De bewustzijnstrainer

Rakels geeft nu cursussen voor het groeien in bewustzijn. Klankmassage, ademhalingstechnieken en onderlinge confrontatie moeten de cursisten tot inzicht in en acceptatie van het bestaan brengen. ,,De wetenschap zoekt de waarheid buiten, terwijl je het binnen zou moeten zoeken. Wetenschap is heel leuk, maar het vervult niet.”

,,Nooit ziek zijn is slecht voor de gezondheid”, luidde een van de stellingen bij Rakels’ proefschrift. De NRC vond deze stelling opmerkelijk genoeg om ‘m af te drukken. ,,Ziek zijn is een schoonmaakproces. Een natuurlijke reaktie van het lichaam om alle troep eruit te gooien”, licht Rakels zijn stelling toe. Een andere stelling: ,,Bewustzijn is sneller dan het licht”. Bashir Rakels heeft een bijzondere kijk op mens en wereld, wetenschap en vooral bewustzijn.

,,De wetenschap is op hol geslagen”, vertelt Rakels. ,,Wij zijn alleen nog maar op zoek naar kennis, terwijl het gaat om wijsheid. Wijsheid komt van binnen uit, kennis van buiten. Met ons verstand zijn we helaas veel verder dan met ons bewustzijn.”

Vijf jaar geleden is Rakels ,,voor het eerst aan de slag gegaan met bewustzijn”, zoals hij het zelf noemt. Een vriend volgde een bewustzijnstraining, met als doel het verwerven van meer inzicht in het eigen functioneren. Hoewel aanvankelijk vrij afwerend, ging Rakels toch een keer mee naar een open avond. Daar vond hij waarnaar hij achteraf gezien al een tijd had lopen zoeken. ,,Ik was steeds zoekende geweest in de wetenschap. Toen ontdekte ik echter dat de waarheid op een ander terrein ligt.”

Nu, na vijf jaar cursus en training, acht Rakels zichzelf in staat het geleerde op anderen over te brengen. In september begint hij samen met een vriend een tweetal cursusgroepen. ‘Bewustwording’ staat centraal, al is dat eigenlijk geen goed woord, volgens Rakels. ,,Ons bewustzijn moet je zien als een soort ui. De schillen van de ui, zoals angsten, schuldgevoelens, onverwerkte dingen uit het verleden, verhinderen ons om onbelemmerd helder te zien. Op de cursus worden deze schillen een voor een afgepeld. Je groeit dus in bewustzijn door dingen weg te nemen.”

,,Op de cursus leer je dat iedere situatie, prettig of niet prettig, okee is. Als mijn moeder morgen overlijdt, weet ik dat dat moet gebeuren. Als je daarmee gaat vechten heb je een probleem. Maar acceptatie is heel iets anders dan onverschilligheid. Ik zou het verdriet om mijn moeder eerst heel erg voelen om er vervolgens doorheen te kunnen gaan, het los te kunnen laten.”

,,Nee, het heeft absoluut niets met religie te maken, en ookniet met iets als New-Age, dat is in feite een nieuwe religie. Spiritueel is ook niet het juiste woord. Dat klinkt vrij zweverig terwijl wij juist met de voetjes stevig op de vloer staan.”

Op de cursussen staat niet het denken, maar het doen centraal. ,,Het worden geen discussie-avondjes. Dan ben je weer verstandelijk bezig. Het is de bedoeling dat een aantal technieken worden aangeleerd. Vanuit mijn eigen ervaring probeer ik iets over te brengen. Dat kan alleen als je die dingen zelf al bewust hebt.”

‘Klankmassage’ is een van de technieken die Rakels toe gaat passen. Onder andere met behulp van een didgeridoo, een uitgeholde eucalyptustak, gebruikt door de Aboriginals in Australië bij ceremonies. En met de klank van een metalen schaaltje waar Tibetaanse monniken uit aten en een Mexicaanse met schelpen gevulde pijp die het geluid van een regenbui nabootst, moeten de cursisten tot rust komen.

