In traditionele jasje-dasjekledij op excursie in de zinderende hitte van mijnbouwparadijs Chili. Die missie volbrachten vijfentwintig mijnbouwstudenten dit voorjaar.
Delen
Bij de eindpresentatie, afgelopen maandag, kwam de Chileense ambassadeur Molina Valdivieso met zijn wetenschappelijk attaché op bezoek. De twee Chilenen waren zo enthousiast dat ze niet voor middernacht de faculteit verlieten.
,,Onze faculteit bruist van de energie. Wij zijn geen stoffig instituut”, zegt P. Berkhout, organisator van de excursie. Omdat mijnbouw in Nederland op een laag pitje staat, leggen de derdejaars verplicht een werkbezoek in het buitenland af. Chili trok de aandacht doordat door de verbeterde politieke situatie enorm wordt geïnvesteerd in de grondstoffenindustrie. Vele metalen en mineralen liggen er letterlijk voor het oprapen. Zo is het Latijns-Amerikaanse land de grootste koper-exporteur van de wereld.
,,Vooral de omvang van de bedrijven is indrukwekkend”, vertelt Berkhout. ,,We hebben met de bus vijftienhonderd kilometer door de woestijn gereisd om de mijnbouwstad Calama te bezoeken.” In het dorre maanlandschap waar het acht jaar niet meer regende, ligt de grootste kopermijn ‘del mundo’. Onder begeleidig van lambada-muziek is op de video te zien hoe de erts simpelweg door graafmachines opgeschept wordt. De ‘open pit’ is vijf bij drie kilometer en zevenhonderd meter diep. Dagelijks wordt zeshonderdduizend ton gesteente door vrachtwagens met banden van vier meter doorsnede naar de fabriek vervoerd om tweeduizend ton koper over te houden.
,,In het winnen van ertsen zijn de Chilenen goed”, aldus Berkhout. ,,Maar in de ‘follow-up’, de verwerking, zijn wij beter.” Op de plaatselijke universiteiten ontbreekt het vak metallurgie veelal. Hierdoor zijn met verschillende bedrijven goede contacten ontstaan en directe afspraken over stageplaatsen gemaakt. (J.R.)
In traditionele jasje-dasjekledij op excursie in de zinderende hitte van mijnbouwparadijs Chili. Die missie volbrachten vijfentwintig mijnbouwstudenten dit voorjaar. Bij de eindpresentatie, afgelopen maandag, kwam de Chileense ambassadeur Molina Valdivieso met zijn wetenschappelijk attaché op bezoek. De twee Chilenen waren zo enthousiast dat ze niet voor middernacht de faculteit verlieten.
,,Onze faculteit bruist van de energie. Wij zijn geen stoffig instituut”, zegt P. Berkhout, organisator van de excursie. Omdat mijnbouw in Nederland op een laag pitje staat, leggen de derdejaars verplicht een werkbezoek in het buitenland af. Chili trok de aandacht doordat door de verbeterde politieke situatie enorm wordt geïnvesteerd in de grondstoffenindustrie. Vele metalen en mineralen liggen er letterlijk voor het oprapen. Zo is het Latijns-Amerikaanse land de grootste koper-exporteur van de wereld.
,,Vooral de omvang van de bedrijven is indrukwekkend”, vertelt Berkhout. ,,We hebben met de bus vijftienhonderd kilometer door de woestijn gereisd om de mijnbouwstad Calama te bezoeken.” In het dorre maanlandschap waar het acht jaar niet meer regende, ligt de grootste kopermijn ‘del mundo’. Onder begeleidig van lambada-muziek is op de video te zien hoe de erts simpelweg door graafmachines opgeschept wordt. De ‘open pit’ is vijf bij drie kilometer en zevenhonderd meter diep. Dagelijks wordt zeshonderdduizend ton gesteente door vrachtwagens met banden van vier meter doorsnede naar de fabriek vervoerd om tweeduizend ton koper over te houden.
,,In het winnen van ertsen zijn de Chilenen goed”, aldus Berkhout. ,,Maar in de ‘follow-up’, de verwerking, zijn wij beter.” Op de plaatselijke universiteiten ontbreekt het vak metallurgie veelal. Hierdoor zijn met verschillende bedrijven goede contacten ontstaan en directe afspraken over stageplaatsen gemaakt. (J.R.)
Comments are closed.