Studentenraden kampen met ernstig gebrek aan invloed

De Delftse student is tevreden. Dat blijkt uit de studentenenquête, waarvan de uitkomsten vorige week bekend werden. De propedeuse is goed geregeld, de ondersteuning is prima, de studie niet te moeilijk en de TU-wijk veilig.

Eenzelfde gevoel van tevredenheid heerst in kringen van studentenraden. Kwam er in de universiteitsraad nog wel eens een vuist hard neer op tafel, de huidige ‘bestuurders’ lijken eerder voldaan achterover te leunen. Alle juridische procedures die vorig jaar rond deze tijd nog in de lucht hingen, zijn verdwenen. Het protest is verstomd.

Bij Civiele Techniek werd vorig jaar langdurig geprotesteerd tegen invoering van de verplichte studieplanning. Tijdens de afwezigheid van enkele kritische leden was de studentenraad echter snel omgepraat. Alleen de VSSD kon het tij toen nog keren met de dreiging van een proces. Bij Techniek, Bestuur en Management werd vorig jaar het slepende geschil over de bevoegdheden voor de studenten op hoog niveau uitgevochten. Het kwam zelfs voor de landelijke geschillencommissie in Woerden. Enkele weken geleden ging de huidige studentenraad van TBM geruisloos akkoord met minder bevoegdheden, om maar van het gezeur af te zijn.

Op centraal niveau is het niet anders. In de centrale studentenraad worden conflictueuze onderwerpen in de overlegvergadering met het college van bestuur steeds vaker verschoven naar de rondvraag. Een verontwaardigde frons op het voorhoofd is dan meestal voldoende om de kritiek in de kiem te smoren. Geen wonder dat uit de studentenraad na driekwart jaar niet veel meer initiatief is gekomen dan een beleefd verzoek aan het college om milieuvriendelijk papier te gebruiken op het hoofdgebouw.

De vorige raad volhardde het hele jaar in de rechtsgeldige eis om een vertrouwenspersoon aangewezen te krijgen binnen de raad van toezicht. Dit jaar waren afkeurende woorden als ‘laatste noodstap’ en ‘bestuurlijk onjuist’ genoeg om het punt definitief van de agenda te laten verdwijnen.
Taart

De studenten mogen sinds de invoering van het nieuwe stelsel van medezeggenschap meer rechten verworven hebben dan de ondernemingsraad, wat is daarvan in de praktijk het voordeel? Er wordt hen gevraagd mee te denken ‘in hoofdlijnen’. Adviezen worden ‘meegenomen naar’ en zijn ‘in overweging bij’ het college, maar bijna net zo vaak moeten de studenten achteraf vaststellen dat er niets mee gedaan is. Ondanks goedbedoelde pogingen kampen de nieuwe ‘bestuurders’ aan de TU met een ernstig gebrek aan invloed. Desondanks blijft men over en weer vriendelijk. Het is zelfs niet ongebruikelijk dat er taart verschijnt op de overlegtafel.

Voorheen vlogen taarten nogal eens in de richting van de hoofden van ministers van onderwijs. De huidige student geefter de voorkeur aan om ze gewoon, zoals het hoort, aan te snijden in gezelschap van het college van bestuur. De vraag is echter wat er nu precies te vieren valt.

De Delftse student is tevreden. Dat blijkt uit de studentenenquête, waarvan de uitkomsten vorige week bekend werden. De propedeuse is goed geregeld, de ondersteuning is prima, de studie niet te moeilijk en de TU-wijk veilig.

Eenzelfde gevoel van tevredenheid heerst in kringen van studentenraden. Kwam er in de universiteitsraad nog wel eens een vuist hard neer op tafel, de huidige ‘bestuurders’ lijken eerder voldaan achterover te leunen. Alle juridische procedures die vorig jaar rond deze tijd nog in de lucht hingen, zijn verdwenen. Het protest is verstomd.

Bij Civiele Techniek werd vorig jaar langdurig geprotesteerd tegen invoering van de verplichte studieplanning. Tijdens de afwezigheid van enkele kritische leden was de studentenraad echter snel omgepraat. Alleen de VSSD kon het tij toen nog keren met de dreiging van een proces. Bij Techniek, Bestuur en Management werd vorig jaar het slepende geschil over de bevoegdheden voor de studenten op hoog niveau uitgevochten. Het kwam zelfs voor de landelijke geschillencommissie in Woerden. Enkele weken geleden ging de huidige studentenraad van TBM geruisloos akkoord met minder bevoegdheden, om maar van het gezeur af te zijn.

Op centraal niveau is het niet anders. In de centrale studentenraad worden conflictueuze onderwerpen in de overlegvergadering met het college van bestuur steeds vaker verschoven naar de rondvraag. Een verontwaardigde frons op het voorhoofd is dan meestal voldoende om de kritiek in de kiem te smoren. Geen wonder dat uit de studentenraad na driekwart jaar niet veel meer initiatief is gekomen dan een beleefd verzoek aan het college om milieuvriendelijk papier te gebruiken op het hoofdgebouw.

De vorige raad volhardde het hele jaar in de rechtsgeldige eis om een vertrouwenspersoon aangewezen te krijgen binnen de raad van toezicht. Dit jaar waren afkeurende woorden als ‘laatste noodstap’ en ‘bestuurlijk onjuist’ genoeg om het punt definitief van de agenda te laten verdwijnen.
Taart

De studenten mogen sinds de invoering van het nieuwe stelsel van medezeggenschap meer rechten verworven hebben dan de ondernemingsraad, wat is daarvan in de praktijk het voordeel? Er wordt hen gevraagd mee te denken ‘in hoofdlijnen’. Adviezen worden ‘meegenomen naar’ en zijn ‘in overweging bij’ het college, maar bijna net zo vaak moeten de studenten achteraf vaststellen dat er niets mee gedaan is. Ondanks goedbedoelde pogingen kampen de nieuwe ‘bestuurders’ aan de TU met een ernstig gebrek aan invloed. Desondanks blijft men over en weer vriendelijk. Het is zelfs niet ongebruikelijk dat er taart verschijnt op de overlegtafel.

Voorheen vlogen taarten nogal eens in de richting van de hoofden van ministers van onderwijs. De huidige student geefter de voorkeur aan om ze gewoon, zoals het hoort, aan te snijden in gezelschap van het college van bestuur. De vraag is echter wat er nu precies te vieren valt.