Daarnaast is Rakels van plan veel aan ademhaling te gaan doen. ,,Wanneer je heel stil gaat liggen, maar toch heel diep ademhaalt, bouw je veel energie op die niet weg kan. Bepaalde delen in het lichaam waar het vast zit, blokkeren dan, je krijgt daar dan soms zelfs kramp.” Wanneer lang genoeg met ademhalen doorgegaan wordt, verdwijnt de blokkade, als een ,,prop die vast zit en plotseling los schiet. Daarna voel je je weer helemaal supergoed, alsof je een douche van binnen hebt gehad.” Naast klankmassage en ademhalingstechnieken wordt de cursisten geleerd confrontaties aan te gaan en wordt er misschien aan yoga gedaan.

Zes jaar student, vier jaar aio, promoveren en dan radicaal een andere richting opgaan. Het is op z’n zachtst gezegd vreemd. ,,Als je wilt vinden, moet je risico’s nemen”, vertelt Rakels. ,,Ik ga me nu inderdaad helemaal richten op het geven van deze cursussen. Als ik ooit terugkeer in de scheikunde, dan wel op een heel andere manier.”

,,Wat zonde, zeiden sommige mensen. Natuurlijk kan ik nu gewoon veel geld gaan verdienen. Maar dat geeft toch geen vervulling, je loopt geen enkel risico.” Rakels ontkent ten stelligste dat zijn studie voor niets geweest is: ,,Ik heb veel geleerd. In het dagelijks bestuur gezeten, in het vakgroepsbestuur en een studiereis naar India georganiseerd. Scheikunde is in feite slechts het omhulsul van de studie. Met de kennis doe ik niet veel meer, met de wijsheid die ik opgedaan heb wel.”

Voor de toekomst heeft Rakels nog één grote wens: ,,Een brug slaan tussen wetenschap en bewustzijn.” Op dit moment houdt hij zich alleen met het laatste bezig, maar eens hoopt hij beide oevers weer te verbinden.

Dr. ir. Bashir Rakels (zijn nieuwe voornaam kreeg hij in India), 29 jaar oud, promoveerde begin juni tot doctor in de scheikunde. Zijn afscheid van de faculteit was tevens een afscheid van zijn vak. Rakels geeft nu cursussen voor het groeien in bewustzijn. Klankmassage, ademhalingstechnieken en onderlinge confrontatie moeten de cursisten tot inzicht in en acceptatie van het bestaan brengen. ,,De wetenschap zoekt de waarheid buiten, terwijl je het binnen zou moeten zoeken. Wetenschap is heel leuk, maar het vervult niet.”

,,Nooit ziek zijn is slecht voor de gezondheid”, luidde een van de stellingen bij Rakels’ proefschrift. De NRC vond deze stelling opmerkelijk genoeg om ‘m af te drukken. ,,Ziek zijn is een schoonmaakproces. Een natuurlijke reaktie van het lichaam om alle troep eruit te gooien”, licht Rakels zijn stelling toe. Een andere stelling: ,,Bewustzijn is sneller dan het licht”. Bashir Rakels heeft een bijzondere kijk op mens en wereld, wetenschap en vooral bewustzijn.

,,De wetenschap is op hol geslagen”, vertelt Rakels. ,,Wij zijn alleen nog maar op zoek naar kennis, terwijl het gaat om wijsheid. Wijsheid komt van binnen uit, kennis van buiten. Met ons verstand zijn we helaas veel verder dan met ons bewustzijn.”

Vijf jaar geleden is Rakels ,,voor het eerst aan de slag gegaan met bewustzijn”, zoals hij het zelf noemt. Een vriend volgde een bewustzijnstraining, met als doel het verwerven van meer inzicht in het eigen functioneren. Hoewel aanvankelijk vrij afwerend, ging Rakels toch een keer mee naar een open avond. Daar vond hij waarnaar hij achteraf gezien al een tijd had lopen zoeken. ,,Ik was steeds zoekende geweest in de wetenschap. Toen ontdekte ik echter dat de waarheid op een ander terrein ligt.”

