Je moet je hart volgen. En je moet het nú doen.

Nauwelijks anderhalf jaar later heeft Kane een vast platencontract bij BMG. Hun singles ‘Where Do I Go Now’ en ‘Damn Those Eyes’ hebben beide nummer één gestaan in de cyber top 50 en vliegen dagelijks via verschillende radiozenders de ether in. De CD ‘As Long As You Want This’ kwam eind januari uit, is nu al bijna goud en staat op dit moment op de eerste plaats in de Album top 100. Boven Marco Borsato, boven Metallica en boven Anouk.

Woesthoff (27) heeft geen eenduidige verklaring voor de stroomversnelling van hun succes. ,,Als er een formule zou zijn waarmee een bandje door kan breken…. Hier is mijn theorie: als je mensen hebt met verschillende ambities en verschillende talenten, gaat het geheid fout. Dat geldt ook voor bouwkunde. Waarom wordt er in de eerste jaren zoveel gekloot bij het ontwerpen? Omdat iedereen wat anders wil.”

In 1992 verhuisde hij vanuit Gorkum naar Den Haag om in Delft civiele techniek te studeren. Dat ging hem iets te heftig van start. Halverwege het eerste jaar stapte hij over naar bouwkunde. ,,Van wiskunde D in het kwadraat en alleen maar studeren op civiel naar mijn eerste les op bouwkunde. Ik zal het nooit vergeten, we gingen kleien.”

In zijn tweede jaar bedacht hij met een paar vrienden het plan om een strandtent op Scheveningen te openen. Vanaf dat moment werd het schipperen. Van maart tot en met september werkte hij in zijn strandtent, van oktober tot maart studeerde hij bouwkunde. ,,Ik wil gewoon doen wat ik leuk vind”, aldus Woesthoff, ,,Maar niet was het met me eens. Mijn ouders bijvoorbeeld, die wilden dat ik bleef studeren. Maar ik geloof in het moment, en de mogelijkheden van het moment. Ik leef niet volgens het model.”

Ondanks de strandtent en de vele bandjes waarin hij al eerder speelde wierp ook zijn studie vruchten af. Hij ontwierp een huis voor de ouders van zijn toenmalige vriendin dat ondertussen echt gebouwd is, vond in bouwkunde zijn ideale combinatie tussen creativiteit en techniek en haalde bijna de eindstreep. ,,Ik heb mijn tweede peiling al gehad”, lacht hij, ,,en ik zou afgelopen augustus misschien al zijn afgestudeerd. Maar toen ging de single ‘Where Do I Go Now’ ineens als een speer en kregen wij de kans om er vol voor te gaan. Dat hebben we toen gedaan.”

Gek

Studie en strandtent maakten plaats voor het grote succes. Spijt van deze radicale keuze heeft hij absoluut niet: ,,Dat is eigenlijk het grootste verschil. Niet meer alledrie naastelkaar, maar een honderdprocent keuze voor de band. Dit is nu wat ik doe, dit is wat ik ben. Een halfjaar geleden werd ik door iedereen voor gek verklaard. Zoiets doe je niet vlak voor je afstuderen. Onze maatschappij zegt: zorg eerst dat je een vangnet hebt. Ga eerst studeren. Maar ze zou juist moeten zeggen: ga eerst uitzoeken wat je echt wilt en ga dat doen. Veel vrienden die al zijn afgestudeerd zijn er nog steeds niet uit. Jarenlang gestudeerd, maar niet weten waarom. Je moet je hart volgen. En je moet het nú doen.”

Naast lead vocalist en gitarist is Woesthoff schrijver van bijna alle teksten voor de Zuid-Hollandse band. Hij verzon ook de naam, oorspronkelijk ‘Citizen Kane’ naar de film van Orson Welles, maar toen bleek dat in Zweden al een band met die naam bestond werd het kortweg ‘Kane’. Zonder verwijzing of diepere betekenis. Woesthoff: ,,Ik hoorde die naam op de radio en vond hem goed klinken.”

