‘Eigenlijk best gezellig, die gemeenteraad’

Student werktuigbouwkunde Christiaan Mooiweer betitelt het stadhuis als ‘het gaafste kantoor van Nederland’ en die uitspraak is niet uit de lucht gegrepen. Zeven statige trappen in het oudste gedeelte van het monumentale pand scheiden de begane grond van de fractiekamer van STIP. De zolderkamer waar de jongerenpartij is gevestigd doet sterk denken aan een studentenkamertje. Twee computers op twee bureaus en een rode bank vullen de kamer volledig. Niet erg ruim dus. ,,Maar je zit hier toch meestal in je eentje te werken,” zegt het kersverse raadslid Mooiweer. ,,En we hebben op ons balkonnetje het mooiste uitzicht in Delft.” Scheidend raadslid Kleine nuanceert de weelde waarin STIP zich zou bevinden. ,,In de winter is het hier behoorlijk fris, we hebben niet echt een goede isolering.”

De jongste bestuurders van Delft (‘we zijn géén ambtenaren’) zijn te klassificeren als politieke dieren. ,,We hadden altijd al interesse in de politiek”, spreekt Kleine voor beide. ,,Ja”, vervolgt Mooiweer, ,,en met STIP had ik de mogelijkheid om redelijk ontspannen kennis te maken met de politiek.” ,,Het was een baan buiten de studentenwereld”, motiveert Kleine zijn beslissing politiek actief te worden. ,,Zo kon ik ook eens leren om met, eh, burgers samen te werken.” Mooiweer heeft gemerkt dat deze ‘burgers’ vreemd aankijken tegen het studentenleven. ,,Alles gebeurt volgens hen achter gesloten deuren en met de gordijnen dicht. Dat begrijpen veel Delftenaren niet.” Kleine ziet STIP dan onder andere ook als doorgeefluik tussen de gemeente en de studenten. ,,Als studentgemeenteraadslid zit je natuurlijk met één been in de studentenwereld en met één been in de Delftse politiek.”
Huisjongste

De stap van het studentenleven naar het burgerleven lijkt, kijkend naar de gemeente, niet eens zó groot. Net als de gemiddelde studentensociëteit zijn in het stadhuis ook plaatsen waar de ‘gewone man’ niet mag komen en zijn er bepaalde mores van kracht. Kleine: ,,Tijdens raadvergaderingen mogen alleen raadsleden en bodes in de raadszaal plaatsnemen. Anderen zetten ze er zo uit.” Ook de verdeling van de fractiekamers komt studentikoos over. Stip zetelt als ‘huisjongste’ in het kleinste zolderkamertje. Zelfs de werktijden lijken verdacht veel op studententijden. Mooiweer: ,,We beginnen rond een uurtje of tien à elf. We gaan dan echter wel door tot een uurtje of twaalf ’s nachts. Ik zie mijn huisgenoten vooral ’s ochtends.” De lange werkdagen markeren het grootste verschil met het studentenleven, maar dit deert Mooiweer niet. ,,Je hebt het misschien wel drukker, maar je doet leuke en vooral ook nuttige dingen. En het is best gezellig hoor, die gemeenteraad. Kijk, een dag lang een beetje brak naar Eurosport liggen loeren, dat zit ervoor mij niet meer in.”

De gemiddelde leeftijd van de raadsleden schatten de twee op ‘boven de 40’. Mooiweer is de benjamin van de raad, maar hier heeft hij weinig moeite mee. ,,Discussiëren kan ik ook aardig met mijn ouders, dus waarom niet met hen?” is zijn opvatting. Daarentegen heeft hij moeite om studenten uit te leggen wat hij de gehele dag doet. ,,Veel praten en veel lezen, dat is het eigenlijk”, vertelt Mooiweer. ,,Je moet echt van lezen houden.” Kleine kwantificeert dit ‘veel lezen’ meteen: ,,5 à 10 centimeter papier per week.”
Paal

STIP is ondertussen definitief de kinderjaren voorbij. Kleine: ,,Tegenwoordig wordt de partij voor vol aangezien en wordt er serieus geluisterd naar onze argumenten.” Dat was in het begin wel anders. ,,Eerst moet je je bewijzen”, aldus Kleine. Dat dit ondertussen gelukt is, staat voor Mooiweer als een paal boven water. ,,Anders word je toch niet gevraagd voor de coalitie?”

