Geen demonstratie, maar een ‘demofestatie’ heet het wat studenten zaterdag in Den Haag gaan doen. Een combinatie van demonstratie en manifestatie, van actie en debat.
Delen
,,We willen niet dat er alleen maar wordt gescholden. Met een serieus, inhoudelijk debat is meer te bereiken.”
Ook de organisatoren zelf moeten er nog aan wennen: de ‘linkse’ Landelijke Studentenvakbond, het ‘gematigde’ Interuniversitair Studentenoverleg en de ‘rechtse’ Landelijke Kamer van Verenigingen samen aan één tafel om het programma van 5 november toe te lichten. Demonstraties zijn van oudsher het domein van de LSVb, ISO en LKvV beperken zich immer tot ‘ludieke’ activiteiten.
,,Toch is het al eens eerder voorgekomen”, herinnert LSVb- bestuurslid Sander van Egmond zich. Dat was op 1 december 1987. Zo’n dertigduizend studenten, corpsleden voorop, liepen destijds door de Amsterdamse binnenstad. Ook toen ging het om – voor die tijd – ingrijpende maatregelen: kortere studiefinanciering, hogere collegegelden en de chaos in de uitbetaling van de beurzen.
Zes jaar, dat was dodelijk voor de studentenverenigingen, vond de LKvV in 1987. Wie zou nog in een bestuur willen gaan zitten? Niet elke bestuurder kreeg extra studietijd. En dus liepen de jasje-dasjes voorop. Nu wil minister Ritzen de beurs zelfs tot vier jaar beperken. Gevoegd bij de 135 gulden die de komende jaren van de beurs af gaat en de verwachte chaos rond de adminstratie van de tempobeurs en de invoering van de prestatiebeurs (volgend studiejaar) is er volgens Rogier Arntz (ISO/LKvV) alle aanleiding om een breed studentenfront te vormen. ,,De nood is nu wel erg hoog.” ,,Durven studenten zometeen überhaupt nog lid te worden van een vereniging?”, vult Van Egmond behulpzaam aan.
Ordinair
Hoe ernstig de maatregelen ook zijn, de aanhang van LKvV en ISO houdt niet van demonstreren. Dat heeft iets ordinairs. Praten en onderhandelen heeft sterk de voorkeur. De LSVb daarentegen vertegenwoordigt de studenten die in een optocht door Den Haag een middel zien om massaal hun onvrede te uiten. ,,Het voorkomt misschien niet dat de plannen worden uitgevoerd”, meent coördinator Van Egmond. ,,Ondanks de demonstratie van 8 mei 1993 is er zeshonderd miljoen gulden bezuinigd op de studiefinanciering. Maar als je niet gaat wordt het voor politici een stuk eenvoudiger om op die weg door te gaan.”
Zelf hebben de LSVb-bestuurders reeds geruime tijd geleden de overlegstrategie omarmd. Terwijl lidbonden bezettingsacties uitvoeren, zoals de Delftse VSSD samen met de verenigingen het ministerie eind september enkele uren bezet hield, praten zij zo lang mogelijk met minister en ambtenaren. ISO en LSVb zitten herhaaldelijk gezamenlijk tegenover de Zoetermeerse gesprekspartners.
De opzet van de demofestatie is daarvan een afgeleide. Als vanouds zijn er voor en na de optocht optredens van bands. De optocht is echter ingekort in vergelijking met 8 mei 1993. Er is anderhalf uur voor ingeruimd, zodat na terugkomst voldoende tijd overblijft voor een ‘debating-wedstrijd’ tussen kamerleden en studenten, en een forum met bestuurders, studenten en opnieuw politici. Van Egmond: ,,De tijd dat we alleen maar ‘Boe’ riepen en met spandoeken rondliepen is voorbij. We willen het ook erg graag over de inhoud hebben. Dat komt ook beter over bij de buitenwereld.”
De organisatie heeft veel water bij de wijn gedaan in haar pogingen om maar zoveel mogelijk studenten naar Den Haag te lokken. Als de stoet zich om twee uur vanaf het Lange Voorhout in beweging zet, begint een discussie tussen zes voorzitters van grote studentenverenigingen. Een mooi excuus voor hun achterban om achter te blijven. Van Egmond: ,,Dat geeft niets. Iedereen moet zich in het programma kunnen vinden. Als de demonstratie terugkeert, zijn we weer bij elkaar.”