Nu, na vijf jaar cursus en training, acht Rakels zichzelf in staat het geleerde op anderen over te brengen. In september begint hij samen met een vriend een tweetal cursusgroepen. ‘Bewustwording’ staat centraal, al is dat eigenlijk geen goed woord, volgens Rakels. ,,Ons bewustzijn moet je zien als een soort ui. De schillen van de ui, zoals angsten, schuldgevoelens, onverwerkte dingen uit het verleden, verhinderen ons om onbelemmerd helder te zien. Op de cursus worden deze schillen een voor een afgepeld. Je groeit dus in bewustzijn door dingen weg te nemen.”

,,Op de cursus leer je dat iedere situatie, prettig of niet prettig, okee is. Als mijn moeder morgen overlijdt, weet ik dat dat moet gebeuren. Als je daarmee gaat vechten heb je een probleem. Maar acceptatie is heel iets anders dan onverschilligheid. Ik zou het verdriet om mijn moeder eerst heel erg voelen om er vervolgens doorheen te kunnen gaan, het los te kunnen laten.”

,,Nee, het heeft absoluut niets met religie te maken, en ookniet met iets als New-Age, dat is in feite een nieuwe religie. Spiritueel is ook niet het juiste woord. Dat klinkt vrij zweverig terwijl wij juist met de voetjes stevig op de vloer staan.”

Op de cursussen staat niet het denken, maar het doen centraal. ,,Het worden geen discussie-avondjes. Dan ben je weer verstandelijk bezig. Het is de bedoeling dat een aantal technieken worden aangeleerd. Vanuit mijn eigen ervaring probeer ik iets over te brengen. Dat kan alleen als je die dingen zelf al bewust hebt.”

‘Klankmassage’ is een van de technieken die Rakels toe gaat passen. Onder andere met behulp van een didgeridoo, een uitgeholde eucalyptustak, gebruikt door de Aboriginals in Australië bij ceremonies. En met de klank van een metalen schaaltje waar Tibetaanse monniken uit aten en een Mexicaanse met schelpen gevulde pijp die het geluid van een regenbui nabootst, moeten de cursisten tot rust komen.

Daarnaast is Rakels van plan veel aan ademhaling te gaan doen. ,,Wanneer je heel stil gaat liggen, maar toch heel diep ademhaalt, bouw je veel energie op die niet weg kan. Bepaalde delen in het lichaam waar het vast zit, blokkeren dan, je krijgt daar dan soms zelfs kramp.” Wanneer lang genoeg met ademhalen doorgegaan wordt, verdwijnt de blokkade, als een ,,prop die vast zit en plotseling los schiet. Daarna voel je je weer helemaal supergoed, alsof je een douche van binnen hebt gehad.” Naast klankmassage en ademhalingstechnieken wordt de cursisten geleerd confrontaties aan te gaan en wordt er misschien aan yoga gedaan.

Zes jaar student, vier jaar aio, promoveren en dan radicaal een andere richting opgaan. Het is op z’n zachtst gezegd vreemd. ,,Als je wilt vinden, moet je risico’s nemen”, vertelt Rakels. ,,Ik ga me nu inderdaad helemaal richten op het geven van deze cursussen. Als ik ooit terugkeer in de scheikunde, dan wel op een heel andere manier.”

,,Wat zonde, zeiden sommige mensen. Natuurlijk kan ik nu gewoon veel geld gaan verdienen. Maar dat geeft toch geen vervulling, je loopt geen enkel risico.” Rakels ontkent ten stelligste dat zijn studie voor niets geweest is: ,,Ik heb veel geleerd. In het dagelijks bestuur gezeten, in het vakgroepsbestuur en een studiereis naar India georganiseerd. Scheikunde is in feite slechts het omhulsul van de studie. Met de kennis doe ik niet veel meer, met de wijsheid die ik opgedaan heb wel.”

Voor de toekomst heeft Rakels nog één grote wens: ,,Een brug slaan tussen wetenschap en bewustzijn.” Op dit moment houdt hij zich alleen met het laatste bezig, maar eens hoopt hij beide oevers weer te verbinden.