Campus

Wil je met mij…

“…een slang aaien?” vraag ik plompverloren aan natuurkundestudente Eva van der Kop. Ze blijkt mijn columns altijd met veel plezier te lezen en wil dolgraag mee.

“Gaaf. En heel erg eng. Maar wel gaaf!”

Een paar dagen later staan we ’s morgens vroeg bij reptielenzoo Serpo, vlakbij het station in Delft. We mogen eerst alles bekijken voor we echt een slang gaan aaien. Serpo lijkt in niks op een gewone dierentuin. Het is een chaos, echt overal staan bakken met slangen, spinnen en andere reptielen op elkaar gepropt. We vinden sommige dingen maar raar: kleine slangen en schildpadden krijgen enorme bakken en een zielige leguaan kan zich nauwelijks omkeren in zijn terrarium. We vragen ons ook af of de krokodillen wel echt zijn, ze lijken wel van steen. Ze zitten doodstil in een open bak met leuke schildpadjes. Als we onze hand uit zouden steken, zouden we ze makkelijk kunnen aanraken. Maar goed dat we dat niet gedaan hebben, want de krokodillen leven wel degelijk.

Her en der hangen oude krantenstukken over giftige slangen in de stad, ontsnapte levensgevaarlijke reptielen en high worden door aan een pad te likken. In elk artikel komt een deskundige van Serpo aan het woord, die steeds zegt dat het allemaal een beetje overdreven is.

Eva en ik worden toch een beetje zenuwachtig, want de slangen zien er niet allemaal erg vriendelijk uit. Welke zouden wij mogen aaien? We zien boa’s die eigenlijk geen boa’s zijn, een slang die eigenlijk een hagedis zonder poten is en adders, die eigenlijk geen adders zijn. Eva is erg enthousiast over drie slangen die gezellig op elkaar liggen: een bruine, een rode en een gele. “Dat zijn duidelijk multicultislangen!” We zien even later enorme boa’s die we voor geen goud durven te aaien. Hetzelfde geldt voor de verschillende soorten vogelspinnen.

Eva wijst een lege bak aan en vraagt zich af waar die spin gebleven is. Hoogste tijd om een medewerker te zoeken en een slang te aaien. We zijn blij verrast als we juist de leuke multicultislangen mogen aaien. Zodra ze gepakt worden, zijn ze superlevendig. Hun gladde, koele lichamen kronkelen alle kanten op. We moeten ons best doen om ze niet op de grond te laten vallen. Wat zijn ze leuk! Zulke slangen willen we thuis ook wel. Als we naar huis gaan voelen we ons allebei heel stoer. Eva wil nog wel eens terug met haar broertje van vijf: “Maar dan wil ik wel een grotere slang aaien!”

Ionica Smeets

De uitdaging : Een slang aaien bij Reptielenzoo Serpo in Delft

Kosten: 6 euro

Fun Factor: ***

Fear Factor: *****

Ook op exotische date met Ionica? ionica@watjewilt.nl

www.serpo.nl

“…een slang aaien?” vraag ik plompverloren aan natuurkundestudente Eva van der Kop. Ze blijkt mijn columns altijd met veel plezier te lezen en wil dolgraag mee. “Gaaf. En heel erg eng. Maar wel gaaf!”

Een paar dagen later staan we ’s morgens vroeg bij reptielenzoo Serpo, vlakbij het station in Delft. We mogen eerst alles bekijken voor we echt een slang gaan aaien. Serpo lijkt in niks op een gewone dierentuin. Het is een chaos, echt overal staan bakken met slangen, spinnen en andere reptielen op elkaar gepropt. We vinden sommige dingen maar raar: kleine slangen en schildpadden krijgen enorme bakken en een zielige leguaan kan zich nauwelijks omkeren in zijn terrarium. We vragen ons ook af of de krokodillen wel echt zijn, ze lijken wel van steen. Ze zitten doodstil in een open bak met leuke schildpadjes. Als we onze hand uit zouden steken, zouden we ze makkelijk kunnen aanraken. Maar goed dat we dat niet gedaan hebben, want de krokodillen leven wel degelijk.

Her en der hangen oude krantenstukken over giftige slangen in de stad, ontsnapte levensgevaarlijke reptielen en high worden door aan een pad te likken. In elk artikel komt een deskundige van Serpo aan het woord, die steeds zegt dat het allemaal een beetje overdreven is.

Eva en ik worden toch een beetje zenuwachtig, want de slangen zien er niet allemaal erg vriendelijk uit. Welke zouden wij mogen aaien? We zien boa’s die eigenlijk geen boa’s zijn, een slang die eigenlijk een hagedis zonder poten is en adders, die eigenlijk geen adders zijn. Eva is erg enthousiast over drie slangen die gezellig op elkaar liggen: een bruine, een rode en een gele. “Dat zijn duidelijk multicultislangen!” We zien even later enorme boa’s die we voor geen goud durven te aaien. Hetzelfde geldt voor de verschillende soorten vogelspinnen.

Eva wijst een lege bak aan en vraagt zich af waar die spin gebleven is. Hoogste tijd om een medewerker te zoeken en een slang te aaien. We zijn blij verrast als we juist de leuke multicultislangen mogen aaien. Zodra ze gepakt worden, zijn ze superlevendig. Hun gladde, koele lichamen kronkelen alle kanten op. We moeten ons best doen om ze niet op de grond te laten vallen. Wat zijn ze leuk! Zulke slangen willen we thuis ook wel. Als we naar huis gaan voelen we ons allebei heel stoer. Eva wil nog wel eens terug met haar broertje van vijf: “Maar dan wil ik wel een grotere slang aaien!”

Ionica Smeets

De uitdaging : Een slang aaien bij Reptielenzoo Serpo in Delft

Kosten: 6 euro

Fun Factor: ***

Fear Factor: *****

Ook op exotische date met Ionica? ionica@watjewilt.nl

www.serpo.nl

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.