Gat
Alleen een demonstratie zou de opkomst geen goed hebben gedaan. Ditmaal gaat het om een pure studentenactie, terwijl in mei 1993 ook nog werd geprotesteerd tegen zaken als de Bijstand en het Jeugd Werk Garantieplan. FNV- en CNV-jongeren vinden dat de plannen van Paars met niet-studerende jongeren nog onvoldoende duidelijk zijn om de straat op te gaan. Over de opkomst houden Van Egmond en Arntz zich zorgvuldig op de vlakte. Plaatselijke acties waren tot nog toe niet bijster succesvol. Er zijn wel veel organisaties die studenten naar Den Haag proberen te praten. In Delft zijn zowel de VSSD als alle verenigingen campagne aan het voeren. De VSSD verwacht vanuit Delft veel mensen, maar niet in alle studentensteden is men er zo actief mee bezig.
Ook het het weer kan tegenzitten en de meeste studenten krijgen op de treinreis naar Den Haag slechts veertig procent korting omdat zij sinds afgelopen dinsdag een OV-weekkaart hebben. ,,Maar doe je het een week eerder, dan zit je drie weken voor de begrotingsbehandeling in de Tweede Kamer. Dat is een te groot gat”, verklaart Van Egmond. Tenslotte herinneren velen zich nog de tv-beelden van de vorige Haagse demonstratie, die eindigde in een veldslag tussen ME en demonstranten.
Over dat laatste zijn Van Egmond en Arntz optimistisch. Organisatie en politie hebben ‘eindeloos overlegd’ en ‘heel goede afspraken gemaakt’ om herhaling te voorkomen. Ook de nieuwe locatie moet aan een goede sfeer bijdragen. Niet meer het veel te grote Malieveld, maar het meer beschutte Lange Voorhout is nu het manifestatieterrein. ,,Als de demonstratie bij de afslag naar het Binnenhof aankomt, horen ze daar al de muziek op het manifestatieterrein. Dat is als het ware om de hoek. Dat stimuleert om door te lopen”, verwacht Arntz. (HOP/P.E.)
De ‘blauwe muur’ waarop de studentendemonstratie op 8 mei 1993 stuitte
Geen demonstratie, maar een ‘demofestatie’ heet het wat studenten zaterdag in Den Haag gaan doen. Een combinatie van demonstratie en manifestatie, van actie en debat. ,,We willen niet dat er alleen maar wordt gescholden. Met een serieus, inhoudelijk debat is meer te bereiken.”
Ook de organisatoren zelf moeten er nog aan wennen: de ‘linkse’ Landelijke Studentenvakbond, het ‘gematigde’ Interuniversitair Studentenoverleg en de ‘rechtse’ Landelijke Kamer van Verenigingen samen aan één tafel om het programma van 5 november toe te lichten. Demonstraties zijn van oudsher het domein van de LSVb, ISO en LKvV beperken zich immer tot ‘ludieke’ activiteiten.
,,Toch is het al eens eerder voorgekomen”, herinnert LSVb- bestuurslid Sander van Egmond zich. Dat was op 1 december 1987. Zo’n dertigduizend studenten, corpsleden voorop, liepen destijds door de Amsterdamse binnenstad. Ook toen ging het om – voor die tijd – ingrijpende maatregelen: kortere studiefinanciering, hogere collegegelden en de chaos in de uitbetaling van de beurzen.
Zes jaar, dat was dodelijk voor de studentenverenigingen, vond de LKvV in 1987. Wie zou nog in een bestuur willen gaan zitten? Niet elke bestuurder kreeg extra studietijd. En dus liepen de jasje-dasjes voorop. Nu wil minister Ritzen de beurs zelfs tot vier jaar beperken. Gevoegd bij de 135 gulden die de komende jaren van de beurs af gaat en de verwachte chaos rond de adminstratie van de tempobeurs en de invoering van de prestatiebeurs (volgend studiejaar) is er volgens Rogier Arntz (ISO/LKvV) alle aanleiding om een breed studentenfront te vormen. ,,De nood is nu wel erg hoog.” ,,Durven studenten zometeen überhaupt nog lid te worden van een vereniging?”, vult Van Egmond behulpzaam aan.
