Wijn voor bloederige schouders

We zijn gewoon niet zo goed in het onthouden van zaalletters. Wel weten we precies waarvoor we komen. Themes in biomedical engineering.

Verwachtingsvol schuiven we aan in de schaars gevulde zaal. Het college van deze week blijkt de negende uit een reeks met wisselende gastsprekers. Vandaag is dat postdoc Charl Botha van de onderzoeksafdeling mediamatics, en zijn lezing gaat over medical visualisation: ’the art of turning raw data into pretty pictures’.

Botha is een man van veel woorden. Als een razende waterval gaat hij van start met een ambitieus uitziende lijst onderwerpen. Vlug belooft hij de eindtijd precies te zullen halen. Met zijn tempo lijkt ons dat een overbodige mededeling. Maar vragen mogen we gewoon stellen. Al na vijf minuten steekt een studente haar hand op. Of Botha alsjeblieft iets langzamer wil spreken.

Enigszins gekalmeerd volgt een virtuele ontdekkingstocht door de meest uiteenlopende lichaamsdelen, te beginnen bij de darmen. Een onsmakelijk filmpje van de alom gevreesde endoscoop maakt Botha’s opdracht duidelijk. Met behulp van gegevens van CT-scans slaagt hij erin een vergelijkbaar darmfilmpje te maken, zonder de pijnlijke invasive techniques. Ook laxeerpillen zijn niet meer nodig, want met een kleurstof worden de nog aanwezige fecaliën getagt en onderworpen aan computational cleansing. Het resultaat is een visualisatie waar menig veejay jaloers op zal zijn, al was het maar omdat we middels een uitgevouwen kubus zes kanten tegelijk op kunnen kijken. En let wel, virtual colonoscopy is geen ‘pie in the sky story‘. Voor darmkankeronderzoek kan de broek voortaan aanblijven, en wordt preventieve controle veel aantrekkelijker.

Na de strak geregisseerde pauze worden de projecten geavanceerder, en daarmee ook de namen. 3D visualization for retrobulbar fat mobility analysis gaat over oogballen. Of, iets preciezer, het vet achter onze oogballen, dat ervoor zorgt dat ze niet uit hun kassen springen. Gebruikmakend van MRI-scans analyseert Botha de bewegingen in dit vet. De twee ogen die ons merkwaardig draaiend aankijken belichamen belangrijke kennis ter genezing van een ziekte waar Botha even niet op kan komen.

Dan volgt computer assisted surgery for total shoulder replacement, een schoudersimulatie die zowel voor als tijdens een schouderoperatie chirurgen kan helpen. Helemaal spectaculair is visualisation and pProcessing for diffusion tension imaging. De bloederige schouders en bijbehorende tools hebben plaatsgemaakt voor voortschietende flitsen door een digitale hersenpan. Een waar spektakel. En perfect geschikt om onderzoek naar bijvoorbeeld schizofrenie te doen, zo meldt Botha.

Dan is het plotseling tijd om te stoppen. De wild enthousiaste professor Van Duijl bedankt zijn uitgeputte gast met twee flessen wijn. Waarschijnlijk één fles om nu de keel te smeren, en de andere voor straks, languit thuis op de bank.

(Foto: Stan en Sander)

TU-colleges saai? Stan en Sander sluipen binnen en doen verslag. Onaangekondigd, onbevangen, ongefundeerd.

“Zaal E, jongens.” Alsof hij gedachten kan lezen, beantwoordt de portier bij EWI onze ongestelde vraag. We zijn gewoon niet zo goed in het onthouden van zaalletters. Wel weten we precies waarvoor we komen. Themes in biomedical engineering.

Verwachtingsvol schuiven we aan in de schaars gevulde zaal. Het college van deze week blijkt de negende uit een reeks met wisselende gastsprekers. Vandaag is dat postdoc Charl Botha van de onderzoeksafdeling mediamatics, en zijn lezing gaat over medical visualisation: ’the art of turning raw data into pretty pictures’.

Botha is een man van veel woorden. Als een razende waterval gaat hij van start met een ambitieus uitziende lijst onderwerpen. Vlug belooft hij de eindtijd precies te zullen halen. Met zijn tempo lijkt ons dat een overbodige mededeling. Maar vragen mogen we gewoon stellen. Al na vijf minuten steekt een studente haar hand op. Of Botha alsjeblieft iets langzamer wil spreken.

Enigszins gekalmeerd volgt een virtuele ontdekkingstocht door de meest uiteenlopende lichaamsdelen, te beginnen bij de darmen. Een onsmakelijk filmpje van de alom gevreesde endoscoop maakt Botha’s opdracht duidelijk. Met behulp van gegevens van CT-scans slaagt hij erin een vergelijkbaar darmfilmpje te maken, zonder de pijnlijke invasive techniques. Ook laxeerpillen zijn niet meer nodig, want met een kleurstof worden de nog aanwezige fecaliën getagt en onderworpen aan computational cleansing. Het resultaat is een visualisatie waar menig veejay jaloers op zal zijn, al was het maar omdat we middels een uitgevouwen kubus zes kanten tegelijk op kunnen kijken. En let wel, virtual colonoscopy is geen ‘pie in the sky story‘. Voor darmkankeronderzoek kan de broek voortaan aanblijven, en wordt preventieve controle veel aantrekkelijker.

Na de strak geregisseerde pauze worden de projecten geavanceerder, en daarmee ook de namen. 3D visualization for retrobulbar fat mobility analysis gaat over oogballen. Of, iets preciezer, het vet achter onze oogballen, dat ervoor zorgt dat ze niet uit hun kassen springen. Gebruikmakend van MRI-scans analyseert Botha de bewegingen in dit vet. De twee ogen die ons merkwaardig draaiend aankijken belichamen belangrijke kennis ter genezing van een ziekte waar Botha even niet op kan komen.

Dan volgt computer assisted surgery for total shoulder replacement, een schoudersimulatie die zowel voor als tijdens een schouderoperatie chirurgen kan helpen. Helemaal spectaculair is visualisation and pProcessing for diffusion tension imaging. De bloederige schouders en bijbehorende tools hebben plaatsgemaakt voor voortschietende flitsen door een digitale hersenpan. Een waar spektakel. En perfect geschikt om onderzoek naar bijvoorbeeld schizofrenie te doen, zo meldt Botha.

Dan is het plotseling tijd om te stoppen. De wild enthousiaste professor Van Duijl bedankt zijn uitgeputte gast met twee flessen wijn. Waarschijnlijk één fles om nu de keel te smeren, en de andere voor straks, languit thuis op de bank.

(Foto: Stan en Sander)