Afgelopen zondag was de finale van de achtste IO-techniekworkshop. De opdracht: bouw een robot die een vulkaan kan temmen. De winnaars gaan door naar de landelijke robotwedstrijd Createch in Eindhoven.
Delen
,,Volgens de evaluaties is dit het leukste keuzevak van de opleiding industrieel ontwerpen”, zegt professor Paul de Ruwe om het vijftigtal deelnemers aan de IO-techniekworkshop alvast lekker te maken. De komende week ontwerpen en bouwen de studenten een robot om een ‘vulkaan mee te temmen’, waarmee ze elkaar aan het eind in een knock-outcompetitie te lijf gaan. De robots moeten dan zoveel mogelijk bollen van de eigen kleur op een aantal rokende gaten bovenop een vulkaan plaatsen.
,,De helling van de vulkaan is behoorlijk steil, maar liefst vijfentwintig procent”, licht De Ruwe de opdracht toe. ,,Als je met een auto een helling van twintig procent oprijdt, heb je al het idee dat je recht de hemel ingaat.”
Een aantal sluwe studenten stelt meteen de spelregels op de proef. Mag je de bollen van de tegenstander buiten het speelveld gooien? Mag je de tegenstander blokkeren? De Ruwe kan er wel om lachen. ,,Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de deelnemende robots elkaar met kettingzagen, vlammenwerpers en pikhouwelen te lijf gaan, zoals in het televisieprogramma Robotwars. Maar wat je met de bollen van de tegenstander doet, laat ik geheel aan jullie creativiteit over.”
Rupsbandjes
Vrijdagmiddag staan de teams in de IO-werkplaats in de rij om hun vaste pakket met onderdelen op te halen. Eigen, extra onderdelen aanschaffen is uit den boze. ,,Om ervoor te zorgen dat het geen wedstrijdje wie-kan-het-meeste-geld-uitgeven wordt”, stelt De Ruwe. Die luxe hebben de ontwerpers in spe later ook niet.
Teamleider Piero Witmer van de Toydolls kijkt wat onwennig naar de uitgestalde rupsbandjes, snaarwielen, assen, koppelstukken en inbusboutjes. Het ontwerp bestaat alleen nog op papier. Witmer: ,,We bouwen twee concepten waar we eerst tussen twijfelden. De eerste schuift een ringetje onder de bollen, de tweede is een grijpertje. Zo kunnen voor de show nog even met de grijper bollen van de tegenstander uit het veld werken, nadat we gewonnen hebben.”
Naast de Toydolls wordt de Dexter%s duivelse vulkaandoder tot leven geroepen. Een grote poster van het tekenfilmwetenschappertje Dexter hangt als mascotte op de muur. Dexter kijkt geniepig met een afstandbediening in de hand over de werkplaats. Simone Tertoolen van het Dexter-team hoopt hiermee ‘de tegenstanders nu al te intimideren’. Haar robot moet vijf bollen kunnen opslaan, alvorens hij de tocht naar de vulkaan onderneemt. Ook aan de steile helling is gedacht. ,,Het zwaartepunt ligt erg laag, dus omvallen zal niet snel gebeuren.”
Test
Twee dagen later, nog vijf uur te gaan tot de finale. In de IO-werkplaats klinkt een futuristisch orkest van draaiende wieltjes en met perslucht aangedreven armpjes en hefboompjes. Rogier Hartgring sleutelt aan Dexter%s duivelse vulkaandoder. ,,Na de eerste dag hebben we alles compleet uit elkaar moeten halen. We realiseerden ons te laat dat het bouwpakket zich eigenlijk alleen leent voor rechte hoeken.”
Af en toe kijkt hij met een angstig oog naar de concurrentie. Twee tafels verder is een team al bezig met het decoreren van hun robot. Hun teamnaam Frankie goes to Createch schept hoge verwachtingen. Boudewijn Soetens legt het concept uit: ,,De robot schuift een raster van elastiekjes over de bollen heen om er een stuk of drie tegelijk te pakken. Vervolgens worden de bollen door een gootje naar een slurf geleid die de bol in het gat moet positioneren.”