Ondanks de korte periode van een jaar waarin Kleine actief was, denkt hij toch veel bereikt te hebben. ,,Ik ben betrokken geweest bij het opstarten van veel initiatieven. Zo is er een integraal jongerenbeleid opgestart en hebben we ervoor gezorgd dat nieuwe fietsenstallingen een keurmerk moeten hebben, het zogenaamde fietsparkeur.” Ook het benoemen van het nieuwe raadslid verliep soepel, vindt Kleine. ,,Omdat de opvolger al een jaar meeloopt met het huidige raadslid is veel kennis aanwezig op het moment dat hij begint aan zijn jaar. En de andere raadsleden raken snel gewend aan het nieuwe gezicht. Als raadslid bij STIP ben je immers fulltime werkzaam.”
Achterban

De verbeterde samenwerking tussen de universiteit en de gemeente durven de twee niet toe te schrijven aan de inspanningen van STIP. Kleine: ,,De filosofie, Delft Kennisstad, die zes jaar geleden werd geïntroduceerd, heeft de banden tussen de universiteit en de gemeente aangehaald. De universiteit is hierin uiteraard de belangrijkste partner.” Wel vindt de kleine partij zich mede verantwoordelijk voor de grote toestroom van technische bedrijven naar Delft, een noodzakelijk onderdeel om ‘Delft Kennistad’ te laten leven. ,,We hebben er constant op gehamerd bedrijven naar Delft te halen”, aldus Kleine.

Ook de belangen van de belangrijkste achterban, de studenten, worden niet vergeten. Dat het studentenleven door veel Delftenaren wordt gezien als een maatschappij in de maatschappij komt nog steeds tot uitdrukking in gemeentelijke regelingen. Zo kan een student nooit in aanmerking komen voor kwijtschelding van bepaalde gemeentebelastingen, terwijl de beslissing hierover op basis van zijn inkomen en woonsituatie zou moeten gebeuren. Ook de geplande kortingsregeling die voor minder bedeelden is bedoeld en korting geeft op verschillende voorzieningen, gaat aan de neus van de studenten voorbij. Kleine: ,,Onderaan het foldertje over dit initiatief staat simpelweg het zinnetje ‘deze regeling geldt niet voor studenten’. Dat kan natuurlijk niet. Daar moeteninkomenscriteria aan ten grondslag liggen.”

Sommige voormalige verkiezingspunten zijn echter noodgedwongen buiten de boot gevallen. Zo stond in het verkiezingsprogramma het verplicht sluiten van de bruggen tussen half negen en kwart voor negen ’s ochtends en van half elf tot kwart voor elf. Onder studenten was dit een succesnummer. Kleine lacht en zucht dan diep. ,,Dat was eigenlijk gewoon een uit de hand gelopen studentengrap. Iedereen dook toen opeens op dat puntje. Zoiets moet je in de gemeente veel breder aanpakken om op steun te kunnen rekenen. We hebben bijvoorbeeld wel gekeken naar de veiligheid voor de roeiers in de Schie tussen al die binnenvaartschepen. Pas in zo’n vorm is dit bespreekbaar in de gemeenteraad.”

Naast de jongste wethouder van Nederland leverde politieke partij STIP (Studenten Techniek in Politiek) tevens een gemeenteraadslid. René Kleine gaf afgelopen maand na één jaar de fakkel door aan de pas twintigjarige Christiaan Mooiweer.

Student werktuigbouwkunde Christiaan Mooiweer betitelt het stadhuis als ‘het gaafste kantoor van Nederland’ en die uitspraak is niet uit de lucht gegrepen. Zeven statige trappen in het oudste gedeelte van het monumentale pand scheiden de begane grond van de fractiekamer van STIP. De zolderkamer waar de jongerenpartij is gevestigd doet sterk denken aan een studentenkamertje. Twee computers op twee bureaus en een rode bank vullen de kamer volledig. Niet erg ruim dus. ,,Maar je zit hier toch meestal in je eentje te werken,” zegt het kersverse raadslid Mooiweer. ,,En we hebben op ons balkonnetje het mooiste uitzicht in Delft.” Scheidend raadslid Kleine nuanceert de weelde waarin STIP zich zou bevinden. ,,In de winter is het hier behoorlijk fris, we hebben niet echt een goede isolering.”

De jongste bestuurders van Delft (‘we zijn géén ambtenaren’) zijn te klassificeren als politieke dieren. ,,We hadden altijd al interesse in de politiek”, spreekt Kleine voor beide. ,,Ja”, vervolgt Mooiweer, ,,en met STIP had ik de mogelijkheid om redelijk ontspannen kennis te maken met de politiek.” ,,Het was een baan buiten de studentenwereld”, motiveert Kleine zijn beslissing politiek actief te worden. ,,Zo kon ik ook eens leren om met, eh, burgers samen te werken.” Mooiweer heeft gemerkt dat deze ‘burgers’ vreemd aankijken tegen het studentenleven. ,,Alles gebeurt volgens hen achter gesloten deuren en met de gordijnen dicht. Dat begrijpen veel Delftenaren niet.” Kleine ziet STIP dan onder andere ook als doorgeefluik tussen de gemeente en de studenten. ,,Als studentgemeenteraadslid zit je natuurlijk met één been in de studentenwereld en met één been in de Delftse politiek.”
Huisjongste