Ook zijn songteksten hoeven volgens Woesthoff niet altijd diep te gaan. De tekst voor ‘I Will Keep My Head Down’, komend voorjaar Kane’s derde single, schreef hij na het overlijden van een goede vriend, die enkele uren daarvoor nog bij hem was geweest. ,,Een heel heftig liedje, met een zware tekst”, aldus Woesthoff. ,,De tekst van het nummer ‘Hands’ is veel simpeler, maar klinkt heel goed. Heeft iets diepgang omdat het over iets heel zwaars gaat, of kan iets dat op de vlakte lijkt ook heel diep gaan? Daar ben ik nog niet over uit.”

Maaiveld

Met het succes komt ook de kritiek. Kane zou op de door voorgangster en vriendin Anouk gebaande weg wel heel makkelijk de juiste kanalen hebben gevonden om door te breken. Die kritiek wijst Woesthoff van de hand. ,,Wij zijn niet achter een platenmaatschappij aangegaan, zij hebben ons opgezocht. Ik zou het voor een ander bandje juist kicken vinden als het succes heeft. Tien jaar ploeteren in heel veel bandjes, geloof me maar, wij zijn er ook geweest. Het gaat ons om de lol in de muziek? Maar alles wat boven het maaiveld uitsteekt moet worden platgeschopt. Nou, wij kunnen ook schoppen, en we lachen toch wel.”

Ook de muziek van Kane ligt onder vuur. Is Kane meer dan een Nederlandse variant op Pearl Jam, zoals boze tongen beweren? ,,Tja, ik kan me daar druk over gaan maken”, begint Woesthoff, ,,maar ik weet ook wel dat we in hetzelfde genre zitten. Je hebt het hokje gitaarrock, of grungerock, en daarin zitten bands als Pearl Jam, Creed, en Kane. Maar ik durf te wedden dat als je een Pearl Jam fan vraagt of wij hetzelfde zijn, dat hij dat ontkent. Het is een volkomen andere sound, en andere muziekopbouw.”

Ook ontkent hij dat Kane bewust voor deze succesformule gekozen zou hebben. ,,Muziek maken is toch geen keuze? Okee, Vengaboys, dat is een keuze, een georganiseerd concept. Maar muziek komt uit jezelf. En een goed liedje is een goed liedje. Niemand gaat mij vertellen dat het niet goed is omdat het niet vernieuwend is, dan ga ik lachen. Het is eigenlijk net als bij architectuur. Je leert een heleboel over gebouwen en andere architecten, en met die kennis ga je zelf iets nieuws maken, wat er nog niet staat. Dat je het zelf maakt, is wat ik er vernieuwend aan vind.”

De ster van Kane lijkt voorlopig nog niet te zakken. Dit voorjaar brengen ze hun derde singel uit, in de zomer staan ze op vele festivals, optredens in Paradiso worden al voor daarna gepland en in het najaar wordt hun CD ook in het buitenland uitgebracht. ,,Het bandje bestaat pas net, we zijn ons nog aan het ontwikkelen. Het gaat allemaal erg snel, de toekomst is eigenlijk nog een zwart gat. We gaan naar het buitenland, dat klinkt fanatastisch, maar we weten echt niet wat dat inhoudt. Misschien is er wel niets aan.”

Ooit wil Westhoeff zijn studie nog afronden, al was het alleen maar om een punt te zetten achter iets waar hij zolang mee bezig is geweest. Maar in bouwkunde ziet hij op dit moment niet zijn toekomst: ,,Wat ik nu doe, is waarin ik het meest gelukkig ben, dus wil ik hierin verder. Bouwkunde? Ja, het bouwkundefeest, daar zou ik wel een keer willen spelen. Ik denk dat ik dan wel een binnenpretje heb.”

Morgenavond, 25 februari, treedt Kane op in Plan C in Rotterdam.

