‘Zeehonden schrikken niet van boringen’

Sanne Kroonenberg, hoogleraar geologie :

,,Ik heb vorige week net een opiniestuk aan NRC Handelsblad gestuurd over de gasboringen. Ik richt me daarin tegen de Waddenvereniging en Greenpeace. Ze willen de Waddenzee in zijn natuurlijke staat behouden, maar volgens mij is dat een illusie. Er is geen nulsituatie, ook natuurlijke systemen hebben hun dynamiek. Zonder zeespiegelstijging bijvoorbeeld zouden er niet eens Waddeneilanden zijn ontstaan.

Het natuurlijk systeem van de Waddenzee heeft een enorme veerkracht. De zeehonden schrikken niet van die boringen. Ze hebben zelfs de uitdroging van de Noordzee overleefd. Je moet op lange termijn kijken, niet op de tijdschalen van de politiek en de milieubeweging.

De horizonvervuiling door gasboringen? Ach, elke dag vervuilt de pont naar Terschelling de horizon. Die boorinstallaties staan er trouwens maar tijdelijk. Als ze permanent bedoeld waren, zou ik er anders over denken.”

Jeroen Visser, student industrieel ontwerpen, lid van Dump (Delfts Universitair Milieu Platform) : ,,Ik heb nooit gemerkt dat er een tekort aan gas was in ons land. Of een tekort aan welvaart. Mij lijkt er dus geen enkele reden om een van de weinige stukjes natuur in Nederland aan gasboringen op te offeren. Voor de offshore-afdeling van Civiele Techniek blijven er genoeg leuke projectjes over. Een typisch geval van jammer.

Je kunt natuurlijk een risicoanalyse loslaten op de precieze milieuschade die de proefboringen aanrichten, maar het gaat om het principe. Je moet niet ingrijpen op een plek waar je niets te zoeken hebt.

In Nederland heerst de cultuur dat je zoiets wel kunt overlaten aan de overheid en een stel deskundigen. Maar als het referendum er zou zijn gekomen, weet ik zeker dat de boringen niet door zouden gaan.”

Marcel Stieve, bijzonder hoogleraar kustmorfodynamica bij Civiele Techniek , werkt aan model van de ontwikkeling van de Waddenzee :

,,De Waddenzee is natuurlijk een zorgenkind. En ik kan de argumenten van de milieu-organisaties ook wel volgen. Maar van al het menselijk ingrijpen ter plekke heeft de gaswinning zeker niet de meeste impact. De effecten zijn relatief klein en beheersbaar. Volgens de milieuorganisaties is natuur pas natuur als je er met je vingers van afblijft. In mijn opvatting is natuur in Nederland tuinieren op de vierkante meter. Als je accepteert dat de natuur toch gereguleerd wordt, kun je ook helpen de effecten van gasboringen op te vangen. Het volume dat je mist door bodemdaling kun je aanvullen vanuit de buitendelta’s bijvoorbeeld. Het is alleen een kwestie van geld.

Wij hebben hier wel eens onderzoek verricht in opdracht van deNAM, naar de impact van boringen op de erosie van de Waddenkust. Nadat ze kennis genomen had van de resultaten, bleek de NAM bereid voor de onderhoudseffecten te betalen.

De NAM laat trouwens voortdurend onderzoek verrichten. Het valt me op dat ze wel erg veel zélf naar buiten wil brengen, uit angst dat er negatieve publiciteit uit voortkomt. Maar van onjuiste informatievoorziening kun je haar niet beschuldigen.”

Leo Waaijers, bibliothecaris, wadloper en -zeiler :

,,Als ik daar aan het zwerven ben met mijn bootje, vind ik het fantastisch. Ik bestrijk de hele Waddenzee. Dat landschap moet intact blijven en daarom ben ik tegen de boringen. Met de huidige stand van de technologie is de inbreuk op de natuur te groot. Laten we nou gewoon eens 25 jaar wachten. Ik ben ervan overtuigd dat er tegen die tijd technologieën ontwikkeld zijn die het mogelijk maken met geen of weinig schade naar gas te boren. Want je moet die voorraden natuurlijk wel naar boven halen. Het zou zónde zijn om ze te laten zitten.”