De stap van het studentenleven naar het burgerleven lijkt, kijkend naar de gemeente, niet eens zó groot. Net als de gemiddelde studentensociëteit zijn in het stadhuis ook plaatsen waar de ‘gewone man’ niet mag komen en zijn er bepaalde mores van kracht. Kleine: ,,Tijdens raadvergaderingen mogen alleen raadsleden en bodes in de raadszaal plaatsnemen. Anderen zetten ze er zo uit.” Ook de verdeling van de fractiekamers komt studentikoos over. Stip zetelt als ‘huisjongste’ in het kleinste zolderkamertje. Zelfs de werktijden lijken verdacht veel op studententijden. Mooiweer: ,,We beginnen rond een uurtje of tien à elf. We gaan dan echter wel door tot een uurtje of twaalf ’s nachts. Ik zie mijn huisgenoten vooral ’s ochtends.” De lange werkdagen markeren het grootste verschil met het studentenleven, maar dit deert Mooiweer niet. ,,Je hebt het misschien wel drukker, maar je doet leuke en vooral ook nuttige dingen. En het is best gezellig hoor, die gemeenteraad. Kijk, een dag lang een beetje brak naar Eurosport liggen loeren, dat zit ervoor mij niet meer in.”

De gemiddelde leeftijd van de raadsleden schatten de twee op ‘boven de 40’. Mooiweer is de benjamin van de raad, maar hier heeft hij weinig moeite mee. ,,Discussiëren kan ik ook aardig met mijn ouders, dus waarom niet met hen?” is zijn opvatting. Daarentegen heeft hij moeite om studenten uit te leggen wat hij de gehele dag doet. ,,Veel praten en veel lezen, dat is het eigenlijk”, vertelt Mooiweer. ,,Je moet echt van lezen houden.” Kleine kwantificeert dit ‘veel lezen’ meteen: ,,5 à 10 centimeter papier per week.”
Paal

STIP is ondertussen definitief de kinderjaren voorbij. Kleine: ,,Tegenwoordig wordt de partij voor vol aangezien en wordt er serieus geluisterd naar onze argumenten.” Dat was in het begin wel anders. ,,Eerst moet je je bewijzen”, aldus Kleine. Dat dit ondertussen gelukt is, staat voor Mooiweer als een paal boven water. ,,Anders word je toch niet gevraagd voor de coalitie?”

Ondanks de korte periode van een jaar waarin Kleine actief was, denkt hij toch veel bereikt te hebben. ,,Ik ben betrokken geweest bij het opstarten van veel initiatieven. Zo is er een integraal jongerenbeleid opgestart en hebben we ervoor gezorgd dat nieuwe fietsenstallingen een keurmerk moeten hebben, het zogenaamde fietsparkeur.” Ook het benoemen van het nieuwe raadslid verliep soepel, vindt Kleine. ,,Omdat de opvolger al een jaar meeloopt met het huidige raadslid is veel kennis aanwezig op het moment dat hij begint aan zijn jaar. En de andere raadsleden raken snel gewend aan het nieuwe gezicht. Als raadslid bij STIP ben je immers fulltime werkzaam.”
Achterban

De verbeterde samenwerking tussen de universiteit en de gemeente durven de twee niet toe te schrijven aan de inspanningen van STIP. Kleine: ,,De filosofie, Delft Kennisstad, die zes jaar geleden werd geïntroduceerd, heeft de banden tussen de universiteit en de gemeente aangehaald. De universiteit is hierin uiteraard de belangrijkste partner.” Wel vindt de kleine partij zich mede verantwoordelijk voor de grote toestroom van technische bedrijven naar Delft, een noodzakelijk onderdeel om ‘Delft Kennistad’ te laten leven. ,,We hebben er constant op gehamerd bedrijven naar Delft te halen”, aldus Kleine.

Ook de belangen van de belangrijkste achterban, de studenten, worden niet vergeten. Dat het studentenleven door veel Delftenaren wordt gezien als een maatschappij in de maatschappij komt nog steeds tot uitdrukking in gemeentelijke regelingen. Zo kan een student nooit in aanmerking komen voor kwijtschelding van bepaalde gemeentebelastingen, terwijl de beslissing hierover op basis van zijn inkomen en woonsituatie zou moeten gebeuren. Ook de geplande kortingsregeling die voor minder bedeelden is bedoeld en korting geeft op verschillende voorzieningen, gaat aan de neus van de studenten voorbij. Kleine: ,,Onderaan het foldertje over dit initiatief staat simpelweg het zinnetje ‘deze regeling geldt niet voor studenten’. Dat kan natuurlijk niet. Daar moeteninkomenscriteria aan ten grondslag liggen.”

Sommige voormalige verkiezingspunten zijn echter noodgedwongen buiten de boot gevallen. Zo stond in het verkiezingsprogramma het verplicht sluiten van de bruggen tussen half negen en kwart voor negen ’s ochtends en van half elf tot kwart voor elf. Onder studenten was dit een succesnummer. Kleine lacht en zucht dan diep. ,,Dat was eigenlijk gewoon een uit de hand gelopen studentengrap. Iedereen dook toen opeens op dat puntje. Zoiets moet je in de gemeente veel breder aanpakken om op steun te kunnen rekenen. We hebben bijvoorbeeld wel gekeken naar de veiligheid voor de roeiers in de Schie tussen al die binnenvaartschepen. Pas in zo’n vorm is dit bespreekbaar in de gemeenteraad.”