Vorig jaar eindigde hij nog als 177ste, maar in de elfde editie van de Droomtijdloop eindigde Ronald op der Heijde uit Amersfoort op de eerste plaats.
Vanaf het begin van de halve marathon, in de nacht van 24 op 25 september, liep hij mee in de kopgroep, waarna hij in een spannende eindsprint Delftenaar Thom Melissen naar de tweede plaats verwees.
Op der Heijde liep een ‘droomtijd’ van 14’49” (echte tijd: 1.14’49”). Bijna vier minuten sneller dan de winnaar van vorig jaar, Cock van Peppen, die dit jaar als zevende eindigde. Bij de dames won de nummer twee van vorig jaar, Ria van Loon, in een tijd van 33’11” (echte tijd: 1.33’11”). De vijftigjarige Van Loon heeft de gehele loop aan kop gelegen en moest slechts in het zicht van de sporthal even aanzetten om de uiteindelijke nummer twee, Sue Talbot uit Wassenaar, van het lijf te houden.
De elfde Droomtijdloop begon, traditiegetrouw, met een gezamenlijke warming-up in de sporthal aan de Brasserkade, waar zowel start als finish plaats hadden. Met de toppers aan kop, werden de 569 deelnemers (vorig jaar waren dat nog 736) om 02.00 uur precies (zomertijd) weggeschoten voor de halve marathon door Delft en omstreken.
Al vrij snel werd duidelijk dat het bij de mannen een strijd zou worden tussen de drie koplopers, winnaar Op der Heijde en de twee Delftenaren Melissen en René Raadgever, de latere nummers twee en drie. Vlak voor het eind haakte Raadgever af en ontspon zich een spannende strijd tussen Op der Heijde en Melissen, waarbij de laatste door kenners werd getipt als winnaar.
Het werd Op der Heijde, in het dagelijkse leven administrateur en lid van atletiekvereniging Triatlon, die als eerste over de streep kwam en zijn barcode kon laten scannen. Zijn tactiek: ,,Ik ben vrijdagavond zeer laat opgebleven om in het ritme te komen, waarna ik vanmiddag nog even heb bijgeslapen.”
In tegenstelling tot Op der Heijde heeft winnares Van Loon geen speciale voorbereiding getroffen. Volgens eigen zeggen heeft ze ,,gewoon getraind” bij loopgroep Felix, een groep van sportieve dertig plussers die regelmatig een marathon lopen. Van Loon zelf heeft dit voorjaar nog de marathon van Kopenhagen gelopen en op haar t-shirt prijkt het logo van de marathon van New York. Als tweede kwam bij de dames Talbot over de streep (1.33’22”) en als derde José van den Meer (1.33’51”).
Delvers
Het parcours van de Droomtijdloop ging dit jaar ook door de beeldentuin van Psychiatrisch centrum Joris. Het centrum bestaat dit jaar honderd jaar en ter gelegenheid daarvan hebben veertig kunstenaars creaties geplaatst in het park en in de tuin. Dit moet tevens het oorspronkelijke doel van de Droomtijdloop weerspiegelen: de integratie tussen sport encultuur. Een doel dat financieel niet altijd even gemakkelijk te realiseren is, aldus organisatie-voorzitter Cees van der Meer.
Ook werden de lopers dit jaar weer meegevoerd op het ritme van de paukenisten in de Delftse Hout en het gejoel van de stamgasten van de speciaal voor deze loop langer opengebleven cafés op de Beestenmarkt.
Enkele leden van de Delvers hielden de eer hoog van de studenten, die niet in grote getale aanwezig waren. Oud-informaticastudent Christian Bakker eindigde verdienstelijk op de vijfde plaats eindigde. De studenten waren eensgezind in hun oordeel over de loop: ,,heel gezellig” en ,,supergaaf”. Een studente elektrotechniek voegde hier nog aan toe: ,,Maar het doet wel pijn.”
Na de prijsuitreiking werden drie kunstwerkjes uitgedeeld, gemaakt door kunstglasblazer Martin van Peppen, aan de meest verdienstelijke loper, de meest opvallende loper en de grootste pechvogel van de avond. Eén van de meer dan honderd vrijwilligers en tevens loper, Daan Groenewoud, kreeg uit handen van wethouder van Bonthuis het beeldje voor de meest verdienstelijke loper uitgereikt. De prijs voor de meest opvallende loper ging naar een blind paar, die samen de gehele halve marathon hebben uitgelopen en de loopster met het rugnummer 480, viel de twijfelachtige eer te beurt de pechprijs in ontvangst te nemen; zij liep onderweg tegen een boom op. De heer Jongste was, net als vorig jaar, de oudste deelnemer met de respectabele leeftijd van 82 jaar. Om 3.25’20”(wintertijd) kwam de laatste loper binnen.