Frankie goes to Createch kan ook bollen van de tegenstander pakken en apart opslaan van de bollen van de eigen kleur. Soetens: ,,Onze taktiek is om eerst alle bollen van de tegenstander te pakken om vervolgens rustig de eigen bollen op de vulkaan te plaatsen.”
Laatste adem
Zondagavond, zeven uur. De IO-werkplaats is omgetoverd tot een ware arena, compleet met tribunes, dj’s, rook en spotlampen. Tweehonderd toeschouwers zien hoe Frankie goes to Createch op de house-beat van We are the robots wanhopig bollen probeert te bemachtigen. Het elastieken raster stuitert tot groot ongenoegen van de teamleden op de bollen in plaats van dat ze er omheen veren. Hun tegenstander plaats zonder al te veel moeite twee bollen op de vulkaan en gaat door naar de volgende ronde. Exit Frankie goes to Createch.
Het team van Dexter%s duivelse vulkaandoder heeft zich ondanks de waarschuwing van professor de Ruwe toch verkeken op de steile vulkaanhelling. De robot blijft halverwege de vulkaan hangen terwijl de tegenstander driftig de ene bol na de andere plaatst. Vlak voordat de tijd om is gunt de vulkaandoder het publiek nog een mooie stunt: hij blaast zijn laatste adem uit in de vorm van een wolk confetti. ,,Eigenlijk was ik al blij dat hij iets deed”, ontboezemt Simone Tertolen.
Uiteindelijk wint het team van Genüß Stube die met een rad met twee schoepen de bollen razendsnel in bezit neemt. Winnend teamlid Karst Lambers na afloop: ,,Een minuut voor tijd hadden we zelf al twee bollen op de vulkaan geplaatst en bijna alle bollen van de tegenstander te pakken; toen was de wedstrijd eigenlijk al beslist.”
,,Volgens de evaluaties is dit het leukste keuzevak van de opleiding industrieel ontwerpen”, zegt professor Paul de Ruwe om het vijftigtal deelnemers aan de IO-techniekworkshop alvast lekker te maken. De komende week ontwerpen en bouwen de studenten een robot om een ‘vulkaan mee te temmen’, waarmee ze elkaar aan het eind in een knock-outcompetitie te lijf gaan. De robots moeten dan zoveel mogelijk bollen van de eigen kleur op een aantal rokende gaten bovenop een vulkaan plaatsen.
,,De helling van de vulkaan is behoorlijk steil, maar liefst vijfentwintig procent”, licht De Ruwe de opdracht toe. ,,Als je met een auto een helling van twintig procent oprijdt, heb je al het idee dat je recht de hemel ingaat.”
Een aantal sluwe studenten stelt meteen de spelregels op de proef. Mag je de bollen van de tegenstander buiten het speelveld gooien? Mag je de tegenstander blokkeren? De Ruwe kan er wel om lachen. ,,Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de deelnemende robots elkaar met kettingzagen, vlammenwerpers en pikhouwelen te lijf gaan, zoals in het televisieprogramma Robotwars. Maar wat je met de bollen van de tegenstander doet, laat ik geheel aan jullie creativiteit over.”
Rupsbandjes
Vrijdagmiddag staan de teams in de IO-werkplaats in de rij om hun vaste pakket met onderdelen op te halen. Eigen, extra onderdelen aanschaffen is uit den boze. ,,Om ervoor te zorgen dat het geen wedstrijdje wie-kan-het-meeste-geld-uitgeven wordt”, stelt De Ruwe. Die luxe hebben de ontwerpers in spe later ook niet.
