Iedere band zijn eigen tent

Inclusief podium en installaties is een vrij vloeroppervlak van negenhonderd vierkante meter noodzakelijk. De tent moet snel op- en af te bouwen zijn en geen belemmerende constructies hebben in het zichtvlak van het publiek.

Voor civieler Erwin van Langeveld genoeg reden om een tussenmaatje te ontwerpen. Het idee voor de speciale tent komt van tentenverhuurder Frank van Ham. Een vereiste was dat de tent gebouwd moet zijn als een tijdelijke voorgespannen membraanconstructie. Voorbeelden van zulke constructies zijn het dak van het Olympisch Stadion in München en de Millennium Dome in Londen.

,,Bij een normale circustent is het tentdoek gedrapeerd over het frame”, legt Van Langeveld uit. ,,De krachten op de tent worden door het doek afgedragen aan het frame. Het doek doet zelf niet mee aan de krachtsafdracht.” Het gevolg hiervan is bekend: als het waait klappert het tentdoek. Aan de ene kant staat het doek bol, aan de andere kant hol.

Bij een voorgespannen membraanconstructie wordt het doek gespannen over het frame en is daardoor altijd gekromd, het liefst in twee richtingen. ,,Bij een kromming in twee richtingen is het doek vormvast. Als het dan waait en de wind draait, zal het doek nauwelijks van vorm veranderen”, aldus de zevendejaars civieler.

Probleempje

Van Langeveld ontwikkelde de tent bij Tentech, een tweemansbedrijfje dat huist in het Stevin 4-laboratorium van Civiele Techniek. ,,De compagnons van Tentech zijn oud TU-studenten. Ze zijn gespecialiseerd in het ontwerpen en uitrekenen van membraanconstructies”, aldus de afstudeerder. ,,Bovendien zijn ze de enige in Nederland die dit doen.”

Van Langeveld rekende vijf ontwerpen door met gebruik van het computerprogramma Easy. ,,Het definitieve ontwerp heeft nog een klein probleempje”, zegt hij. ,,In grote vlakken is het namelijk moeilijker een kromming te krijgen.” Dit is ook het geval met Van Langevelds ontwerp. ,,Maar het is een esthetisch veel mooier ontwerp dan de andere”, vindt hij. ,,Ook is het goedkoper en makkelijker te bouwen, doordat er minder constructiedelen nodig zijn.”

De civieler was van plan voor de vakantie af te studeren, maar dat lukte om organisatorische redenen niet. Het eindpraatje werd over de vakantie getild. In de extra tijd heeft Van Langeveld zich nuttig gemaakt: in het laboratorium staat inmiddels een schaalmodel van zijn definitieve ontwerp. Het ontwerp heeft een rood doek op een gesoldeerd frame en een groene bodemplaat, waar het doek aan vastzit. Zelfs in het model staat het doek strak gespannen.

Van Langeveld heeft aan de bouw veel plezier beleefd. ,,Ik had stofnodig die aan twee zijden evenveel rek heeft. De stof die ik had gekocht, bleek niet te voldoen. De man van de werkplaats die me hielp, heeft vervolgens zijn vrouw gebeld om te vragen of ze nog een stukje stof kon kopen. Dat kon en we zijn meteen naar haar toe gereden”, aldus de modelbouwer.

Van Langeveld wilde zijn afstudeerprofessor met het model verrassen tijdens zijn eindpresentatie, maar dat mislukte: de professor was toevallig aanwezig op een beurs waar de maquette werd getoond.

,,Ooit hoop ik een concert te kunnen bezoeken in mijn eigen festivaltent”, zegt Van Langeveld. Die kans zit er wel in. ,,Tentenverhuurder Van Ham was nog steeds geïnteresseerd. Binnenkort gaan we erover praten.”

Nederlandse popgroepen trekken gemiddeld zo’n vijftienhonderd tot tweeduizend bezoekers. De huidige festivaltenten zijn veel te groot of juist veel te klein voor optredens van Nederlandse bands. Inclusief podium en installaties is een vrij vloeroppervlak van negenhonderd vierkante meter noodzakelijk. De tent moet snel op- en af te bouwen zijn en geen belemmerende constructies hebben in het zichtvlak van het publiek.

Voor civieler Erwin van Langeveld genoeg reden om een tussenmaatje te ontwerpen. Het idee voor de speciale tent komt van tentenverhuurder Frank van Ham. Een vereiste was dat de tent gebouwd moet zijn als een tijdelijke voorgespannen membraanconstructie. Voorbeelden van zulke constructies zijn het dak van het Olympisch Stadion in München en de Millennium Dome in Londen.

,,Bij een normale circustent is het tentdoek gedrapeerd over het frame”, legt Van Langeveld uit. ,,De krachten op de tent worden door het doek afgedragen aan het frame. Het doek doet zelf niet mee aan de krachtsafdracht.” Het gevolg hiervan is bekend: als het waait klappert het tentdoek. Aan de ene kant staat het doek bol, aan de andere kant hol.

Bij een voorgespannen membraanconstructie wordt het doek gespannen over het frame en is daardoor altijd gekromd, het liefst in twee richtingen. ,,Bij een kromming in twee richtingen is het doek vormvast. Als het dan waait en de wind draait, zal het doek nauwelijks van vorm veranderen”, aldus de zevendejaars civieler.

Probleempje

Van Langeveld ontwikkelde de tent bij Tentech, een tweemansbedrijfje dat huist in het Stevin 4-laboratorium van Civiele Techniek. ,,De compagnons van Tentech zijn oud TU-studenten. Ze zijn gespecialiseerd in het ontwerpen en uitrekenen van membraanconstructies”, aldus de afstudeerder. ,,Bovendien zijn ze de enige in Nederland die dit doen.”

Van Langeveld rekende vijf ontwerpen door met gebruik van het computerprogramma Easy. ,,Het definitieve ontwerp heeft nog een klein probleempje”, zegt hij. ,,In grote vlakken is het namelijk moeilijker een kromming te krijgen.” Dit is ook het geval met Van Langevelds ontwerp. ,,Maar het is een esthetisch veel mooier ontwerp dan de andere”, vindt hij. ,,Ook is het goedkoper en makkelijker te bouwen, doordat er minder constructiedelen nodig zijn.”

De civieler was van plan voor de vakantie af te studeren, maar dat lukte om organisatorische redenen niet. Het eindpraatje werd over de vakantie getild. In de extra tijd heeft Van Langeveld zich nuttig gemaakt: in het laboratorium staat inmiddels een schaalmodel van zijn definitieve ontwerp. Het ontwerp heeft een rood doek op een gesoldeerd frame en een groene bodemplaat, waar het doek aan vastzit. Zelfs in het model staat het doek strak gespannen.

Van Langeveld heeft aan de bouw veel plezier beleefd. ,,Ik had stofnodig die aan twee zijden evenveel rek heeft. De stof die ik had gekocht, bleek niet te voldoen. De man van de werkplaats die me hielp, heeft vervolgens zijn vrouw gebeld om te vragen of ze nog een stukje stof kon kopen. Dat kon en we zijn meteen naar haar toe gereden”, aldus de modelbouwer.

Van Langeveld wilde zijn afstudeerprofessor met het model verrassen tijdens zijn eindpresentatie, maar dat mislukte: de professor was toevallig aanwezig op een beurs waar de maquette werd getoond.

,,Ooit hoop ik een concert te kunnen bezoeken in mijn eigen festivaltent”, zegt Van Langeveld. Die kans zit er wel in. ,,Tentenverhuurder Van Ham was nog steeds geïnteresseerd. Binnenkort gaan we erover praten.”