Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Quotum

FNV-voorzitter Agnes Jongerius pleit voor een wettelijk quotum om meer vrouwen te laten doorstromen naar de bedrijfstop. Binnen vier jaar moet verplicht 40 procent van de topfuncties worden bekleed door vrouwen.

Ik spreek in het belang van de helft van de bevolking als ik zeg: wat een typisch gefrustreerd, antifeministisch en bovenal achterlijk plan!

Bij mij thuis was het vroeger de traditie dat de volwassenen, na het kerstdiner, een potje triviant speelden. Als de dag van gisteren herinner ik mij het moment waarop mijn vader voor het eerst vroeg: ‘Anna, doe je ook mee?’ Ik was twaalf. Gloeiend van trots schaarde ik mij aan tafel met de Geleerden der Familie. Ik vormde een team en we begonnen. Het ging goed. Wonder boven wonder wist ik de ene na de andere vraag correct te beantwoorden en al gauw raakte mijn taart voller en voller met mooie gekleurde puntjes. Ik kon het nauwelijks geloven: ik won. Op zoek naar verdiende erkenning keek ik op naar mijn vader en zag hoe hij op dat moment een zelfingenomen ‘grote mensen onder elkaar’- knipoog aan mijn oom zond . Onvermijdelijk drong de gruwelijke waarheid tot mij door en zakte mijn zelfbeeld van ‘ideale dochter’ en ‘voortaan-serieus-te-nemen-in-discussies-over-de-wereldpolitiek’ verworven status met de grond onder mijn voeten weg: ze hadden mij laten winnen. Huilend van woede smeet ik het triviant-bord door de kamer en schreeuwde dat ze voortaan in hun taartpuntjes mochten stikken.

Sindsdien heb ik een rothekel aan spelletjes.

Met het voorstel van Jongerius dwingt zij vrouwen terug in een afschuwelijk minderwaardige positie. Ik kan me niets antifeministischer voorstellen dan dat ik straks in een organisatie zit, niet wetend of ik ben aangenomen om wat ik kan, of als ordinaire quotum-troela. Ik zou mezelf niet eens meer serieus nemen.

Als ik kijk naar mijn vriendinnen en de jonge vrouwen om mij heen, zie ik een nieuwe generatie sterke vrouwen die staat te popelen door te stoten naar de top.

Die het verdienen te worden erkend om hun kwaliteiten als mens. Krijgen die straks een eerlijke kans? Als het aan Jongerius ligt niet. Ik roep alle jonge vrouwen die zichzelf serieus nemen op: Feministen van de vierde golf: wapen u!

Anna Noyons

FNV-voorzitter Agnes Jongerius pleit voor een wettelijk quotum om meer vrouwen te laten doorstromen naar de bedrijfstop. Binnen vier jaar moet verplicht 40 procent van de topfuncties worden bekleed door vrouwen. Ik spreek in het belang van de helft van de bevolking als ik zeg: wat een typisch gefrustreerd, antifeministisch en bovenal achterlijk plan!

Bij mij thuis was het vroeger de traditie dat de volwassenen, na het kerstdiner, een potje triviant speelden. Als de dag van gisteren herinner ik mij het moment waarop mijn vader voor het eerst vroeg: ‘Anna, doe je ook mee?’ Ik was twaalf. Gloeiend van trots schaarde ik mij aan tafel met de Geleerden der Familie. Ik vormde een team en we begonnen. Het ging goed. Wonder boven wonder wist ik de ene na de andere vraag correct te beantwoorden en al gauw raakte mijn taart voller en voller met mooie gekleurde puntjes. Ik kon het nauwelijks geloven: ik won. Op zoek naar verdiende erkenning keek ik op naar mijn vader en zag hoe hij op dat moment een zelfingenomen ‘grote mensen onder elkaar’- knipoog aan mijn oom zond . Onvermijdelijk drong de gruwelijke waarheid tot mij door en zakte mijn zelfbeeld van ‘ideale dochter’ en ‘voortaan-serieus-te-nemen-in-discussies-over-de-wereldpolitiek’ verworven status met de grond onder mijn voeten weg: ze hadden mij laten winnen. Huilend van woede smeet ik het triviant-bord door de kamer en schreeuwde dat ze voortaan in hun taartpuntjes mochten stikken.

Sindsdien heb ik een rothekel aan spelletjes.

Met het voorstel van Jongerius dwingt zij vrouwen terug in een afschuwelijk minderwaardige positie. Ik kan me niets antifeministischer voorstellen dan dat ik straks in een organisatie zit, niet wetend of ik ben aangenomen om wat ik kan, of als ordinaire quotum-troela. Ik zou mezelf niet eens meer serieus nemen.

Als ik kijk naar mijn vriendinnen en de jonge vrouwen om mij heen, zie ik een nieuwe generatie sterke vrouwen die staat te popelen door te stoten naar de top.

Die het verdienen te worden erkend om hun kwaliteiten als mens. Krijgen die straks een eerlijke kans? Als het aan Jongerius ligt niet. Ik roep alle jonge vrouwen die zichzelf serieus nemen op: Feministen van de vierde golf: wapen u!

Anna Noyons

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.