Jeroen Visser

Een hond rent als een gek over het strand en lijkt naar de camera toe te komen. De begeleidende stem: ,,Wow! Wat een vette hond is dat zeg. Zo een wil ik er later ook!” Na een fade%out en een fade%in, een drukke winkelstraat in hartje Den Haag. Promo-meiden van Smiths delen gratis proefzakjes uit. Twee tieners komen voor de derde keer langs: ,,Ze hebben het nog steeds niet door!”. Weer later: een oude man schuifelt stapje voor stapje over het Binnenhof.

Afgelopen zondagavond presenteerden de deelnemers van het project ‘open ruimte en massa’, een van de onderdelen van de workshop CO2 hun resultaat van een weekeinde klussen. De opvolger van de vertrouwde workshop ‘object & ruimte’ van i.d en Stylos stond dit jaar in het teken van ‘control‘, ‘alternate‘ en ‘delete‘. De workshop staat in principe open voor deelnemers van alle studierichtingen, maar de meesten komen toch van Bouwkunde en IO.

Aan het begin van het weekeinde krijgen deelnemers het centrale thema voorgeschoteld en een korte inleidende tekst bij hun project. Aan het einde van de workshop presenteren de deelnemers hun interpretatie. Wat precies het resultaat is maakt eigenlijk niet uit; een dans, een film, een knutselwerkje – alles is goed. De bezigheidstherapie is het belangrijkste.

De presentaties worden gekenmerkt door een overvloed aan beeld, geluid en beweging. Wat dat betreft lijkt de nieuwe opzet van ‘object & ruimte’ geen echte trendbreuk te zijn; nog steeds voelen IO’ers en bouwkundestudenten zich het meest op hun gemak als ze iets concreets uit hun handen kunnen laten komen. Wat ook gebleven is, is de vaagheid.

Een voorbeeld is de video van het project ‘CO2050’. Snel gesneden beelden worden geprojecteerd op twee achter elkaar hangende doeken. Ertussen zit een persoon op een stoel. Het geheel wordt begeleid door muziek. Centraal in de video staat een uitleg over het verschil tussen een echte en een virtuele appel; de zittende persoon kan worden beschouwd als een gevangene in de virtuele wereld die zich voor en achter hem afspeelt.

Ondanks de poging van de commissie van i.d’ers en stylosactivo’s om de workshop een bredere basis te geven (ook studenten Industrieel Product Ontwerpen van de Haagse Hogeschool en zelfs een student TN doen mee), blijft het een grote fröbelsessie. Nikki (eerstejaars Bouwkunde): ,,Ik ben erg enthousiast. Hoewel alles mislukt is het leuk om mee te doen met het grafische project. Het is ook knutselen, niet met gebouwen maar met tekst en beeld.”

Een succesnummer was de workshop ‘Object & Ruimte’ altijd al. Hoewel de studieverenigingen de workshop een facelift gaven, hebben ze goed begrepen, dat het studenten IO en Bouwkunde uiteindelijk maar om een ding gaat: creatief met kurk.

.kop CO2

Een tram in Den Haag. Mensen stappen in, de deuren sluiten en de tram trekt op. Even later: het strand van Scheveningen. Een hond rent als een gek over het strand en lijkt naar de camera toe te komen. De begeleidende stem: ,,Wow! Wat een vette hond is dat zeg. Zo een wil ik er later ook!” Na een fade%out en een fade%in, een drukke winkelstraat in hartje Den Haag. Promo-meiden van Smiths delen gratis proefzakjes uit. Twee tieners komen voor de derde keer langs: ,,Ze hebben het nog steeds niet door!”. Weer later: een oude man schuifelt stapje voor stapje over het Binnenhof.

Afgelopen zondagavond presenteerden de deelnemers van het project ‘open ruimte en massa’, een van de onderdelen van de workshop CO2 hun resultaat van een weekeinde klussen. De opvolger van de vertrouwde workshop ‘object & ruimte’ van i.d en Stylos stond dit jaar in het teken van ‘control‘, ‘alternate‘ en ‘delete‘. De workshop staat in principe open voor deelnemers van alle studierichtingen, maar de meesten komen toch van Bouwkunde en IO.

Aan het begin van het weekeinde krijgen deelnemers het centrale thema voorgeschoteld en een korte inleidende tekst bij hun project. Aan het einde van de workshop presenteren de deelnemers hun interpretatie. Wat precies het resultaat is maakt eigenlijk niet uit; een dans, een film, een knutselwerkje – alles is goed. De bezigheidstherapie is het belangrijkste.

De presentaties worden gekenmerkt door een overvloed aan beeld, geluid en beweging. Wat dat betreft lijkt de nieuwe opzet van ‘object & ruimte’ geen echte trendbreuk te zijn; nog steeds voelen IO’ers en bouwkundestudenten zich het meest op hun gemak als ze iets concreets uit hun handen kunnen laten komen. Wat ook gebleven is, is de vaagheid.

Een voorbeeld is de video van het project ‘CO2050’. Snel gesneden beelden worden geprojecteerd op twee achter elkaar hangende doeken. Ertussen zit een persoon op een stoel. Het geheel wordt begeleid door muziek. Centraal in de video staat een uitleg over het verschil tussen een echte en een virtuele appel; de zittende persoon kan worden beschouwd als een gevangene in de virtuele wereld die zich voor en achter hem afspeelt.

Ondanks de poging van de commissie van i.d’ers en stylosactivo’s om de workshop een bredere basis te geven (ook studenten Industrieel Product Ontwerpen van de Haagse Hogeschool en zelfs een student TN doen mee), blijft het een grote fröbelsessie. Nikki (eerstejaars Bouwkunde): ,,Ik ben erg enthousiast. Hoewel alles mislukt is het leuk om mee te doen met het grafische project. Het is ook knutselen, niet met gebouwen maar met tekst en beeld.”

Een succesnummer was de workshop ‘Object & Ruimte’ altijd al. Hoewel de studieverenigingen de workshop een facelift gaven, hebben ze goed begrepen, dat het studenten IO en Bouwkunde uiteindelijk maar om een ding gaat: creatief met kurk.