Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Onderwijs

Lachen om niks

Om de eerstejaars studenten ook op de laatste dag van de Owee tijdig uit hun bed te krijgen, had de organisatie een aardig ideetje: een wereldrecordpoging lachmeditatie, op het Bastiaansplein.

Het verbeteren van het record kan niet moeilijk zijn, want dat staat op 63, weet Owee-bestuurslid Michiel Maassen. “Het Guinness Book of Records had geen interesse, maar we hebben er een notaris bij gehaald die een akte opmaakt, zodat het toch iets officieels heeft.” De notaris zal tijdens de sessie controleren of iedereen in de lach schiet.

“Lachen?”, zegt sessieleider Vibodha Barnard, met een vanzelfsprekende glimlach op zijn gezicht: “Lachen is ernstig gezond. Er gebeuren aantoonbaar fysieke dingen, kijk maar op internet. Het zorgt ervoor dat je lichaam stresshormonen opruimt, maakt het gelukshormoon endorfine aan en verlaagt je bloeddruk. Lachmeditatie verfrist lichaam en geest.”

Voor de gelegenheid is het plein afgezet met hekken. Bij de ingangen tellen medewerkers van de notaris de binnenstromende deelnemers, onder wie ook enkele toevallige passanten. Zelfs een clubje medewerkers van de C1000 meldt zich voor de sessie. “Het leuke is dat we gewoon worden doorbetaald”, lacht een van hen bij voorbaat. Niet alle eerstejaars lijken supergemotiveerd. “Het staat op het programma”, verklaart Rik Leeuwes nuchter zijn aanwezigheid. “We moeten iets te doen hebben”, voegt Tom Hoogkamer eraan toe.

Intussen beklimt voorganger Barnard het podium. “We gaan lachen om niks”, kondigt hij aan, waarna hij zelf meteen het goede voorbeeld geeft. Na een inleidend praatje klinkt er een belletje, de losmaakfase is begonnen: lichaam losmaken, nek losgooien, vanuit de buik klanken maken. Gekke bekken trekken tegen elkaar, kaken losschudden. Bij het tweede belletje volgt de eigenlijke lachfase. Voorganger Barnard moedigt de deelnemers voortdurend aan: “Blijf jezelf uitnodigen om te lachen.” Hij mengt zich .lachend – onder het publiek, waardoor de microfoon gaat rondzingen: “Ojee… ‘PIEP!’, hahaha!”

Het lachen gaat zittend verder. “Ga met je eigen aandacht naar binnen, naar je buik. Kijk of je dat giecheltje kan vinden. Als je ‘m vindt: laat ‘m naar buiten.”

Tijdens de afsluitende stiltefase zit iedereen met gesloten ogen op de grond. Een aantal minuten heerst er doodse stilte, ineens openbaren zich alle omgevingsgeluiden. Bij het laatste belletje is de sessie voorbij. “Het was erg ontspannend, ik voel mij een stuk fitter”, meent eerstejaars Rik Wessels. Sara Hlobil beaamt het, “maar ik kreeg er wel buikpijn van.” Tara van der Peet: “Af en toe lig je dubbel, dan houdt het weer even op en moet je opnieuw op gang komen.” Notaris Ton Buisman laat weten dat er 415 deelnemers zijn geteld, waarmee het wereldrecord een feit is. Nou ja, ‘wereldrecord’. Barnard: “Ik heb vaak voor grotere groepen gestaan, maar daar was geen notaris bij, dus dat telde niet als record.”

Jimmy Tigges

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Om de eerstejaars studenten ook op de laatste dag van de Owee tijdig uit hun bed te krijgen, had de organisatie een aardig ideetje: een wereldrecordpoging lachmeditatie, op het Bastiaansplein. Het verbeteren van het record kan niet moeilijk zijn, want dat staat op 63, weet Owee-bestuurslid Michiel Maassen. “Het Guinness Book of Records had geen interesse, maar we hebben er een notaris bij gehaald die een akte opmaakt, zodat het toch iets officieels heeft.” De notaris zal tijdens de sessie controleren of iedereen in de lach schiet.

“Lachen?”, zegt sessieleider Vibodha Barnard, met een vanzelfsprekende glimlach op zijn gezicht: “Lachen is ernstig gezond. Er gebeuren aantoonbaar fysieke dingen, kijk maar op internet. Het zorgt ervoor dat je lichaam stresshormonen opruimt, maakt het gelukshormoon endorfine aan en verlaagt je bloeddruk. Lachmeditatie verfrist lichaam en geest.”

Voor de gelegenheid is het plein afgezet met hekken. Bij de ingangen tellen medewerkers van de notaris de binnenstromende deelnemers, onder wie ook enkele toevallige passanten. Zelfs een clubje medewerkers van de C1000 meldt zich voor de sessie. “Het leuke is dat we gewoon worden doorbetaald”, lacht een van hen bij voorbaat. Niet alle eerstejaars lijken supergemotiveerd. “Het staat op het programma”, verklaart Rik Leeuwes nuchter zijn aanwezigheid. “We moeten iets te doen hebben”, voegt Tom Hoogkamer eraan toe.

Intussen beklimt voorganger Barnard het podium. “We gaan lachen om niks”, kondigt hij aan, waarna hij zelf meteen het goede voorbeeld geeft. Na een inleidend praatje klinkt er een belletje, de losmaakfase is begonnen: lichaam losmaken, nek losgooien, vanuit de buik klanken maken. Gekke bekken trekken tegen elkaar, kaken losschudden. Bij het tweede belletje volgt de eigenlijke lachfase. Voorganger Barnard moedigt de deelnemers voortdurend aan: “Blijf jezelf uitnodigen om te lachen.” Hij mengt zich .lachend – onder het publiek, waardoor de microfoon gaat rondzingen: “Ojee… ‘PIEP!’, hahaha!”

Het lachen gaat zittend verder. “Ga met je eigen aandacht naar binnen, naar je buik. Kijk of je dat giecheltje kan vinden. Als je ‘m vindt: laat ‘m naar buiten.”

Tijdens de afsluitende stiltefase zit iedereen met gesloten ogen op de grond. Een aantal minuten heerst er doodse stilte, ineens openbaren zich alle omgevingsgeluiden. Bij het laatste belletje is de sessie voorbij. “Het was erg ontspannend, ik voel mij een stuk fitter”, meent eerstejaars Rik Wessels. Sara Hlobil beaamt het, “maar ik kreeg er wel buikpijn van.” Tara van der Peet: “Af en toe lig je dubbel, dan houdt het weer even op en moet je opnieuw op gang komen.” Notaris Ton Buisman laat weten dat er 415 deelnemers zijn geteld, waarmee het wereldrecord een feit is. Nou ja, ‘wereldrecord’. Barnard: “Ik heb vaak voor grotere groepen gestaan, maar daar was geen notaris bij, dus dat telde niet als record.”

Jimmy Tigges

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.