Campus

Breezers en darters

De spetterende eindavond van het zomerdarttoernooi. Zestien darters die over zijn na de verhitte strijd met 240 concurrenten in twaalf voorrondes. Een handjevol afvallers dat sportief genoeg is om de finalisten aan te moedigen.

De overdadig opgemaakte vriendinnen die elke week trouw vanachter hun kuif hun eigen dartheld toejoelen. En wij, twee hippe meisjes die niet van darten houden.

De Blauwe Schuit, het klinkt als een kroeg voor zeilers. Genoeg leuke scheepsgadgets ook binnen: een spiegel die een roer is, een ankertje, wat scheepstouwen en vooral een magnifieke tap hoog boven de bar in een boot. Maar vanavond draait alles om arrows en flights. We zijn bang dat wij deze avond buiten de boot vallen.

Maar dat valt mee. Iedereen lijkt blij verrast dat twee nieuwelingen binnenlopen. Gretig worden ons de ins en outs van de dartwereld verteld: ,,Ik moet eerst vier breezers, tien bier en zes malibu-cola ophebben voor ik kan gooien. Maar dat is nog niet een derde van wat Barney nodig heeft hoor.” Er worden goocheltrucs met muntjes gedaan. We krijgen de tip om eens wat tomatensap door onze martini te mixen. Grote paniek als een dartpijl kwijt is. We vinden hem onder onze schoen en redden de avond.

Als twee chearleaders moedigen we onze favoriet aan in de kwartfinale. Hij blijkt Nederlands jeugdkampioen te zijn. Jammer genoeg kunnen we niet één keer one-hundred-and-eighty schreeuwen. Gelukkig wint onze held wel.

Prima barvrouw ook. Drank wordt gewoon opgeschreven, geen gezeik met meteen betalen. En als we met onze camera een mooi plaatje zoeken, worden we achter de bar gesleurd. Want dan krijgen we er meer mensen op. Die dan ook vrolijk zwaaien. Je kunt nog net de dartborden achter hun hoofden zien.

We pakken onze jassen. De Nederlandse jeugdkampioen wil nog wel eens met ons afspreken. Hij vindt ons zulke gezellige meiden. We worden naar buiten begeleid, krijgen drie zoenen en mogen altijd langskomen als we ons bedenken. Als hij niet bijna tien jaar jonger was dan wij, zouden we bijna in de verleiding komen.

De Blauwe Schuit, Oosterstraat 2-4, Delft

Publiek:Ieder voor zich I–> Een voor allen

Prijzen:Amateurs In de roos

De spetterende eindavond van het zomerdarttoernooi. Zestien darters die over zijn na de verhitte strijd met 240 concurrenten in twaalf voorrondes. Een handjevol afvallers dat sportief genoeg is om de finalisten aan te moedigen. De overdadig opgemaakte vriendinnen die elke week trouw vanachter hun kuif hun eigen dartheld toejoelen. En wij, twee hippe meisjes die niet van darten houden.

De Blauwe Schuit, het klinkt als een kroeg voor zeilers. Genoeg leuke scheepsgadgets ook binnen: een spiegel die een roer is, een ankertje, wat scheepstouwen en vooral een magnifieke tap hoog boven de bar in een boot. Maar vanavond draait alles om arrows en flights. We zijn bang dat wij deze avond buiten de boot vallen.

Maar dat valt mee. Iedereen lijkt blij verrast dat twee nieuwelingen binnenlopen. Gretig worden ons de ins en outs van de dartwereld verteld: ,,Ik moet eerst vier breezers, tien bier en zes malibu-cola ophebben voor ik kan gooien. Maar dat is nog niet een derde van wat Barney nodig heeft hoor.” Er worden goocheltrucs met muntjes gedaan. We krijgen de tip om eens wat tomatensap door onze martini te mixen. Grote paniek als een dartpijl kwijt is. We vinden hem onder onze schoen en redden de avond.

Als twee chearleaders moedigen we onze favoriet aan in de kwartfinale. Hij blijkt Nederlands jeugdkampioen te zijn. Jammer genoeg kunnen we niet één keer one-hundred-and-eighty schreeuwen. Gelukkig wint onze held wel.

Prima barvrouw ook. Drank wordt gewoon opgeschreven, geen gezeik met meteen betalen. En als we met onze camera een mooi plaatje zoeken, worden we achter de bar gesleurd. Want dan krijgen we er meer mensen op. Die dan ook vrolijk zwaaien. Je kunt nog net de dartborden achter hun hoofden zien.

We pakken onze jassen. De Nederlandse jeugdkampioen wil nog wel eens met ons afspreken. Hij vindt ons zulke gezellige meiden. We worden naar buiten begeleid, krijgen drie zoenen en mogen altijd langskomen als we ons bedenken. Als hij niet bijna tien jaar jonger was dan wij, zouden we bijna in de verleiding komen.

De Blauwe Schuit, Oosterstraat 2-4, Delft

Publiek:Ieder voor zich I–> Een voor allen

Prijzen:Amateurs In de roos

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.