Campus

De computerbouwer

Bart Ras (24) is tweedejaars technische bestuurskunde. Maar hij is meer op de weg te vinden dan op de faculteit. Als mede-eigenaar van computerbedrijf Cozet heeft hij het razend druk.

br />
Roeien en dan zo snel mogelijk naar het WK, dat was het enige waar Ras aan dacht toen hij in 1989 in Delft aankwam. Een huisgenoot begon in dat jaar een eigen bedrijfje, Cozet genaamd, een combinatie van de (bij-)namen van de oprichters Cohen en Zet. Kernactiviteit: computers in elkaar zetten met in Taiwan gekochte onderdelen. De machines werden vooral aan studenten verkocht. Ras ging zich steeds meer met het bedrijf bezighouden. Computers waren altijd al een hobby van hem geweest.

Van een v.o.f. (vennootschap onder firma) is Cozet inmiddels uitgegroeid tot een b.v. (besloten vennootschap). Dat heeft een aantal voordelen: je kredietlimiet bij de bank wordt hoger en bij faillissement ben je niet persoonlijk aansprakelijk. Het bedrijf is verhuisd van het studentenhuis waar Ras woont naar de kelders van een oud TU-gebouw aan de Rotterdamseweg. ,,Wel prettig dat de TU-bewakingsdienst een oogje in het zeil houdt”, zegt Ras ,,want er staat hier toch wel voor een paar Mercedessen aan spullen.”

Cozet zet nog steeds computers in elkaar, maar de doelgroep is veranderd. Cozet maakt nu alleen hele snelle computers die zo’n vijftienduizend gulden kosten. Vooral bouwbedrijven en drukkerijen die met grafische programma’s werken, zijn hierin geïnteresseerd.

Cozet is ook eigenaar van DPI, een zusterbedrijf dat computeranimaties maakt. ,,Dat doen we alleen onder een andere naam omdat klanten niet willen geloven dat hardware en goede vormgeving in één bedrijf gemaakt kunnen worden”, verklaart Ras. Het filmpje voor de Jeugdolympische Dagen met dat leeuwtje en die fakkel is zo’n animatie. Ook de nieuwe leader van Rad van Fortuin komt uit de DPI-keuken.

DPI maakt ook stills, weergaven op de computer van nog niet bestaande produkten. Enthousiast laat Ras een map zien met futuristische interieurontwerpen. Bedrijven kunnen zo hun inrichting bepalen zonder zelf met meubels door de kamer te slepen.

Ras houdt zich vooral bezig met het aanleggen, verbeteren en onderhouden van computernetwerken, en het in elkaar zetten van snelle computers. Als een klant daar om vraagt, ontwikkelt hij ook software. Software is echter geen kernactiviteit. Twee Cozet-medewerkers programmeren veel en software-opdrachten worden dan ook alleen aangenomen als zij tijd hebben.

Het bedrijf bestaat uit negen mensen, waarvan de helft student is. Ras en de oprichter Hans van Zanten zijn de belangrijkste personen in het bedrijf. Zij bezoeken de meeste klanten. De andere werknemers zijn er vooral via het vriendennetwerk van Ras en Van Zanten ingerold. Dat heeft wel als nadeel dat mensen die op de borrelvloer heel capabel lijken, op dewerkvloer kunnen tegenvallen. ,,Dan moet zo iemand toch weer gaan”, vindt Ras. ,,In de toekomst trekken we nieuwe vaste krachten aan via sollicitaties, zodat we kunnen selecteren op vaardigheden.” De vaste werkneemster die op wereldreis gaat, zal dus niet worden vervangen door een vriendinnetje.

Aan klanten komen ze hoofdzakelijk via mond-op-mond-reclame. ,,Sommige klanten schrikken terug als ze horen dat het allemaal studenten zijn, want studenten zijn ranzig en komen hun afspraken niet na”, aldus Ras. ,,Anderen vinden juist weer dat studenten slimmer en flexibeler zijn. Er zijn natuurlijk ook klanten die helemaal niet door hebben dat ze met een student werken.”

Ras stond een jaar ingeschreven bij Materiaalkunde; daar is alles mee gezegd. Aan civiele techniek heeft hij wat meer tijd besteed. Uiteindelijk doet hij sinds 1993 TB en hij heeft zijn P nu bijna binnen. Binnen de studie heeft hij gekozen voor de richting informatie-technologie. Tot nu toe heeft hij op informatica-gebied niet veel nieuws geleerd. Ook het presenteren van projecten ging hem makkelijk af. De kennis die hij heeft opgedaan bij vakken als bestuurskunde en rechten kan hij goed gebruiken. Zo vullen studie en bedrijfservaring elkaar aan. Ras is zeker van plan zijn studie af te maken.

Uit Groningen komt alleen zijn OV-Jaarkaart. Hij heeft voldoende inkomsten uit het bedrijf om er lekker van te leven. Het zou wel mogelijk zijn om via allerlei constructies studiefinanciering te ontvangen, maar dat vindt Ras niet eerlijk. Nog twee jaar kan hij ingeschreven staan als student, daarna hoopt hij auditor te worden; betalen kan hij het in ieder geval. Ras denkt na zijn studie nog een tijdje met Cozet door te gaan. ,,De huidige banenmarkt is niet fantastisch en eigen baas zijn is ook wel prettig.”