Lopers passeren de Beestenmarkt
Winnaar Op der Heijde kort na binnenkomst
,
Vorig jaar eindigde hij nog als 177ste, maar in de elfde editie van de Droomtijdloop eindigde Ronald op der Heijde uit Amersfoort op de eerste plaats. Vanaf het begin van de halve marathon, in de nacht van 24 op 25 september, liep hij mee in de kopgroep, waarna hij in een spannende eindsprint Delftenaar Thom Melissen naar de tweede plaats verwees.
Op der Heijde liep een ‘droomtijd’ van 14’49” (echte tijd: 1.14’49”). Bijna vier minuten sneller dan de winnaar van vorig jaar, Cock van Peppen, die dit jaar als zevende eindigde. Bij de dames won de nummer twee van vorig jaar, Ria van Loon, in een tijd van 33’11” (echte tijd: 1.33’11”). De vijftigjarige Van Loon heeft de gehele loop aan kop gelegen en moest slechts in het zicht van de sporthal even aanzetten om de uiteindelijke nummer twee, Sue Talbot uit Wassenaar, van het lijf te houden.
De elfde Droomtijdloop begon, traditiegetrouw, met een gezamenlijke warming-up in de sporthal aan de Brasserkade, waar zowel start als finish plaats hadden. Met de toppers aan kop, werden de 569 deelnemers (vorig jaar waren dat nog 736) om 02.00 uur precies (zomertijd) weggeschoten voor de halve marathon door Delft en omstreken.
Al vrij snel werd duidelijk dat het bij de mannen een strijd zou worden tussen de drie koplopers, winnaar Op der Heijde en de twee Delftenaren Melissen en René Raadgever, de latere nummers twee en drie. Vlak voor het eind haakte Raadgever af en ontspon zich een spannende strijd tussen Op der Heijde en Melissen, waarbij de laatste door kenners werd getipt als winnaar.
Het werd Op der Heijde, in het dagelijkse leven administrateur en lid van atletiekvereniging Triatlon, die als eerste over de streep kwam en zijn barcode kon laten scannen. Zijn tactiek: ,,Ik ben vrijdagavond zeer laat opgebleven om in het ritme te komen, waarna ik vanmiddag nog even heb bijgeslapen.”
In tegenstelling tot Op der Heijde heeft winnares Van Loon geen speciale voorbereiding getroffen. Volgens eigen zeggen heeft ze ,,gewoon getraind” bij loopgroep Felix, een groep van sportieve dertig plussers die regelmatig een marathon lopen. Van Loon zelf heeft dit voorjaar nog de marathon van Kopenhagen gelopen en op haar t-shirt prijkt het logo van de marathon van New York. Als tweede kwam bij de dames Talbot over de streep (1.33’22”) en als derde José van den Meer (1.33’51”).
Delvers
Het parcours van de Droomtijdloop ging dit jaar ook door de beeldentuin van Psychiatrisch centrum Joris. Het centrum bestaat dit jaar honderd jaar en ter gelegenheid daarvan hebben veertig kunstenaars creaties geplaatst in het park en in de tuin. Dit moet tevens het oorspronkelijke doel van de Droomtijdloop weerspiegelen: de integratie tussen sport encultuur. Een doel dat financieel niet altijd even gemakkelijk te realiseren is, aldus organisatie-voorzitter Cees van der Meer.
Ook werden de lopers dit jaar weer meegevoerd op het ritme van de paukenisten in de Delftse Hout en het gejoel van de stamgasten van de speciaal voor deze loop langer opengebleven cafés op de Beestenmarkt.
Enkele leden van de Delvers hielden de eer hoog van de studenten, die niet in grote getale aanwezig waren. Oud-informaticastudent Christian Bakker eindigde verdienstelijk op de vijfde plaats eindigde. De studenten waren eensgezind in hun oordeel over de loop: ,,heel gezellig” en ,,supergaaf”. Een studente elektrotechniek voegde hier nog aan toe: ,,Maar het doet wel pijn.”
Na de prijsuitreiking werden drie kunstwerkjes uitgedeeld, gemaakt door kunstglasblazer Martin van Peppen, aan de meest verdienstelijke loper, de meest opvallende loper en de grootste pechvogel van de avond. Eén van de meer dan honderd vrijwilligers en tevens loper, Daan Groenewoud, kreeg uit handen van wethouder van Bonthuis het beeldje voor de meest verdienstelijke loper uitgereikt. De prijs voor de meest opvallende loper ging naar een blind paar, die samen de gehele halve marathon hebben uitgelopen en de loopster met het rugnummer 480, viel de twijfelachtige eer te beurt de pechprijs in ontvangst te nemen; zij liep onderweg tegen een boom op. De heer Jongste was, net als vorig jaar, de oudste deelnemer met de respectabele leeftijd van 82 jaar. Om 3.25’20”(wintertijd) kwam de laatste loper binnen.