Nauwelijks anderhalf jaar later heeft Kane een vast platencontract bij BMG. Hun singles ‘Where Do I Go Now’ en ‘Damn Those Eyes’ hebben beide nummer één gestaan in de cyber top 50 en vliegen dagelijks via verschillende radiozenders de ether in. De CD ‘As Long As You Want This’ kwam eind januari uit, is nu al bijna goud en staat op dit moment op de eerste plaats in de Album top 100. Boven Marco Borsato, boven Metallica en boven Anouk.

Woesthoff (27) heeft geen eenduidige verklaring voor de stroomversnelling van hun succes. ,,Als er een formule zou zijn waarmee een bandje door kan breken…. Hier is mijn theorie: als je mensen hebt met verschillende ambities en verschillende talenten, gaat het geheid fout. Dat geldt ook voor bouwkunde. Waarom wordt er in de eerste jaren zoveel gekloot bij het ontwerpen? Omdat iedereen wat anders wil.”

In 1992 verhuisde hij vanuit Gorkum naar Den Haag om in Delft civiele techniek te studeren. Dat ging hem iets te heftig van start. Halverwege het eerste jaar stapte hij over naar bouwkunde. ,,Van wiskunde D in het kwadraat en alleen maar studeren op civiel naar mijn eerste les op bouwkunde. Ik zal het nooit vergeten, we gingen kleien.”

In zijn tweede jaar bedacht hij met een paar vrienden het plan om een strandtent op Scheveningen te openen. Vanaf dat moment werd het schipperen. Van maart tot en met september werkte hij in zijn strandtent, van oktober tot maart studeerde hij bouwkunde. ,,Ik wil gewoon doen wat ik leuk vind”, aldus Woesthoff, ,,Maar niet was het met me eens. Mijn ouders bijvoorbeeld, die wilden dat ik bleef studeren. Maar ik geloof in het moment, en de mogelijkheden van het moment. Ik leef niet volgens het model.”

Ondanks de strandtent en de vele bandjes waarin hij al eerder speelde wierp ook zijn studie vruchten af. Hij ontwierp een huis voor de ouders van zijn toenmalige vriendin dat ondertussen echt gebouwd is, vond in bouwkunde zijn ideale combinatie tussen creativiteit en techniek en haalde bijna de eindstreep. ,,Ik heb mijn tweede peiling al gehad”, lacht hij, ,,en ik zou afgelopen augustus misschien al zijn afgestudeerd. Maar toen ging de single ‘Where Do I Go Now’ ineens als een speer en kregen wij de kans om er vol voor te gaan. Dat hebben we toen gedaan.”

Gek

Studie en strandtent maakten plaats voor het grote succes. Spijt van deze radicale keuze heeft hij absoluut niet: ,,Dat is eigenlijk het grootste verschil. Niet meer alledrie naastelkaar, maar een honderdprocent keuze voor de band. Dit is nu wat ik doe, dit is wat ik ben. Een halfjaar geleden werd ik door iedereen voor gek verklaard. Zoiets doe je niet vlak voor je afstuderen. Onze maatschappij zegt: zorg eerst dat je een vangnet hebt. Ga eerst studeren. Maar ze zou juist moeten zeggen: ga eerst uitzoeken wat je echt wilt en ga dat doen. Veel vrienden die al zijn afgestudeerd zijn er nog steeds niet uit. Jarenlang gestudeerd, maar niet weten waarom. Je moet je hart volgen. En je moet het nú doen.”

Naast lead vocalist en gitarist is Woesthoff schrijver van bijna alle teksten voor de Zuid-Hollandse band. Hij verzon ook de naam, oorspronkelijk ‘Citizen Kane’ naar de film van Orson Welles, maar toen bleek dat in Zweden al een band met die naam bestond werd het kortweg ‘Kane’. Zonder verwijzing of diepere betekenis. Woesthoff: ,,Ik hoorde die naam op de radio en vond hem goed klinken.”

