Fietsen

Het faculteitsbestuur is het zat dat een massieve fietsenklont het trottoir voor het gebouw volledig blokkeert.

,,Het is geen studentje pesten, hoor. Ik leg ze heel netjes in de berm”, verdedigt Chef Interne en Huishoudelijke Zaken H. Drevijn zich. Met een shaggie in de hand staat hij in weer en wind te surveilleren bij de fietsenstalling. ,,Vooral in de spitsuren, zo rond half elf en om half een. Waarom? De details moet je maar aan mijn baas vragen.”

Mevrouw E. van der Leij, Hoofd Facilitair Management bij TB kijkt vanuit haar kamer direct uit op de tijdelijke stalling. Ze vindt dat de omgeving rond ‘haar’ gebouw leefbaar moet blijven. ,,Studenten zetten hun fiets gewoon ergens neer. Sommigen zeggen dat ze maar vijf minuten naar binnen moeten. Of dat hun fiets niet in de weg staat. Maar als er eenmaal één fiets staat, dan denkt de volgende ook dat het mag. Het is een soort domino-effect.”

Sinds het terrein rond de faculteit een bouwput is geworden, is het parkeren van fietsen een topic. ,,Met de oude fietsenstalling hadden we nooit problemen. Maar die lag op de aanrijroute van de studenten. De problemen zijn begonnen toen bleek dat de noodvoorziening niet optimaal was.” Deze ligt ver van de hoofdingang en had bovendien de ingang aan een onlogische kant.

Studenten, toch op zoek naar de plaatsen zo dicht mogelijk bij de ingang, lieten plaatsen buiten de stalling prevaleren: tegen de gevel, tegen boompjes of gewoon met de standaard midden op de stoep. De stoep was onbegaanbaar, terwijl het fietsenhok akelig leeg bleef. Door de ingang van de stalling op verzoek van de facultaire studentenraad te verplaatsen hoopte de faculteit de studenten tegemoet te komen.

Het rondsturen van een mailtje naar alle studenten met daarin het verzoek om de fietsenrekken te gebruiken bleek weinig effectief. ,,Ik kreeg berichten terug met het verwijt dat ik onderscheid maakte tussen medewerkers en studenten”, aldus Van der Leij. ,,Iemand schreef dat ik ook vanuit het perspectief van de student moest denken, ik moest een multi-actorbenadering toepassen, zoals in de studie TB geleerd wordt.”

Uiteindelijk werd besloten tot een actief beleid. Van der Leij: ,,We hebben ook gedacht aan briefjes op de fietsen. Maar ik denk dat dat niet werkt. Dit is misschien een overdreven manier, maar ik denk wel dat het effectief is. Nadat je twee keer je fiets uit het gras gehaald hebt ben je het wel zat.”

Als het nieuwe gebouw klaar is zijn de problemen voorbij. Bij beide ingangen zijn voldoende stallingsmogelijkheden. Dan keert de rust bij TB weer terug.

De fiets van een student Technische Bestuurskunde is alleen in het fietsenhok nog veilig. Sinds ruim een week worden de voertuigen van wildparkeerders met zachte hand in de modder van de berm aan de Jaffalaan gelegd. Het faculteitsbestuur is het zat dat een massieve fietsenklont het trottoir voor het gebouw volledig blokkeert.

,,Het is geen studentje pesten, hoor. Ik leg ze heel netjes in de berm”, verdedigt Chef Interne en Huishoudelijke Zaken H. Drevijn zich. Met een shaggie in de hand staat hij in weer en wind te surveilleren bij de fietsenstalling. ,,Vooral in de spitsuren, zo rond half elf en om half een. Waarom? De details moet je maar aan mijn baas vragen.”

Mevrouw E. van der Leij, Hoofd Facilitair Management bij TB kijkt vanuit haar kamer direct uit op de tijdelijke stalling. Ze vindt dat de omgeving rond ‘haar’ gebouw leefbaar moet blijven. ,,Studenten zetten hun fiets gewoon ergens neer. Sommigen zeggen dat ze maar vijf minuten naar binnen moeten. Of dat hun fiets niet in de weg staat. Maar als er eenmaal één fiets staat, dan denkt de volgende ook dat het mag. Het is een soort domino-effect.”

Sinds het terrein rond de faculteit een bouwput is geworden, is het parkeren van fietsen een topic. ,,Met de oude fietsenstalling hadden we nooit problemen. Maar die lag op de aanrijroute van de studenten. De problemen zijn begonnen toen bleek dat de noodvoorziening niet optimaal was.” Deze ligt ver van de hoofdingang en had bovendien de ingang aan een onlogische kant.

Studenten, toch op zoek naar de plaatsen zo dicht mogelijk bij de ingang, lieten plaatsen buiten de stalling prevaleren: tegen de gevel, tegen boompjes of gewoon met de standaard midden op de stoep. De stoep was onbegaanbaar, terwijl het fietsenhok akelig leeg bleef. Door de ingang van de stalling op verzoek van de facultaire studentenraad te verplaatsen hoopte de faculteit de studenten tegemoet te komen.

Het rondsturen van een mailtje naar alle studenten met daarin het verzoek om de fietsenrekken te gebruiken bleek weinig effectief. ,,Ik kreeg berichten terug met het verwijt dat ik onderscheid maakte tussen medewerkers en studenten”, aldus Van der Leij. ,,Iemand schreef dat ik ook vanuit het perspectief van de student moest denken, ik moest een multi-actorbenadering toepassen, zoals in de studie TB geleerd wordt.”

Uiteindelijk werd besloten tot een actief beleid. Van der Leij: ,,We hebben ook gedacht aan briefjes op de fietsen. Maar ik denk dat dat niet werkt. Dit is misschien een overdreven manier, maar ik denk wel dat het effectief is. Nadat je twee keer je fiets uit het gras gehaald hebt ben je het wel zat.”

Als het nieuwe gebouw klaar is zijn de problemen voorbij. Bij beide ingangen zijn voldoende stallingsmogelijkheden. Dan keert de rust bij TB weer terug.