Ordinair
Hoe ernstig de maatregelen ook zijn, de aanhang van LKvV en ISO houdt niet van demonstreren. Dat heeft iets ordinairs. Praten en onderhandelen heeft sterk de voorkeur. De LSVb daarentegen vertegenwoordigt de studenten die in een optocht door Den Haag een middel zien om massaal hun onvrede te uiten. ,,Het voorkomt misschien niet dat de plannen worden uitgevoerd”, meent coördinator Van Egmond. ,,Ondanks de demonstratie van 8 mei 1993 is er zeshonderd miljoen gulden bezuinigd op de studiefinanciering. Maar als je niet gaat wordt het voor politici een stuk eenvoudiger om op die weg door te gaan.”
Zelf hebben de LSVb-bestuurders reeds geruime tijd geleden de overlegstrategie omarmd. Terwijl lidbonden bezettingsacties uitvoeren, zoals de Delftse VSSD samen met de verenigingen het ministerie eind september enkele uren bezet hield, praten zij zo lang mogelijk met minister en ambtenaren. ISO en LSVb zitten herhaaldelijk gezamenlijk tegenover de Zoetermeerse gesprekspartners.
De opzet van de demofestatie is daarvan een afgeleide. Als vanouds zijn er voor en na de optocht optredens van bands. De optocht is echter ingekort in vergelijking met 8 mei 1993. Er is anderhalf uur voor ingeruimd, zodat na terugkomst voldoende tijd overblijft voor een ‘debating-wedstrijd’ tussen kamerleden en studenten, en een forum met bestuurders, studenten en opnieuw politici. Van Egmond: ,,De tijd dat we alleen maar ‘Boe’ riepen en met spandoeken rondliepen is voorbij. We willen het ook erg graag over de inhoud hebben. Dat komt ook beter over bij de buitenwereld.”
De organisatie heeft veel water bij de wijn gedaan in haar pogingen om maar zoveel mogelijk studenten naar Den Haag te lokken. Als de stoet zich om twee uur vanaf het Lange Voorhout in beweging zet, begint een discussie tussen zes voorzitters van grote studentenverenigingen. Een mooi excuus voor hun achterban om achter te blijven. Van Egmond: ,,Dat geeft niets. Iedereen moet zich in het programma kunnen vinden. Als de demonstratie terugkeert, zijn we weer bij elkaar.”
Gat
Alleen een demonstratie zou de opkomst geen goed hebben gedaan. Ditmaal gaat het om een pure studentenactie, terwijl in mei 1993 ook nog werd geprotesteerd tegen zaken als de Bijstand en het Jeugd Werk Garantieplan. FNV- en CNV-jongeren vinden dat de plannen van Paars met niet-studerende jongeren nog onvoldoende duidelijk zijn om de straat op te gaan. Over de opkomst houden Van Egmond en Arntz zich zorgvuldig op de vlakte. Plaatselijke acties waren tot nog toe niet bijster succesvol. Er zijn wel veel organisaties die studenten naar Den Haag proberen te praten. In Delft zijn zowel de VSSD als alle verenigingen campagne aan het voeren. De VSSD verwacht vanuit Delft veel mensen, maar niet in alle studentensteden is men er zo actief mee bezig.
Ook het het weer kan tegenzitten en de meeste studenten krijgen op de treinreis naar Den Haag slechts veertig procent korting omdat zij sinds afgelopen dinsdag een OV-weekkaart hebben. ,,Maar doe je het een week eerder, dan zit je drie weken voor de begrotingsbehandeling in de Tweede Kamer. Dat is een te groot gat”, verklaart Van Egmond. Tenslotte herinneren velen zich nog de tv-beelden van de vorige Haagse demonstratie, die eindigde in een veldslag tussen ME en demonstranten.
Over dat laatste zijn Van Egmond en Arntz optimistisch. Organisatie en politie hebben ‘eindeloos overlegd’ en ‘heel goede afspraken gemaakt’ om herhaling te voorkomen. Ook de nieuwe locatie moet aan een goede sfeer bijdragen. Niet meer het veel te grote Malieveld, maar het meer beschutte Lange Voorhout is nu het manifestatieterrein. ,,Als de demonstratie bij de afslag naar het Binnenhof aankomt, horen ze daar al de muziek op het manifestatieterrein. Dat is als het ware om de hoek. Dat stimuleert om door te lopen”, verwacht Arntz. (HOP/P.E.)
De ‘blauwe muur’ waarop de studentendemonstratie op 8 mei 1993 stuitte
Comments are closed.