Henk Wijngaard per satelliet? Borstzaktelefoon en laptop als standaarduitrusting in de truck? Volgens promovendus dr. Bob Wilfong is dit de weg die het vrachtvervoer de komende jaren zal gaan.
Delen
Toenemende verstopping op de Europese wegen noopt de expediteurs tot efficiënter gebruik van de beschikbare vrachtruimte. Satellietnavigatie en mobiele communicatie kunnen daarbij helpen.
In de eenentwintigste eeuw zal het Europese vrachtvervoer net zo geautomatiseerd zijn als de informatie-overdracht op het Internet. Op een transportation superhighway stromen nauwkeurig traceerbare vrachtpakketten met grote efficiëntie van producent naar consument.
De digitale snelweg als model voor de autosnelweg: het is de wereld op z’n kop. Zover is het dan ook nog niet, maar de grootschalige inzet van elektronica in het wegtransport laat niet lang meer op zich wachten. Voor de expediteurs, die op het dichtslibbende Europese verkeersnet hun winstmarges jaar na jaar zien krimpen, is geavanceerde communicatie- en plaatsbepalingstechnologie een middel om het aantal lege ritten te verminderen.
Door up-to-date kennis van de wagenposities kan een planner op het hoofdkantoor reageren op een lading die in de buurt van een lege auto wordt aangeboden. Met mobiele communicatiemiddelen kan het vervoersbedrijf de chauffeur naar het vrachtje dirigeren. Deze wordt via hetzelfde gereedschap gewaarschuwd voor een file op de directe route, maar krijgt van de boordcomputer een alternatief traject om het oponthoud te vermijden.
De vereiste technologie is er al of komt snel beschikbaar, en is bovendien niet duur meer. Krachtige kleine pc’s en GSM-telefoons liggen tegenwoordig bij de witgoedhandelaar, GPS-(Global Positioning System)-apparatuur zal spoedig volgen. Gebruikt met korte standaardberichten vormen deze systemen de hoeksteen van een betaalbaar ontwerp voor mobiele telecommunicatie en navigatie. De trend is onontkoombaar, meent de Amerikaanse onderzoeker dr. R.G. Wilfong M.Sc. Wilfong promoveerde eerder deze week op een studie naar High Tech Transport in Europa.
Handig
Robert George Wilfong was maandag niet de jongste wetenschapper die in de Delftse Aula de doctorstitel in ontvangst mocht nemen. Wilfong is sinds 1994 gepensioneerd en woont in Melbourne Beach, Florida. Een oord dat tot rentenieren noodt. Zo niet voor Wilfong, die na een technisch-wetenschappelijke carrière bij de Amerikaanse luchtmacht, Nasa en Navo een universitair docentschap ambieert. ,,Een Ph.D. leek me handig bij het vinden van een baan”, verklaart de onderzoeker.
Tot 1994 werkte Wilfong als chief scientist bij het Shape Technical Centre, een Navo-instelling in Den Haag. Hijonderzocht de mogelijkheid om mobiele communicatie- en navigatietechnologie op effectieve wijze toe te passen in het Europese vrachtvervoer. De beoogde gebruiker van deze technologie is een lange-afstandsvervoersbedrijf, met opdrachten door heel Europa. In zijn proefschrift spreekt Wilfong van European Road Freight Operations (RFO). ,,Bureaucratisch jargon uit Brussel”, glimlacht Wilfong. ,,In gewoon Engels heet het long-haul trucking.”
Wilfong ging in zijn onderzoek uit van de wensen van de routeplanner in het kantoor en die van de vrachtwagenchauffeur. Eventuele oplossingen moesten flexibel, pan-Europees en – uiteraard – goedkoop zijn.
,,Na identificatie van alle relevante mogelijkheden heb ik een selectie van de meest veelbelovende gemaakt”, zegt Wilfong. De resulterende short list van navigatie- en communicatiemogelijkheden heeft hij gebruikt als bouwstenen voor de constructie van acht ontwerpopties. Ten slotte heeft Wilfong voor elke optie de investering voor een levenscyclus van vijf jaar geschat, en de jaarlijkse kosten vergeleken met de potentiële voordelen van de wegvervoerder – grotere doelmatigheid en hogere inkomsten.
Cabine
Wilfong: ,,De kosten en mogelijke besparingen zijn noodzakelijkerwijs niet meer dan schattingen. Maar hoewel het punt waarop je quitte speelt kan variëren, is duidelijk dat je bij kleine investeringen al tijd wint. Die tijdwinst levert natuurlijk geringere arbeidskosten op, waarmee je een deel van de investering kunt terugverdienen, maar lucratiever is het om de gewonnen tijd te gebruiken voor het aannemen van extra opdrachten.”
Op basis van kosten en technische overwegingen beveelt Wilfong het gebruik van de bestaande systemen GPS en GSM aan, eventueel uitgebreid met satellietcommunicatie voor toepassing buiten het GSM-gebied (GSM bestrijkt vrijwel de hele Europese Unie).
Al deze apparatuur, met de nodige computerhardware, zal een plaatsje in de cabine moeten krijgen. Vervoerders kunnen enige weerstand van hun chauffeurs tegemoet zien. ,,Het gedoe met die nieuwe spullen zal ze niet aanstaan, om maar te zwijgen van het idee dat ze traceerbaar te zijn. Ze werken graag zo onafhankelijk mogelijk.”
Maar het verlangen naar grotere efficiëntie en veiligheid zal vooral de grote vervoersbedrijven bewegen om navigatie- en communicatietechnologie te gaan gebruiken. De kleinere transporteurs moeten dan wel volgen, meent Wilfong. Met alleen de vlam in de pijp komt een dertigtonner-diesel er niet meer.
