IO-student Martijn Pater verblijft voor zijn afstuderen voor een periode van drie maanden in Hong Kong bij IO-student Martijn Pater verblijft voor zijn afstuderen voor een periode van drie maanden in Hong Kong bij Philips Design.
Delen
br />
Hong Kong is een fascinerende stad. Een kruising tussen Blade Runner en Manhattan. Er is weinig waar je aan merkt dat het een Engelse kolonie is geweest. Het aantal Chinezen dat de stad bevolkt is namelijk overweldigend en het aantal Gweilo’s (buitenlanders, letterlijk: spoken) valt daarbij geheel in het niet. Desalniettemin wordt het uitgaansleven redelijk gedomineerd door emigranten, ook wel expats genoemd.
Het uitgaan is een feest. Elke werkdag kent een happy hour van vier tot negen uur. Iedereen gaat dan naar Lan Kwai Fong, drie aflopende straatjes met een Mediterraan karakter met fijne barretjes en clubs, bevolkt door expats, hippe Chinezen en nog hippere ABC’s (American Born Chinese).
De Chinezen in Hong Kong zijn simpelweg bot en ongemanierd. Daar staan ze ook bekend om. Het beste voorbeeld hiervan is misschien wel de complete egotrip van de gemiddelde Chinees wanneer hij of zij over straat loopt. Een Honkie gelooft namelijk heilig in de kortste weg van A naar B. In het begin ontweek ik, maar op een gegeven moment ging ik in de aanval. Dat helpt dus niet. Nu doe ik net als zij.
In de stad heerst een ongeëvenaarde materialistische cultuur. Iedereen werkt hier ongezond hard. Alles draait om geld en bezittingen. Wel een mooie afzetmarkt overigens. Daarnaast leven mensen in kleine hokjes boven op elkaar. Deze combinatie zorgt vooral voor veel chagrijn, heb ik het idee. In het begin woonde ik zelf middenin het centrum, in Kowloon, in een hok van een paar vierkante meter met een tl-balk en een raggende airco. Nu woon ik in Mid-Levels, een expat area op een bergflank, iets wat ik beter kan waarderen. Gelukkig is er buiten de stad, wel op Hong Kong’s grondgebied, wonderschone natuur te verkennen met een bijzondere kust en fijne stranden. Dat feit maakt Hong Kong draaglijk. Mainland China, zoals ze het hier noemen, leeft nog in de vorige eeuw, zo kon ik ook zelf zien toen ik een Philips fabriek bezocht.
Hong Kong is een compacte dikke taart met alle smaken die je kunt bedenken. Ik vind hem lekker.
IO-student Martijn Pater verblijft voor zijn afstuderen voor een periode van drie maanden in Hong Kong bij Philips Design.
Hong Kong is een fascinerende stad. Een kruising tussen Blade Runner en Manhattan. Er is weinig waar je aan merkt dat het een Engelse kolonie is geweest. Het aantal Chinezen dat de stad bevolkt is namelijk overweldigend en het aantal Gweilo’s (buitenlanders, letterlijk: spoken) valt daarbij geheel in het niet. Desalniettemin wordt het uitgaansleven redelijk gedomineerd door emigranten, ook wel expats genoemd.
Het uitgaan is een feest. Elke werkdag kent een happy hour van vier tot negen uur. Iedereen gaat dan naar Lan Kwai Fong, drie aflopende straatjes met een Mediterraan karakter met fijne barretjes en clubs, bevolkt door expats, hippe Chinezen en nog hippere ABC’s (American Born Chinese).
De Chinezen in Hong Kong zijn simpelweg bot en ongemanierd. Daar staan ze ook bekend om. Het beste voorbeeld hiervan is misschien wel de complete egotrip van de gemiddelde Chinees wanneer hij of zij over straat loopt. Een Honkie gelooft namelijk heilig in de kortste weg van A naar B. In het begin ontweek ik, maar op een gegeven moment ging ik in de aanval. Dat helpt dus niet. Nu doe ik net als zij.
In de stad heerst een ongeëvenaarde materialistische cultuur. Iedereen werkt hier ongezond hard. Alles draait om geld en bezittingen. Wel een mooie afzetmarkt overigens. Daarnaast leven mensen in kleine hokjes boven op elkaar. Deze combinatie zorgt vooral voor veel chagrijn, heb ik het idee. In het begin woonde ik zelf middenin het centrum, in Kowloon, in een hok van een paar vierkante meter met een tl-balk en een raggende airco. Nu woon ik in Mid-Levels, een expat area op een bergflank, iets wat ik beter kan waarderen. Gelukkig is er buiten de stad, wel op Hong Kong’s grondgebied, wonderschone natuur te verkennen met een bijzondere kust en fijne stranden. Dat feit maakt Hong Kong draaglijk. Mainland China, zoals ze het hier noemen, leeft nog in de vorige eeuw, zo kon ik ook zelf zien toen ik een Philips fabriek bezocht.
Hong Kong is een compacte dikke taart met alle smaken die je kunt bedenken. Ik vind hem lekker.
Comments are closed.