Masja Stefanski

Bart Ras (24) is tweedejaars technische bestuurskunde. Maar hij is meer op de weg te vinden dan op de faculteit. Als mede-eigenaar van computerbedrijf Cozet heeft hij het razend druk.

Roeien en dan zo snel mogelijk naar het WK, dat was het enige waar Ras aan dacht toen hij in 1989 in Delft aankwam. Een huisgenoot begon in dat jaar een eigen bedrijfje, Cozet genaamd, een combinatie van de (bij-)namen van de oprichters Cohen en Zet. Kernactiviteit: computers in elkaar zetten met in Taiwan gekochte onderdelen. De machines werden vooral aan studenten verkocht. Ras ging zich steeds meer met het bedrijf bezighouden. Computers waren altijd al een hobby van hem geweest.

Van een v.o.f. (vennootschap onder firma) is Cozet inmiddels uitgegroeid tot een b.v. (besloten vennootschap). Dat heeft een aantal voordelen: je kredietlimiet bij de bank wordt hoger en bij faillissement ben je niet persoonlijk aansprakelijk. Het bedrijf is verhuisd van het studentenhuis waar Ras woont naar de kelders van een oud TU-gebouw aan de Rotterdamseweg. ,,Wel prettig dat de TU-bewakingsdienst een oogje in het zeil houdt”, zegt Ras ,,want er staat hier toch wel voor een paar Mercedessen aan spullen.”

Cozet zet nog steeds computers in elkaar, maar de doelgroep is veranderd. Cozet maakt nu alleen hele snelle computers die zo’n vijftienduizend gulden kosten. Vooral bouwbedrijven en drukkerijen die met grafische programma’s werken, zijn hierin geïnteresseerd.

Cozet is ook eigenaar van DPI, een zusterbedrijf dat computeranimaties maakt. ,,Dat doen we alleen onder een andere naam omdat klanten niet willen geloven dat hardware en goede vormgeving in één bedrijf gemaakt kunnen worden”, verklaart Ras. Het filmpje voor de Jeugdolympische Dagen met dat leeuwtje en die fakkel is zo’n animatie. Ook de nieuwe leader van Rad van Fortuin komt uit de DPI-keuken.

DPI maakt ook stills, weergaven op de computer van nog niet bestaande produkten. Enthousiast laat Ras een map zien met futuristische interieurontwerpen. Bedrijven kunnen zo hun inrichting bepalen zonder zelf met meubels door de kamer te slepen.

Ras houdt zich vooral bezig met het aanleggen, verbeteren en onderhouden van computernetwerken, en het in elkaar zetten van snelle computers. Als een klant daar om vraagt, ontwikkelt hij ook software. Software is echter geen kernactiviteit. Twee Cozet-medewerkers programmeren veel en software-opdrachten worden dan ook alleen aangenomen als zij tijd hebben.

Het bedrijf bestaat uit negen mensen, waarvan de helft student is. Ras en de oprichter Hans van Zanten zijn de belangrijkste personen in het bedrijf. Zij bezoeken de meeste klanten. De andere werknemers zijn er vooral via het vriendennetwerk van Ras en Van Zanten ingerold. Dat heeft wel als nadeel dat mensen die op de borrelvloer heel capabel lijken, op dewerkvloer kunnen tegenvallen. ,,Dan moet zo iemand toch weer gaan”, vindt Ras. ,,In de toekomst trekken we nieuwe vaste krachten aan via sollicitaties, zodat we kunnen selecteren op vaardigheden.” De vaste werkneemster die op wereldreis gaat, zal dus niet worden vervangen door een vriendinnetje.

Aan klanten komen ze hoofdzakelijk via mond-op-mond-reclame. ,,Sommige klanten schrikken terug als ze horen dat het allemaal studenten zijn, want studenten zijn ranzig en komen hun afspraken niet na”, aldus Ras. ,,Anderen vinden juist weer dat studenten slimmer en flexibeler zijn. Er zijn natuurlijk ook klanten die helemaal niet door hebben dat ze met een student werken.”

Ras stond een jaar ingeschreven bij Materiaalkunde; daar is alles mee gezegd. Aan civiele techniek heeft hij wat meer tijd besteed. Uiteindelijk doet hij sinds 1993 TB en hij heeft zijn P nu bijna binnen. Binnen de studie heeft hij gekozen voor de richting informatie-technologie. Tot nu toe heeft hij op informatica-gebied niet veel nieuws geleerd. Ook het presenteren van projecten ging hem makkelijk af. De kennis die hij heeft opgedaan bij vakken als bestuurskunde en rechten kan hij goed gebruiken. Zo vullen studie en bedrijfservaring elkaar aan. Ras is zeker van plan zijn studie af te maken.

Uit Groningen komt alleen zijn OV-Jaarkaart. Hij heeft voldoende inkomsten uit het bedrijf om er lekker van te leven. Het zou wel mogelijk zijn om via allerlei constructies studiefinanciering te ontvangen, maar dat vindt Ras niet eerlijk. Nog twee jaar kan hij ingeschreven staan als student, daarna hoopt hij auditor te worden; betalen kan hij het in ieder geval. Ras denkt na zijn studie nog een tijdje met Cozet door te gaan. ,,De huidige banenmarkt is niet fantastisch en eigen baas zijn is ook wel prettig.”

Masja Stefanski

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.