Henk Wijngaard per satelliet? Borstzaktelefoon en laptop als standaarduitrusting in de truck? Volgens promovendus dr. Bob Wilfong is dit de weg die het vrachtvervoer de komende jaren zal gaan. Toenemende verstopping op de Europese wegen noopt de expediteurs tot efficiënter gebruik van de beschikbare vrachtruimte. Satellietnavigatie en mobiele communicatie kunnen daarbij helpen.
In de eenentwintigste eeuw zal het Europese vrachtvervoer net zo geautomatiseerd zijn als de informatie-overdracht op het Internet. Op een transportation superhighway stromen nauwkeurig traceerbare vrachtpakketten met grote efficiëntie van producent naar consument.
De digitale snelweg als model voor de autosnelweg: het is de wereld op z’n kop. Zover is het dan ook nog niet, maar de grootschalige inzet van elektronica in het wegtransport laat niet lang meer op zich wachten. Voor de expediteurs, die op het dichtslibbende Europese verkeersnet hun winstmarges jaar na jaar zien krimpen, is geavanceerde communicatie- en plaatsbepalingstechnologie een middel om het aantal lege ritten te verminderen.
Door up-to-date kennis van de wagenposities kan een planner op het hoofdkantoor reageren op een lading die in de buurt van een lege auto wordt aangeboden. Met mobiele communicatiemiddelen kan het vervoersbedrijf de chauffeur naar het vrachtje dirigeren. Deze wordt via hetzelfde gereedschap gewaarschuwd voor een file op de directe route, maar krijgt van de boordcomputer een alternatief traject om het oponthoud te vermijden.
De vereiste technologie is er al of komt snel beschikbaar, en is bovendien niet duur meer. Krachtige kleine pc’s en GSM-telefoons liggen tegenwoordig bij de witgoedhandelaar, GPS-(Global Positioning System)-apparatuur zal spoedig volgen. Gebruikt met korte standaardberichten vormen deze systemen de hoeksteen van een betaalbaar ontwerp voor mobiele telecommunicatie en navigatie. De trend is onontkoombaar, meent de Amerikaanse onderzoeker dr. R.G. Wilfong M.Sc. Wilfong promoveerde eerder deze week op een studie naar High Tech Transport in Europa.
Handig
Robert George Wilfong was maandag niet de jongste wetenschapper die in de Delftse Aula de doctorstitel in ontvangst mocht nemen. Wilfong is sinds 1994 gepensioneerd en woont in Melbourne Beach, Florida. Een oord dat tot rentenieren noodt. Zo niet voor Wilfong, die na een technisch-wetenschappelijke carrière bij de Amerikaanse luchtmacht, Nasa en Navo een universitair docentschap ambieert. ,,Een Ph.D. leek me handig bij het vinden van een baan”, verklaart de onderzoeker.
Tot 1994 werkte Wilfong als chief scientist bij het Shape Technical Centre, een Navo-instelling in Den Haag. Hijonderzocht de mogelijkheid om mobiele communicatie- en navigatietechnologie op effectieve wijze toe te passen in het Europese vrachtvervoer. De beoogde gebruiker van deze technologie is een lange-afstandsvervoersbedrijf, met opdrachten door heel Europa. In zijn proefschrift spreekt Wilfong van European Road Freight Operations (RFO). ,,Bureaucratisch jargon uit Brussel”, glimlacht Wilfong. ,,In gewoon Engels heet het long-haul trucking.”
Wilfong ging in zijn onderzoek uit van de wensen van de routeplanner in het kantoor en die van de vrachtwagenchauffeur. Eventuele oplossingen moesten flexibel, pan-Europees en – uiteraard – goedkoop zijn.
,,Na identificatie van alle relevante mogelijkheden heb ik een selectie van de meest veelbelovende gemaakt”, zegt Wilfong. De resulterende short list van navigatie- en communicatiemogelijkheden heeft hij gebruikt als bouwstenen voor de constructie van acht ontwerpopties. Ten slotte heeft Wilfong voor elke optie de investering voor een levenscyclus van vijf jaar geschat, en de jaarlijkse kosten vergeleken met de potentiële voordelen van de wegvervoerder – grotere doelmatigheid en hogere inkomsten.
Cabine
Wilfong: ,,De kosten en mogelijke besparingen zijn noodzakelijkerwijs niet meer dan schattingen. Maar hoewel het punt waarop je quitte speelt kan variëren, is duidelijk dat je bij kleine investeringen al tijd wint. Die tijdwinst levert natuurlijk geringere arbeidskosten op, waarmee je een deel van de investering kunt terugverdienen, maar lucratiever is het om de gewonnen tijd te gebruiken voor het aannemen van extra opdrachten.”
Op basis van kosten en technische overwegingen beveelt Wilfong het gebruik van de bestaande systemen GPS en GSM aan, eventueel uitgebreid met satellietcommunicatie voor toepassing buiten het GSM-gebied (GSM bestrijkt vrijwel de hele Europese Unie).
Al deze apparatuur, met de nodige computerhardware, zal een plaatsje in de cabine moeten krijgen. Vervoerders kunnen enige weerstand van hun chauffeurs tegemoet zien. ,,Het gedoe met die nieuwe spullen zal ze niet aanstaan, om maar te zwijgen van het idee dat ze traceerbaar te zijn. Ze werken graag zo onafhankelijk mogelijk.”
Maar het verlangen naar grotere efficiëntie en veiligheid zal vooral de grote vervoersbedrijven bewegen om navigatie- en communicatietechnologie te gaan gebruiken. De kleinere transporteurs moeten dan wel volgen, meent Wilfong. Met alleen de vlam in de pijp komt een dertigtonner-diesel er niet meer.
Comments are closed.