Lopers passeren de Beestenmarkt
Winnaar Op der Heijde kort na binnenkomst
Vorig jaar eindigde hij nog als 177ste, maar in de elfde editie van de Droomtijdloop eindigde Ronald op der Heijde uit Amersfoort op de eerste plaats. Vanaf het begin van de halve marathon, in de nacht van 24 op 25 september, liep hij mee in de kopgroep, waarna hij in een spannende eindsprint Delftenaar Thom Melissen naar de tweede plaats verwees.
Op der Heijde liep een ‘droomtijd’ van 14’49” (echte tijd: 1.14’49”). Bijna vier minuten sneller dan de winnaar van vorig jaar, Cock van Peppen, die dit jaar als zevende eindigde. Bij de dames won de nummer twee van vorig jaar, Ria van Loon, in een tijd van 33’11” (echte tijd: 1.33’11”). De vijftigjarige Van Loon heeft de gehele loop aan kop gelegen en moest slechts in het zicht van de sporthal even aanzetten om de uiteindelijke nummer twee, Sue Talbot uit Wassenaar, van het lijf te houden.
De elfde Droomtijdloop begon, traditiegetrouw, met een gezamenlijke warming-up in de sporthal aan de Brasserkade, waar zowel start als finish plaats hadden. Met de toppers aan kop, werden de 569 deelnemers (vorig jaar waren dat nog 736) om 02.00 uur precies (zomertijd) weggeschoten voor de halve marathon door Delft en omstreken.
Al vrij snel werd duidelijk dat het bij de mannen een strijd zou worden tussen de drie koplopers, winnaar Op der Heijde en de twee Delftenaren Melissen en René Raadgever, de latere nummers twee en drie. Vlak voor het eind haakte Raadgever af en ontspon zich een spannende strijd tussen Op der Heijde en Melissen, waarbij de laatste door kenners werd getipt als winnaar.
Het werd Op der Heijde, in het dagelijkse leven administrateur en lid van atletiekvereniging Triatlon, die als eerste over de streep kwam en zijn barcode kon laten scannen. Zijn tactiek: ,,Ik ben vrijdagavond zeer laat opgebleven om in het ritme te komen, waarna ik vanmiddag nog even heb bijgeslapen.”
In tegenstelling tot Op der Heijde heeft winnares Van Loon geen speciale voorbereiding getroffen. Volgens eigen zeggen heeft ze ,,gewoon getraind” bij loopgroep Felix, een groep van sportieve dertig plussers die regelmatig een marathon lopen. Van Loon zelf heeft dit voorjaar nog de marathon van Kopenhagen gelopen en op haar t-shirt prijkt het logo van de marathon van New York. Als tweede kwam bij de dames Talbot over de streep (1.33’22”) en als derde José van den Meer (1.33’51”).
Delvers
Het parcours van de Droomtijdloop ging dit jaar ook door de beeldentuin van Psychiatrisch centrum Joris. Het centrum bestaat dit jaar honderd jaar en ter gelegenheid daarvan hebben veertig kunstenaars creaties geplaatst in het park en in de tuin. Dit moet tevens het oorspronkelijke doel van de Droomtijdloop weerspiegelen: de integratie tussen sport encultuur. Een doel dat financieel niet altijd even gemakkelijk te realiseren is, aldus organisatie-voorzitter Cees van der Meer.
Ook werden de lopers dit jaar weer meegevoerd op het ritme van de paukenisten in de Delftse Hout en het gejoel van de stamgasten van de speciaal voor deze loop langer opengebleven cafés op de Beestenmarkt.
Enkele leden van de Delvers hielden de eer hoog van de studenten, die niet in grote getale aanwezig waren. Oud-informaticastudent Christian Bakker eindigde verdienstelijk op de vijfde plaats eindigde. De studenten waren eensgezind in hun oordeel over de loop: ,,heel gezellig” en ,,supergaaf”. Een studente elektrotechniek voegde hier nog aan toe: ,,Maar het doet wel pijn.”
Na de prijsuitreiking werden drie kunstwerkjes uitgedeeld, gemaakt door kunstglasblazer Martin van Peppen, aan de meest verdienstelijke loper, de meest opvallende loper en de grootste pechvogel van de avond. Eén van de meer dan honderd vrijwilligers en tevens loper, Daan Groenewoud, kreeg uit handen van wethouder van Bonthuis het beeldje voor de meest verdienstelijke loper uitgereikt. De prijs voor de meest opvallende loper ging naar een blind paar, die samen de gehele halve marathon hebben uitgelopen en de loopster met het rugnummer 480, viel de twijfelachtige eer te beurt de pechprijs in ontvangst te nemen; zij liep onderweg tegen een boom op. De heer Jongste was, net als vorig jaar, de oudste deelnemer met de respectabele leeftijd van 82 jaar. Om 3.25’20”(wintertijd) kwam de laatste loper binnen.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.