede kandidaat. Maar die moeten net zo goed presteren als de duurdere lidar-technologie. Met een dataset van de Delftse binnenstad kon ik bewijzen dat radar met video even goede, zo niet betere resultaten oplevert in de gebouwde omgeving als systemen gebaseerd op lidar.”

Werkt het systeem ook in onbekende omgevingen?
“Mijn systeem kun je snel aanpassen aan andere omgevingen. Ook in Amsterdam zou het waarschijnlijk goed werken. Als ik het in de Verenigde Staten zou uitproberen, dan zou ik eerst het neurale netwerk moeten aanpassen. Maar ik maak geen gebruik van kaartensets of van vooraf opgenomen data. Mijn detectie berust puur op scanning van de omgeving.”

Wat wordt je volgende stap?
“Mijn oorspronkelijke idee was een geautomatiseerd perceptiesysteem ontwikkelen dat iedereen zich kan veroorloven. Ik denk dat ik ga uitzoeken waar ik dat op een betaalbare manier kan ontwikkelen. Ik wil dat autogebruikers in India veiliger gaan rijden met zo’n intelligent waarnemingssysteem. Momenteel zijn alleen duurdere auto’s met zulke systemen uitgerust. Maar verkeersveiligheid zou geen voorrecht mogen zijn; het moet bereikbaar zijn voor iedereen.”

• De roboticamaster aan de TU Delft ging in 2020 van start en trok toen 101 studenten. Een jaar later stroomden er 109 studenten in. Dat vertelt dr.ir. Joost de Winter, coördinator van de masteropleiding bij de faculteit 3mE. Ongeveer de helft van de studenten (47 procent) heeft een bachelor in werktuigbouwkunde, een kleiner deel (10 procent) heeft luchtvaart- en ruimtevaarttechniek gedaan. Ongeveer een kwart van de instroom (27 procent) komt uit het buitenland en 8 procent stroomt binnen vanaf het hbo.