Sanne Kroonenberg, hoogleraar geologie :

,,Ik heb vorige week net een opiniestuk aan NRC Handelsblad gestuurd over de gasboringen. Ik richt me daarin tegen de Waddenvereniging en Greenpeace. Ze willen de Waddenzee in zijn natuurlijke staat behouden, maar volgens mij is dat een illusie. Er is geen nulsituatie, ook natuurlijke systemen hebben hun dynamiek. Zonder zeespiegelstijging bijvoorbeeld zouden er niet eens Waddeneilanden zijn ontstaan.

Het natuurlijk systeem van de Waddenzee heeft een enorme veerkracht. De zeehonden schrikken niet van die boringen. Ze hebben zelfs de uitdroging van de Noordzee overleefd. Je moet op lange termijn kijken, niet op de tijdschalen van de politiek en de milieubeweging.

De horizonvervuiling door gasboringen? Ach, elke dag vervuilt de pont naar Terschelling de horizon. Die boorinstallaties staan er trouwens maar tijdelijk. Als ze permanent bedoeld waren, zou ik er anders over denken.”

Jeroen Visser, student industrieel ontwerpen, lid van Dump (Delfts Universitair Milieu Platform) : ,,Ik heb nooit gemerkt dat er een tekort aan gas was in ons land. Of een tekort aan welvaart. Mij lijkt er dus geen enkele reden om een van de weinige stukjes natuur in Nederland aan gasboringen op te offeren. Voor de offshore-afdeling van Civiele Techniek blijven er genoeg leuke projectjes over. Een typisch geval van jammer.

Je kunt natuurlijk een risicoanalyse loslaten op de precieze milieuschade die de proefboringen aanrichten, maar het gaat om het principe. Je moet niet ingrijpen op een plek waar je niets te zoeken hebt.

In Nederland heerst de cultuur dat je zoiets wel kunt overlaten aan de overheid en een stel deskundigen. Maar als het referendum er zou zijn gekomen, weet ik zeker dat de boringen niet door zouden gaan.”

Marcel Stieve, bijzonder hoogleraar kustmorfodynamica bij Civiele Techniek , werkt aan model van de ontwikkeling van de Waddenzee :

,,De Waddenzee is natuurlijk een zorgenkind. En ik kan de argumenten van de milieu-organisaties ook wel volgen. Maar van al het menselijk ingrijpen ter plekke heeft de gaswinning zeker niet de meeste impact. De effecten zijn relatief klein en beheersbaar. Volgens de milieuorganisaties is natuur pas natuur als je er met je vingers van afblijft. In mijn opvatting is natuur in Nederland tuinieren op de vierkante meter. Als je accepteert dat de natuur toch gereguleerd wordt, kun je ook helpen de effecten van gasboringen op te vangen. Het volume dat je mist door bodemdaling kun je aanvullen vanuit de buitendelta’s bijvoorbeeld. Het is alleen een kwestie van geld.

Wij hebben hier wel eens onderzoek verricht in opdracht van deNAM, naar de impact van boringen op de erosie van de Waddenkust. Nadat ze kennis genomen had van de resultaten, bleek de NAM bereid voor de onderhoudseffecten te betalen.

De NAM laat trouwens voortdurend onderzoek verrichten. Het valt me op dat ze wel erg veel zélf naar buiten wil brengen, uit angst dat er negatieve publiciteit uit voortkomt. Maar van onjuiste informatievoorziening kun je haar niet beschuldigen.”

Leo Waaijers, bibliothecaris, wadloper en -zeiler :

,,Als ik daar aan het zwerven ben met mijn bootje, vind ik het fantastisch. Ik bestrijk de hele Waddenzee. Dat landschap moet intact blijven en daarom ben ik tegen de boringen. Met de huidige stand van de technologie is de inbreuk op de natuur te groot. Laten we nou gewoon eens 25 jaar wachten. Ik ben ervan overtuigd dat er tegen die tijd technologieën ontwikkeld zijn die het mogelijk maken met geen of weinig schade naar gas te boren. Want je moet die voorraden natuurlijk wel naar boven halen. Het zou zónde zijn om ze te laten zitten.”