Teamleider Piero Witmer van de Toydolls kijkt wat onwennig naar de uitgestalde rupsbandjes, snaarwielen, assen, koppelstukken en inbusboutjes. Het ontwerp bestaat alleen nog op papier. Witmer: ,,We bouwen twee concepten waar we eerst tussen twijfelden. De eerste schuift een ringetje onder de bollen, de tweede is een grijpertje. Zo kunnen voor de show nog even met de grijper bollen van de tegenstander uit het veld werken, nadat we gewonnen hebben.”
Naast de Toydolls wordt de Dexter%s duivelse vulkaandoder tot leven geroepen. Een grote poster van het tekenfilmwetenschappertje Dexter hangt als mascotte op de muur. Dexter kijkt geniepig met een afstandbediening in de hand over de werkplaats. Simone Tertoolen van het Dexter-team hoopt hiermee ‘de tegenstanders nu al te intimideren’. Haar robot moet vijf bollen kunnen opslaan, alvorens hij de tocht naar de vulkaan onderneemt. Ook aan de steile helling is gedacht. ,,Het zwaartepunt ligt erg laag, dus omvallen zal niet snel gebeuren.”
Test
Twee dagen later, nog vijf uur te gaan tot de finale. In de IO-werkplaats klinkt een futuristisch orkest van draaiende wieltjes en met perslucht aangedreven armpjes en hefboompjes. Rogier Hartgring sleutelt aan Dexter%s duivelse vulkaandoder. ,,Na de eerste dag hebben we alles compleet uit elkaar moeten halen. We realiseerden ons te laat dat het bouwpakket zich eigenlijk alleen leent voor rechte hoeken.”
Af en toe kijkt hij met een angstig oog naar de concurrentie. Twee tafels verder is een team al bezig met het decoreren van hun robot. Hun teamnaam Frankie goes to Createch schept hoge verwachtingen. Boudewijn Soetens legt het concept uit: ,,De robot schuift een raster van elastiekjes over de bollen heen om er een stuk of drie tegelijk te pakken. Vervolgens worden de bollen door een gootje naar een slurf geleid die de bol in het gat moet positioneren.”
Frankie goes to Createch kan ook bollen van de tegenstander pakken en apart opslaan van de bollen van de eigen kleur. Soetens: ,,Onze taktiek is om eerst alle bollen van de tegenstander te pakken om vervolgens rustig de eigen bollen op de vulkaan te plaatsen.”
Laatste adem
Zondagavond, zeven uur. De IO-werkplaats is omgetoverd tot een ware arena, compleet met tribunes, dj’s, rook en spotlampen. Tweehonderd toeschouwers zien hoe Frankie goes to Createch op de house-beat van We are the robots wanhopig bollen probeert te bemachtigen. Het elastieken raster stuitert tot groot ongenoegen van de teamleden op de bollen in plaats van dat ze er omheen veren. Hun tegenstander plaats zonder al te veel moeite twee bollen op de vulkaan en gaat door naar de volgende ronde. Exit Frankie goes to Createch.
Het team van Dexter%s duivelse vulkaandoder heeft zich ondanks de waarschuwing van professor de Ruwe toch verkeken op de steile vulkaanhelling. De robot blijft halverwege de vulkaan hangen terwijl de tegenstander driftig de ene bol na de andere plaatst. Vlak voordat de tijd om is gunt de vulkaandoder het publiek nog een mooie stunt: hij blaast zijn laatste adem uit in de vorm van een wolk confetti. ,,Eigenlijk was ik al blij dat hij iets deed”, ontboezemt Simone Tertolen.
Uiteindelijk wint het team van Genüß Stube die met een rad met twee schoepen de bollen razendsnel in bezit neemt. Winnend teamlid Karst Lambers na afloop: ,,Een minuut voor tijd hadden we zelf al twee bollen op de vulkaan geplaatst en bijna alle bollen van de tegenstander te pakken; toen was de wedstrijd eigenlijk al beslist.”
Comments are closed.