Hoog doe-het-zelf-gehalte

Er zaten voornamelijk ouders met kinderen.”

Mondeel: ,,We waren of te oud, of te jong, vergeleken met de rest van het publiek. In het stuk kwamen veel clichés voor. Het was heel laagdrempelig en er was weinig diepgang.”

Keulen: ,,Maar wel heel leuk. Je zag duidelijk dat de kinderen die in het stuk speelden er erg veel plezier in hadden. Er speelden ook vier of vijf volwassenen mee. De voorstelling had een hoog doe-het-zelf-gehalte. Kostuums en decors waren allemaal zelf gemaakt.”

Mondeel: ,,En ze zijn bijvoorbeeld ook hun eigen roadies.”

Keulen: ,,Het was heel sterk een strijd tussen goed en slecht op het podium. Het publiek in de zaal leeft mee. Dan roept een slechterik dat hij niet slecht is, waarop een kind uit het publiek direct gilt: ‘Jawel’.”

Mondeel: ,,Het is net als bij een poppenkast.”

Keulen: ,,Het stuk is heel afwisselend. Er gebeurt heel veel op het podium zodat de kinderen hun aandacht niet verliezen. Er spelen ook een stuk of vier light characters mee: grappige personages die steeds terugkeren.”

Mondeel: ,,Het stuk gaat over Mozart die zijn laatste opera schrijft, vlak voordat hij doodgaat. Hij moet het stuk in twee uur afhebben, en zo lang duurt de voorstelling ook. De opera die hij schrijft wordt tegelijkertijd ook op het toneel opgevoerd.”

Keulen: ,,Mozart wordt achtervolgd door schuldeisers en levende borstbeelden van beroemde componisten en een borstbeeld van zijn vader. De borstbeelden geven commentaar op alles wat er gebeurt, en sluiten bovendien een weddenschap met elkaar of het Mozart gaat lukken om de opera in twee uur af te krijgen.”

Mondeel: ,,De zang in de operastukken is heel mooi. Kinderen van hooguit vijftien die heel goed zingen. Prachtig. Het mooie is, dat op deze manier zware operamuziek ook voor kinderen toegankelijk wordt gemaakt.”

Keulen: ,,De prins kreeg al heel vroeg in de voorstelling een toverfluit aangeboden, waardoor hij onschendbaar werd. Toch vroegen we ons de gehele voorstelling af of dit een bekende opera was, of dat hij door de tekstschrijver van het jeugdtheater was bedacht. Pas op het laatst bedachten we dat het natuurlijk over ‘Die Zauberflöte’ ging.”

Mondeel: ,,Het was een leuke avond, maar ik zou er niet zo snel nog een keer heengaan.”

Keulen: ,,Ik heb het idee dat andere voorstellingen van het jeugdtheater ongeveer hetzelfde zijn. Maar ik zou er zeker nog een keer met mijn eigen kinderen naartoe gaan.”

Herman Mondeel en Noel Keulen zagen in Jeugdtheater Hofplein in Rotterdam de voorstelling “De droom van Mozart”. Jeugdamusement of ook geschikt voor studenten?

Keulen: ,,Je merkte duidelijk dat het een jeugdvoorstelling was. Er zaten voornamelijk ouders met kinderen.”

Mondeel: ,,We waren of te oud, of te jong, vergeleken met de rest van het publiek. In het stuk kwamen veel clichés voor. Het was heel laagdrempelig en er was weinig diepgang.”

Keulen: ,,Maar wel heel leuk. Je zag duidelijk dat de kinderen die in het stuk speelden er erg veel plezier in hadden. Er speelden ook vier of vijf volwassenen mee. De voorstelling had een hoog doe-het-zelf-gehalte. Kostuums en decors waren allemaal zelf gemaakt.”

Mondeel: ,,En ze zijn bijvoorbeeld ook hun eigen roadies.”

Keulen: ,,Het was heel sterk een strijd tussen goed en slecht op het podium. Het publiek in de zaal leeft mee. Dan roept een slechterik dat hij niet slecht is, waarop een kind uit het publiek direct gilt: ‘Jawel’.”

Mondeel: ,,Het is net als bij een poppenkast.”

Keulen: ,,Het stuk is heel afwisselend. Er gebeurt heel veel op het podium zodat de kinderen hun aandacht niet verliezen. Er spelen ook een stuk of vier light characters mee: grappige personages die steeds terugkeren.”

Mondeel: ,,Het stuk gaat over Mozart die zijn laatste opera schrijft, vlak voordat hij doodgaat. Hij moet het stuk in twee uur afhebben, en zo lang duurt de voorstelling ook. De opera die hij schrijft wordt tegelijkertijd ook op het toneel opgevoerd.”

Keulen: ,,Mozart wordt achtervolgd door schuldeisers en levende borstbeelden van beroemde componisten en een borstbeeld van zijn vader. De borstbeelden geven commentaar op alles wat er gebeurt, en sluiten bovendien een weddenschap met elkaar of het Mozart gaat lukken om de opera in twee uur af te krijgen.”

Mondeel: ,,De zang in de operastukken is heel mooi. Kinderen van hooguit vijftien die heel goed zingen. Prachtig. Het mooie is, dat op deze manier zware operamuziek ook voor kinderen toegankelijk wordt gemaakt.”

Keulen: ,,De prins kreeg al heel vroeg in de voorstelling een toverfluit aangeboden, waardoor hij onschendbaar werd. Toch vroegen we ons de gehele voorstelling af of dit een bekende opera was, of dat hij door de tekstschrijver van het jeugdtheater was bedacht. Pas op het laatst bedachten we dat het natuurlijk over ‘Die Zauberflöte’ ging.”

Mondeel: ,,Het was een leuke avond, maar ik zou er niet zo snel nog een keer heengaan.”

Keulen: ,,Ik heb het idee dat andere voorstellingen van het jeugdtheater ongeveer hetzelfde zijn. Maar ik zou er zeker nog een keer met mijn eigen kinderen naartoe gaan.”