Ook zijn songteksten hoeven volgens Woesthoff niet altijd diep te gaan. De tekst voor ‘I Will Keep My Head Down’, komend voorjaar Kane’s derde single, schreef hij na het overlijden van een goede vriend, die enkele uren daarvoor nog bij hem was geweest. ,,Een heel heftig liedje, met een zware tekst”, aldus Woesthoff. ,,De tekst van het nummer ‘Hands’ is veel simpeler, maar klinkt heel goed. Heeft iets diepgang omdat het over iets heel zwaars gaat, of kan iets dat op de vlakte lijkt ook heel diep gaan? Daar ben ik nog niet over uit.”

Maaiveld

Met het succes komt ook de kritiek. Kane zou op de door voorgangster en vriendin Anouk gebaande weg wel heel makkelijk de juiste kanalen hebben gevonden om door te breken. Die kritiek wijst Woesthoff van de hand. ,,Wij zijn niet achter een platenmaatschappij aangegaan, zij hebben ons opgezocht. Ik zou het voor een ander bandje juist kicken vinden als het succes heeft. Tien jaar ploeteren in heel veel bandjes, geloof me maar, wij zijn er ook geweest. Het gaat ons om de lol in de muziek? Maar alles wat boven het maaiveld uitsteekt moet worden platgeschopt. Nou, wij kunnen ook schoppen, en we lachen toch wel.”

Ook de muziek van Kane ligt onder vuur. Is Kane meer dan een Nederlandse variant op Pearl Jam, zoals boze tongen beweren? ,,Tja, ik kan me daar druk over gaan maken”, begint Woesthoff, ,,maar ik weet ook wel dat we in hetzelfde genre zitten. Je hebt het hokje gitaarrock, of grungerock, en daarin zitten bands als Pearl Jam, Creed, en Kane. Maar ik durf te wedden dat als je een Pearl Jam fan vraagt of wij hetzelfde zijn, dat hij dat ontkent. Het is een volkomen andere sound, en andere muziekopbouw.”

Ook ontkent hij dat Kane bewust voor deze succesformule gekozen zou hebben. ,,Muziek maken is toch geen keuze? Okee, Vengaboys, dat is een keuze, een georganiseerd concept. Maar muziek komt uit jezelf. En een goed liedje is een goed liedje. Niemand gaat mij vertellen dat het niet goed is omdat het niet vernieuwend is, dan ga ik lachen. Het is eigenlijk net als bij architectuur. Je leert een heleboel over gebouwen en andere architecten, en met die kennis ga je zelf iets nieuws maken, wat er nog niet staat. Dat je het zelf maakt, is wat ik er vernieuwend aan vind.”

De ster van Kane lijkt voorlopig nog niet te zakken. Dit voorjaar brengen ze hun derde singel uit, in de zomer staan ze op vele festivals, optredens in Paradiso worden al voor daarna gepland en in het najaar wordt hun CD ook in het buitenland uitgebracht. ,,Het bandje bestaat pas net, we zijn ons nog aan het ontwikkelen. Het gaat allemaal erg snel, de toekomst is eigenlijk nog een zwart gat. We gaan naar het buitenland, dat klinkt fanatastisch, maar we weten echt niet wat dat inhoudt. Misschien is er wel niets aan.”

Ooit wil Westhoeff zijn studie nog afronden, al was het alleen maar om een punt te zetten achter iets waar hij zolang mee bezig is geweest. Maar in bouwkunde ziet hij op dit moment niet zijn toekomst: ,,Wat ik nu doe, is waarin ik het meest gelukkig ben, dus wil ik hierin verder. Bouwkunde? Ja, het bouwkundefeest, daar zou ik wel een keer willen spelen. Ik denk dat ik dan wel een binnenpretje heb.”

Morgenavond, 25 februari, treedt Kane op in Plan C in Rotterdam.